پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیت به پیروی از ابن تیمیه، شیعیان را در موضوع عزاداری برای امام حسین (علیه‌السلام) متهم به بدعت کرده و می‌گویند شیعیان بدعت‌گذار هستند، چون در دین عزاداری نبوده است و این شیعیان هستند که عزاداری را وارد دین کرده‌اند. ابن تیمیه در این‌باره می‌گوید: از حماقت‌های شیعیان است که هر ساله برای کسی‌که سال‌ها پیش کشته شده، ماتم گرفته و نوحه‌سرایی می‌کنند.[منهاج السنه، ج1، ص52]

در پاسخ این گروه متعصب می‌گوییم: اولاً عزاداری از سنت‌های نبوی و قرآنی است. قرآن در سوره یوسف، داستان زندگی حضرت یعقوب را نقل می‌کند که در فراق فرزندش گریه می‌کرد، به گونه‌ای که از شدت گریه، چشم‌هایش سفید شد. هم‌چنین پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز در فراق فرزندش ابراهیم، گریه کرد و وقتی اصحاب از گریه حضرت پرسیدند. فرمود: سوزش دل برای این کودک است، که خداوند در دل بندگان خود رحمت و سوزش دل را قرار می‌دهد و خداوند بندگان دلسوز خود را مورد رحمت قرار می‌دهد.[صحیح بخاری، ج6، ص2686]

بنابراین با توجه به سنت قرآنی و نبوی، عزاداری و گریه برای اموات جایز است، خصوصاً اگر آن شخص، سرور جوانان بهشت امام حسین (علیه‌السلام) باشد.

پی‌نوشت:

ابن تیمیه، منهاج السنه النبویه، موسسه قرطبه، 1406ق، ج1، ص52 (و من حماقتهم اقامه الماتم و النیاحه علی من قد قتل من سنین عدیده)
بخاری، صحیح بخاری، دار ابن کثیر، بیروت 1407ق، ج6، ص6942