پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب– اکثریت سرسپردگان و پیروان فرقه اهل حق علیرغم اینکه خود را مسلمان معرفی می‌نمایند[برهان الحق 10، مکاتبه با دایرة‌المعارف تشیع، ج 3، ص 660] اما احکام و حلال و حرام خود را برگرفته از فرمان‌ها و اشارات دفتر "پِردیور" می‌دانند و معتقدند هر موضوعی را که سلطان اسحاق، حکم به حرمت یا حلیت آن داده باشد، موردقبول یارسان است و خود را ملزم به رعایت آن می‌دانند. در یک دستور کلی، معیار تشخیص حلال و حرام در اهل حق به یاران، سرسپرده شده است یعنی هر آنچه را که مضّربدانند پرهیز از آن لازم و آنچه سودمند تشخیص دادند، حلال و قابل‌استفاده است.[  بازشناسی آیین یارستان (اهل حق)، ج 1، ص 164] اما اهل حق در خصوص اینکه عقل چگونه معیار حرمت و حلیت را تبیین کند، قاعده و معیاری ارائه نداده‌اند و در منابع درون فرقه‌ای اهل حق اصول، قاعده، منابع و مستنداتی برای استخراج احکام دیده نمی‌شود و آگاهان  از اهل حق که آیین یاری را شعبه‌ای از اسلام معرفی می‌نمایند می‌گویند که احکام اهل حق همان احکام اسلام است، ولی در دفاتر یاری خبری از احکام اسلامی یافت نمی‌شود[بازشناسی آیین یارستان (اهل حق)، ج 1، صص 165- 164] که حکایت از بی‌پایه و اساس بودن اندیشه‌های فرقه اهل حق است.

 پی‌نوشت:
الهی، نورعلی، برهان الحق، چاپ هشتم، تهران، جیحون، 1373، ص 10
صدر حاج جوادی، احمد و.....، دائرة‌المعارف تشیع، مکاتبه سید قاسم افضلی، ج 3، چاپ اول، تهران، موسسه دائرة‌المعارف تشیع  1371، ص 660
رستمی، منصور، بازشناسی آیین یارستان (اهل حق)، ج 1، چاپ اول، قم، رسالت یعقوبی، 1392، صص 165- 164