نتظار فرج امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از مهم‌ترین اعتقادات شیعه بوده و اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) نیز از فضیلت و اهمیت انتظار فرج در دوران غیبت روایات کثیری نقل کرده‌اند مانند روایت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که می‌فرمایند: «افضل اعمال امتی انتظار الفرج... بهترین اعمال امت من، انتظار فرج است».

ضیاء عبدالزهرة القرعاوی (الکرعاوی) از قبیله آل أکرع در استان دیوانیه است. قرعاوی ساکن منطقه زرقاء (18 کیلومتری کوفه) بود؛ خودش و خانواده‌اش پیش از آغاز جنبش، اصلا شناخته شده نبودند. قرعاوی یکی از دانشجوهای کلاس موسیقی بود و بنا به گفته استاد او دانشجویی آرام و خوش‌فکر بود و هیچ علاقه‌ای به دین یا افراط‌گرایی دینی و مذهبی نداشت.

در کتاب «اوپانیشاد» که یکی از کتب معتبره و از منابع هندوها به شمار می‌رود، بشارت ظهور مهدی موعود (عج) چنین آمده است: «این مظهر ویشنو (مظهر دهم) در انقضای کلّی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفیدی، درحالی‌که شمشیر برهنه‌ی درخشانی به‌صورت ستاره‌ی دنباله‌دار در دست دارد، ظاهر می‌شود و شریران را هلاک می‌سازد...».

امام زمان (عج) خطاب به شیخ حسن بن مثله جمکرانی فرمود: به مردم بگو که این مسجد را گرامی داشته آن را عزیز دارند و به سوی این مسجد بیایند و در این مکان چهار رکعت نماز اقامه کنند، دو رکعت به نیت نماز تحیت مسجد و دو رکعت به نیت نماز امام زمان؛ هر کس این نماز را با این کیفیت در این مسجد بخواند، گویا در خانه خدا نماز خوانده است.

همانطوری که می‌دانیم، مفهوم ولایت در میان شیعیان و اهل سنت، باهم متمایز است. از این رو شعب منشعب از هر یک از شیعه و سنی، متاثر از این دو مفهوم می‌باشند. فرقه صوفیه که در ابتدا با تفکر اهل سنت پا به عرصه وجود نهاد و در دامان همان تفکر رشد و گسترش یافت و تا امروز هم به حیات خود ادامه داده است.

از دو قرن پیش، مستشرقان با انگیزه‌های تبشیری و استعماری و در برخی موارد علمی راهی مشرق زمین گشتند و به جهت ناآشنایی و عدم دسترسی به منابع اولیه چهره ناقص و نادرستی از تعالیم اسلام ارائه دادند. باید گفت: اعتقاد به مهدی موعود، از صدر اسلام وجود داشته و بارزترین تجلّی را در بشارت‌های پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) داشته است؛ و فرقه‌های اسلامی در پذیرش آن اتفاق نظر دارند.