اهل بیت و تصوف
فلسفه مبعوث شدن پیامبران رشد عقول بشیری برای پذیرش دین حق بود. همه پیامبران تلاش خود را کردند تا دین کامل به بشر عرضه گردد و بدین طریق مردم را به مقام قرب الهی برسانند. برخلاف آموزه‌های انبیاء، فرقه‌های منحرفی پدید آمد که خود را برحق دانسته و مردم را به خود دعوت می‌کردند. صوفیه جزو گروه‌های منحرف جریان اسلام است که ادعای ناجی بودن را به دروغ به یدک می‌کشد.
قاطبه متون صوفیه اولین صوفی را ابوهاشم کوفی معرفی می‌کنند و اعتقاد دارند که اولین کسی که بدین نام مشهور گشت، ابوهاشم کوفی بود. در این میان روایاتی در مذمت ابوهاشم کوفی از جانب اهل بیت (علیهم السلام) صادر شده است که نشانگر شروع جریانی انحرافی توسط شخصی است که عقیده‌ای فاسد داشته است.
به عقیده برخی اشخاصی همانند سفیان ثوری که از بزرگان صوفی قرن دوم می‌باشد، از جمله پاکانی هستند که مخالف سیاست‌های خلفا بوده و با گوشه‌گیری و زهدگرایی، قصد اعتراض به حاکمان را داشتند، در صورتی که همین افراد در روایات اهل‌بیت (علیهم السلام) مورد مذمت قرار گرفته و عامل انحراف جامعه معرفی شدند.
زهد حقیقی و اسلامی، که شیوه‌ی معصومین(علیهم‌السلام) بود، بی‌اعتنایی به دنیا، کم خرج بودن و ساده زندگی کردن، تعلق نداشتن به تشریفات زاید و عدم تجمل‌گرایی است که یک زاهد حقیقی، علاوه بر استفاده کردن از نعمت‌های حلال خداوند، باید جامعه‌گرایی و مسئولیت‌پذیری نسبت به افراد را سرلوحه‌ی زندگی خود قرار دهد و از انجام عبادت‌های مفرط و طاقت فرسا و از مردم و جامعه دوری کردن، اجتناب کند.
گفته شده است در طول حیات پیامبر(ص) هیچ فرقه انحرافی در میان مسلمانان واقع نشد و اگر هم قرار بود انحرافی در میان امت اسلامی رخ دهد، پیامبر اسلام (ص) با درایت کامل با موضوع پیش آمده برخورد می‌کردند. نهی از جریان صوفیه که معلول عواملی چند از جمله زهد افراطی در دین بود، از جمله اخباری بود که پیامبر (ص) قبل از رسمی شدن این جریان، خطر آن را گوش زد کرده بودند.
گریه و عزاداری بر سید سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله (ع) مورد تأکید ائمه معصومین (ع) و علمای شیعه است که شیعیان را تا قیامت، به ماتم وعزا بر این مصیبت توصیه کرده‌اند، اما نورعلی تابنده، قطب فعلی فرقه صوفیه گنابادیه، این گریه و عزاداری و مسائل دیگر از قبیل سلام بر امام حسین (ع) بعد از نوشیدن آب را، در زمان فعلی بی‌‌تأثیر دانسته و با تفسیر به رأی روایات صادره در این‌باره را ردّ می‌کند.
درباره‌ی حادثه‌ی کربلا و شهادت حضرت اباعبدالله (ع) روایات فراوان و متواتری از ائمه‌ی معصومین (ع) نسبت به سوگواری و عزاداری برای سیدالشهدا صادر شده است خصوصا در روز عاشورا، تاکید کرده اند که کارهای دنیوی را رها کرده و در ماتم این مصیبت عظیم، محزون و مهموم باشد، در‌حالیکه بعضی از سران صوفیه، روز عاشورا را مبارک و عزاداری در این روز را جایز ندانسته و روزه‌ی این روز را فضیلت دانستند.
