پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی دنیا پرستان و جاهلین، پس از مهاجرت به کشورهای مسیحی، تغییر دین داده و به مسیحیت می‌گروند. فکر می‌کنند که مسیحیت یعنی دین آزادی روابط زن و مرد! فکر می‌کنند وقتی شخصی مسیحی می‌شود مرزهای روابط زن و مرد خارج می‌شود! فکر می‌کنند که رقص زن و مرد در مسیحیت اشکالی ندارد! البته تقصیری نیز ندارند چون کشیشان مسیحی نه تنها از این امور نهی نمی‌کنند بلکه گاه خودشان نیز جهت جذب مردم به کلیسا می‌رقصند.

آنان، این روزها در «کلیسا» عید باستانی نوروز را جشن می‌گیرند و به رقص و پای‌کوبی و شراب‌خواری می‌پردازند و عکس‌ و فیلم‌های خود را با افتخار منتشر می‌کنند. در حالی که حضرت عیسی (علیه‌السلام) طبق کتاب مقدس امروزی نیز، با این اعمال و رفتار مخالف هست: «شنیده‌اید كه به او‌ّلین گفته شده است زنا مكن، لیكن من به شما می‌گویم هركس به زنی نظر شهوت اندازد، همان‌دم در دل خود با او زنا كرده است»[1]. پولس نیز در مورد حجاب زنان می‌نویسد: «زنان خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز، نه به زلف‌ها و طلا و مروارید و رخت گران‌بها»[2]. به طور کلی می‌توان گفت: «در تعالیم مسیحیت تأکید بیشتر بر ترک عموم لذات دنیوی و از بین بردن شهوت است؛ از این‌رو، رهبانیت در قرن ۴ و ۵ در این آیین به وجود آمد. زنان راهبه مسیحی با رعایت عفت کامل و حجاب، مشغول خدمت به مردم شدند. در انجیل بر وجوب حجاب و پوشش تأکید و پیروانش را به تنزّه از اعمال شهوت و عفاف فراخوانده است. در انجیل می‌‏خوانیم: زنان جوان خرد اندیش، عفیفه، خانه ‏نشین، نیکو و مطیع شوهران خود باشند. دستورات دینی پاپ‏‌ها و کاردینال‌های مسیحی که بر اساس آن، پوشاندن صورت الزامی و تزیین موی سر و آرایش آن و تنظیم آن‌ها در آیینه و سوراخ کردن گوش‏‌ها و آویختن گلوبند، خلخال، طلا و دستبند قیمتی، رنگ کردن مو و تغییر صورت ظاهری ممنوع بود»[3].

عالمان مسیحی توصیه‌های زیادی نسبت به حجاب و عفاف زنان دارند. از جمله آن‌ها موارد زیر است:‌ «مسیحیان نباید با غیر مسیحیان دوست شوند. فرد غیر مسیحی دشمن است. مسیحیان نباید در مشارکت‌های اجتماعی با غیر مسیحیان مشارکت نمایند. همه مسیحیان باید از رفتن به بارها و جاهایی که مشروبات الکلی فروخته می‌شوند، پرهیز کنند. در خانه یک مسیحی حقیقی هرگز شراب نباید باشد. مسیحیان نباید سیگار بکشند. مسیحیان نباید به دیدن فیلم بروند. مسیحیان باید از نظر لباس،‌ پوشیده و بسیار محافظه کار باشند. زنان باید در منزل بمانند و در بیرون کار نکنند. زنان در کلیسا باید کلاه و یا روسری به سر داشته باشند. آن زن مسیحی که از نظر روحانی بالغ است، باید از آرایش صورت اجتناب کند»[4].

پس ای مدعیان مسیحی، حداقل به مسیحیت واقعی بازگردید!

پی‌نوشت‌ها:

[1]. انجیل متی: 5: 27-28.
[2]. ر. ک: رساله پولس به تیموناوس، 2: 9- 15.
[3]. ر. ک: تمدن حجاب اسلامی .
[4]. برگرفته از: کتاب اینترنتی پرهیز از خود شریر، جوزف سی. آلدریچ، ترجمه فریدون موخوف.