پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_اهل سنت معتقدند که بر اساس برخی از آیات قرآن کریم، همه صحابه رسول خدا یعنی همه آن کسانی که پیامبر اکرم را دیده و از آن حضرت روایتی را شنیده و در مواردی نقل نموده‌اند؛ پاک، عادل و مورد احترام بوده و کلیه اعمال و رفتار و گفتارشان نیز برای ما حجت است، چرا که به اعتقاد ایشان فهم صحابه از دین سند بوده و به همین دلیل ما ‌می‌توانیم احکام الهی و اعتقادات خود را از فهم ایشان اخذ نماییم. اما شیعه معتقد است که در قرآن کریم آیات دیگری وجود دارند که عمومیت آیات مورد استناد اهل سنت در عدالت جمیع صحابه را تخصیص می‌زنند .
خداوند متعال در این آیات نه تنها نظریه عدالت جمیع صحابه را تایید نمی‌نماید، بلکه در پاره‌ای از موارد ایشان را به دلیل برخی کجی‌ها و انحرافاتشان سرزنش و توبیخ نموده و حتی در مواضعی لعن نیز می‌نماید.

اما به راستی قرآن کدام گروه از صحابه را مورد لعن و نفرین قرار داده است؟
اگر با دیده بصیرت و به دور از هر گونه تعصب در قرآن بنگریم، خواهیم دید که قرآن کریم با صراحت تمام آزار دهندگان حضرت زهرا سلام الله علیها را که بر اساس روایات نبوی، همان آزار دهندگان خدا و رسولش هستند، لعن نموده و عذاب دردناکی را برایشان وعده داده است. حال اگر چنین است، پس دیگر ایرادی به شیعیان وارد نیست که چرا ایشان برخی صحابه را لعن می‌نمایند. که از کنار هم قرار دادن چند روایت و یک آیه، این نتیجه به آسانی قابل فهم است .

در روایات صحیحی که در کتب معتبره اهل سنت آمده از قول رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، در مورد یگانه دخترشان حضرت زهرا سلام الله علیها چنین نقل شده که فرمودند: فاطمه پاره تن من است،هر کس او را به خشم آورد مرا به خشم آورده است.[1]
در روایت دیگری نیز به نقل از رسول خدا چنین وارد شده: فاطمه پاره تن من است، هر آن چه او را آشفته کند و یا ناراحت نماید، مرا آشفته و ناراحت نموده است. [2] مسلم نیز در صحیح خود روایتی را از رسول اکرم در این زمینه نقل می‌نماید که پیامبر در شان فاطمه فرمودند: فاطمه به طور حتم پاره تن من است و آنچه او را بیازارد مرا می‌آزارد.[3]
احمد بن حنبل هم در مسندش از پیامبر اکرم چنین نقل می‌کند که آن حضرت در شان حضرت زهرا فرمودند: بی‌تردید فاطمه پاره تن من است، آنچه که او را بیازارد مرا می‌آزارد و آنچه که او را اندوهگین کند مرا اندوهگین می‌کند.[4]
لازم به ذکر است که این حدیث را ترمذی نیز در سنن خود نقل کرده و حاکم نیشابوری هم پس از نقل آن در المستدرک می‌گوید: این حدیث بر مبنای بخاری و مسلم، صحیح است.[5]

اما احادیث دیگری هم داریم که به گونه‌ای ادامه این گونه روایات محسوب می‌شوند و مضمونشان این است که خشم و خشنودی فاطمه، خشم و خشنودی خداست.
پیامبر اکرم می‌فرمایند: خداوند به خشم فاطمه خشمگین و به خشنودی او خشنود می‌شود.[6]

حال پس از نقل این اخبار، یک نتیجه مهم از این احادیث به دست می‌آید که آن نتیجه به عنوان صغرای ما در استدلالمان است و آن اینکه: بر اساس روایات صحیح السند نبوی، آزار و اذیت حضرت زهرا سلام الله علیها مساوی است با ناراحتی و اذیت و خشم رسول خدا و اذیت و آزار آن حضرت هم مساوی با آزار و اذیت خداست. از طرفی این امر در منابع روایی و تاریخی اهل سنت مسلم است که  عمر با عده‌ای از صحابه و به دستور خلیفه وقت یعنی ابوبکر برای بیعت گرفتن از اهل بیت رسول الله به بیت یگانه دختر آن حضرت حمله کرده و فجایعی را چون آتش زدن به خانه وحی، سقط کردن جنین حضرت زهرا، لگد زدن و سیلی زدن به پهلو  و صورت آن حضرت و ...  را پدید آوردند که در نهایت پس از مدت زمان کوتاهی منجر به شهادت آن حضرت در جوانی شد.

حال سوال این است که: آیا این گونه اعمال مصداق اتم اذیت و آزار فاطمه نیست؟
 آیا رسول خدا از این همه اذیت و آزار دخترشان، ناراحت و غضبناک نشده اند؟

اکنون کبرای قیاس را که آیه‌ای از قرآن است بدان ضمیمه می‌کنیم و آن اینکه خداوند متعال با لهنی تهدید آمیز به صراحت کسانی را که موجبات آزار و اذیت خدا و پیامبرش را فراهم آورند،  لعن نموده و آنان را به عذابی دردناک وعده داده است.

انَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُّهِیناً؛ کسانی که خدا و رسولش را اذیت کنند، لعنت خدا بر ایشان باد در دنیا و آخرت، و خداوند عذاب دردناکی را برایشان آماده کرده است.[احزاب/57 ]

پس از کنار هم گذاشتن این آیه با روایات فوق، نتیجه‌گیری و رسیدن به مطلوب بسیار آسان است.

منابع :
[1] صحیح بخاری 4/240
[2] صحیح بخاری6/158 - مسند احمد 4/328 - صحیح مسلم7/141
[3] صحیح مسلم 7/141
[4] مسند احمد 4/5
[5] ترمذی 5/360 - المستدرک 3/158
[6] المستدرک 3/158 - الاصابه 8/266 - تهذیب التهذیب 12/392 و کنز العمال 12/111 و 13/ 674