مراحل نورانی و باطنی دین مشروط به سلوک در صراط مستقیم و تقوای الهی است. مراتب باطنی اسلام همان مراتب ایمانیست که سالک الی الله طی می‌نماید. در روایات شریفه باطن و حقیقت دین را وجود نورانی امام معصوم (علیه السلام) معرفی می کند. بر این اساس، طریق االی الله، امام معصوم (علیه السلام) می‌باشد و طریق ولایت معصومین را درعصر غیبت، علما و و روات حدیث به عهده گرفته و برخلاف ادعای صوفیه هیچ نامی از صوفی یا حتی عرفا نیست!
اختلافی که اکنون بین عرفان و تصوف در ایران قائل می‌شوند، شاید به مناسبت وضعیت سوء سیاسی است که نمی‌توانند از عرفان بدگویی کنند زیرا خیلی از بزرگان از آن تعریف کرده‌اند و محبوبیت عمومی دارد، از طرفی نمی‌توانند تصوف را قبول کنند چون بر زندگی دنیوی ایشان ممکن است لطمه بخورد؛ بنابراین می‌گویند عرفان غیر از تصوف است.
علمای صوفیه معاصر اصرار بر شیعه بودن خود و تمام اقطاب سلسله خودشان دارند و طبیعتاً هرکسی به هر مذهبی که باشد کتب علمای مذهب خود را قبول دارد و بدان ملتزم می‌شود. در این مقاله بخشی از روایاتی را که در مورد صوفیه و اهل بدعت در کتب شیعه آمده بررسی می‌کنیم. در اصول کافی مرحوم کلینی متوفای 329 هجری قمری در مورد اهل بدعت، از معصومین چنین...
با اینکه علمای سَلَف صوفیه در عداوت با اهل‌بیت(علیهم السلام) شهره بودند، ولی معاصرینِ از صوفیان با ادعای تشیع اعتبار سلسله خود را مرهون آنها می‌دانند و این خود جای بسی تامل دارد. آیا یک شیعه امیر‌المومنین می تواند دشمنان حضرت علی(علیه‌السلام) را بر حضرت مقدم کند؟ حال عقل سلیم می‌ماند که آیا قسم صوفیان معاصر را باور کند یا گفتار علمای سلفشان را...
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «امت من بر هفتاد و سه گروه متفرق می‌شوند، که هفتاد و دو فرقه در آتش، و یک فرقه در بهشت‌اند. و آنان کسانی‌اند که تابع وصی من هستند». سپس دست مبارک را بر شانه علی(علیه السّلام) زدند و فرمودند: «سیزده فرقه از هفتاد و سه فرقه، همگی دوستی و محبّت تو را عقیده خود قرار داده‌اند، ولی یک فرقه از آنان...
در راه و روش عرفانی اسلامی، مهم‌ترین منبع و مرجع برای تشخیص راه صواب از مسیرهای انحرافی، رجوع به روایات و کلام پیامبر اسلام و اهل‌بیت مطهر ایشان (علیهم صلوات الله) است. تصوف، امروزه با ادعای عرفانی و اینکه می‌تواند انسان را به درجات معنوی برساند، مشغول تبلیغ و جذب افراد در جوامع اسلامی و به‌خصوص در بین جوانان است که این موضوع از منظر...
تشکيل حکومت به عنوان امری برای پيشبرد جامعه به سوی هدفی والا و رهبری انسان‌ها به مقصود مد نظر تمامی انسان‌ها بوده و هست. از ميان گروه‌هايی که برای تشکيل حکومت برای رسيدن به مقاصد مختلف تلاش و کوشش فراوانی کرده‌اند، انبياء الهی بوده‌اند. ايشان برای اقامه حق و نابودی طواغيت زمان خود سعی در تشکيل حکومت‌های الهی داشته و برخی از ايشان...