یمانی
احمد اسماعیل بصری، مصادیق متعددی برای شخص یمانی معرفی کرده است. وی در ابتدای حرکت جریان خویش، یکی از مریدانش را یمانی معرفی کرد، ولی بعد از مدتی با چرخشی ناگهانی، خودش را به عنوان یمانی معرفی کرد.
پیروان جریان احمداسماعیل بصری مدعی هستند که یمانی موعود، پیشوای آنان (احمداسماعیل) است؛ این درحالیست که طبق روایات، یمانی از یمن خروج خواهد کرد، در صورتی که احمداسماعیل بصری، عراقی است و هیچ ارتباطی با کشور یمن ندارد .
تغییرات حکم شرعی توسط احمدالحسن در تعداد تکبیرةالاحرام نماز خلاصه نمی شود و احمد اسماعیل بصری بدعت های دیگری نیز ایجاد کرده است. مثلا صیغه و عقد موقت را زیر شش ماه جایز نمی داند یا 17 رکعت نماز در شب 23 ماه رمضان را مساوی و در عوض 70 سال نماز قضای انسان می داند!
چگونه می شود احمد و اتباعش از روایات جعلی، ضعیف السند و تحریف شده برای اثبات راهشان استفاده می کنند، اما روایاتی که خصوصیات امام را بیان می کنند را به راحتی کنار می گذارند؟
اصولاً پيامبر يک خارق العاده گر نيست كه در جائى بنشيند و هر كسى از در وارد شود پيشنهاد اعجازى به ميل خود كند و اگر نپسنديدند پيشنهاد ديگرى مطرح نمايد و قوانين و سنن آفرينش را به بازى بگيرد و بعد از اين همه نيز اگر مايل بود بپذيرد و اگر ميل مباركش اقتضا نكرد با بهانه اى شانه خالى كند.
اینکه شخصی ادعای نص بکند (مثل احمد بصری) ملاک نمی باشد و حتما باید توسط امام یا معصوم قبلی اشاره و تعیین شود. پس مهم شناخت شخص صاحب عصمت است و عصمت، امری پنهانی و هر شخصی که ادعای نص کرد را نمی توان معصوم دانست.
اتباع فرقه یمانی اگر نگاهی اجمالی به ادعاهای احمداسماعیل بصری داشته باشند و آن‌ها را با خطبه غدیر تطبیق دهند، خواهند فهمید که چه اشکالات بزرگی به مبانی این شخص وارد است.
ظهوری برای یمانی در روایات متصور نیست و تنها مسئله ای که برای یمانی آمده است، خروج اوست و تبعیت از آن صرفاً برای این است که دعوت به سوی امام زمان (عج) می کند نه اینکه وی ذاتا واجب الاطاعه باشد.
احمدالحسن در تعبیری می گوید: «همانا به پدرانم ائمه دوازده گانه و به من و به فرزندان دوازده گانه ام وصیت کرده اند.» وی هنگام شمارش اوصیاء پس از پیامبر (ص) از ۲۵ تن یاد می کند و این برخلاف باور اصلی آنان است.
احمد اسماعیل بصری (یمانی دروغین) جریان خطرناک درون شیعی است که مشکلات بسیاری برای اجتماع شیعه ایجاد کرده است. آسیب های اجتماعی، اخلاقی، خانوادگی و اعتقادی از جمله مشکلات این فرقه ضاله برای جامعه است.
بفرض ثبوت روایات مهدیین این دوازده نفر افرادی عادی ولی از شیعیان مطیع ائمه (علیهم‌السلام) هستند که نه از جانب خداوند امامتی دارند و نه ایمان به امامت آن ها واجب است مانند؛ سلمان، اباذر ...؛ در حالی که احمد اسماعیل بصری طبق این روایت، منکرین امامت خود را منکر ولایت مرتضی علی (علیه‌السلام) میداند و حکم جهنمی بودنشان را صادر می‌کند.
روایت می فرماید «حرم بیع السلاح علی الناس و علی کل مسلم» یعنی مطلق بیان شده است. پس باید مطلقا فروش سلاح حتی به یمانی و یاران او هم حرام باشد طبق ظاهر حدیث. ولی اینطور نیست و واضح است که یمانی طبق روایت جبهه ی حق است و سلاح از لوازم کار او و اصحابش می باشد.
تبعیت از یمانی، تبعیت از شخص او نیست. یعنی شخص او موضوعیت ندارد. بلکه او چون «یدعوا الی صاحبکم» است تبعیتش لازم است. لذا خود امام (علیه السلام) می فرماید: «لانه یدعوا الی صاحبکم» یعنی چون دعوت به امام مهدی می کند تبعیتش لازم است و خود او موضوعیتی ندارد.
به دلیل روایتی که اصطلاح اهل البیت را منحصر در چهارده معصوم کرده است، از اطلاق این واژه بر شخصیت دیگری نمی‌توان امامت و مهدویت او را اثبات کرد و به قرینۀ دو روایت، این واژه معنای عامی نیز دارد.