شیعه
روایاتی که در فضائل شیعه و محبین اهل بیت وارد شده حاکی از این است که شیعیان جزء کسانی هستند که با پیروی از اهل بیت پیامبر جایگاه خود را هم دنیا و هم در آخرت تثبیت کرده و جزء رستگاران امت پیامبرند. کسانیکه در راه حبّ اهل بیت دچار صدمات زیادی شدند اما از اعتقادات خود دست نکشیدند.
تاسیس مذهب تشیع به وسیله خود صاحب شریعت و با زبان وحی و سخنان پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوده است و از طرف دیگر آیاتی که دلالت صریح و روشن بر ارزش و فضیلت حضرت علی (علیه‌السلام) و شیعیان او دارد و در کتب فریقین اینگونه روایات ذیل برخی آیات قرآن وارد شده است که حاکی از این موضوع مهم است.
از اعتقادات مهم شیعیان در مسائل دین، معتقد بودن به این موضوع است که قرآن این کلام بزرگ الهی که در میان دو جلد قرار گرفته است، تحریف نگشته و با قطع به یقین هم خودشان و هم بزرگان و علماء ایشان قائل به همین قول هستند، چرا که برای این کتاب الهی تقدّس خاصی را نسبت به آن قائلند. اما مخالفین تشیع به دروغ می‌گویند شیعیان معتقدند که قرآن تحریف شده است.
مذهب تشیع هیچ‌گاه در اعتقادات خود دچار انحراف نگشته است، چرا که تابع و دنباله رو عقاید اهل بیت پیامبر است و اشتباه اعتقادی در این مذهب به مراتب کمتر از فرق و مذاهب دیگر اسلامی است. این مذهب در برخی از اعتقاداتش با دیگر مذاهب اسلامی اختلاف اساسی دارد، که آن در اکثر مسائل اصول دین نیست، بلکه در برخی از آن و در فروع دین است و در رأس آن می‌توان به موضوع امامت و ولایت اشاره کرد که از مباحث بسیار داغ و مهم در این مقوله است.
روایات فراوانی از پیامبر وارد شده که شیعیان و دوستداران اهل بیت پیامبر خصوصاً حضرت علی (علیه‌السلام) رستگارند و در روز قیامت با من و در کنار من خواهند بود. اینگونه روایات در کتب فرق و مذاهب فراوان به چشم می‌خورد طوری که مخالفین هم نتوانستند با کثرت فراوانی روایات در کتب خود به خدشه و اشکال تراشی بپردازند؛ چرا که وقتی چیزی حق بود و مورد تأئید خدا و پیامبر، دیگر جایی برای حرف و حدیث دیگران باقی نمی‌ماند.
هنگامیکه جهیمان خانه خدا را تصرف کرد و با آل سعود مخالفت کرد از آنجایی که به اسم مهدویت قیام کرده بود، تعدادی از شیعیان عربستان تصور کردند که انقلاب جهیمان از جنس انقلاب ایران است، در حالیکه جهیمان به خون شیعیان تشته بود.
روند اندیشه فلسفی در مکتب تشیع به صورت تکاملی بوده است. در ابتدا روایات دسته بندی شده و به عنوان پشتوانه اعتقادی مد نظر قرار گرفته است. پس از آن خاندان نوبختی در زنده کردن اندیشه فلسفی نقش بسزایی داشتند و همین رویه در کتاب شاخص خواجه نصیر الدین طوسی به چشم می‌خورد.
در برخورد با مخالف سه دیدگاه وجود دارد. دیدگاهی افراطی و دیدگاهی تفریطی و دیدگاه سوم که در روایات از آن تعبیر به تقیه شده است. طرفداران دیدگاه سوم معتقدند که باید حقایق را گفت، اما بیان حقایق باید به گونه‌ای باشد که به شیعه آسیبی وارد نشود.
از شیخ شلتوت، عالم بزرگ الازهر سؤال کردند که آیا تقلید از شیعه را منع می‌کنید؟ جواب داد: کسیکه مجتهد نیست باید از مذهبی صحیح تقلید کند؛ شیعیان، یا امامیه، هدایت یافته‌اند؛ آنها اصولی برگرفته از قرآن و سنت دارند و اختلافی بین آنها و دیگر مذاهب سنی نیست؛ مذهب فقهی آنان تدوین یافته است، و اعتقاد به آن همانند سایر مذاهب جایز است.
همان‌گونه که در ابتدای شبهه آمد عمده‌ترین دستاویز و مستمسک وهابیت در این شبهه این می‌باشد که شیعیان، امام حسین را کشتند در حالی که هیچ تصریحی به نام «شیعه» در روایات وجود ندارد، اما شبهه‌گران می‌کوشند شیعیان را متّهم سازند؛ بر این اساس، بررسی وضعیت کوفه‌ی آن زمان از نظر بافت جمعیتی در آن شهر، ضروری می‌باشد که ذیلا به آن می‌پردازیم...
خداوند به عنوان خالق و پدید آورنده جهان خلقت و همه‌ی انسان‌ها، در طول تاریخ بشر انسان‌هایی را به صورت خاص برگزیده است و به عنوان مدال افتخار، دوستی خود با ایشان را بیان نموده است که در میان پیامبران گذشته می‌توان به حضرت ابراهیم «خلیل الرحمن» اشاره کرد. افرادی که پس از گذراندن امتحانات سخت و طاقت‌فرسا، نیّت خالص و قصد قربت در عمل...
در زبان عربی، واژه «عبد» مشترک لفظی است بین دو معنا: یکی «پرستش» که جز برای خداوند جایز نیست و دیگری «خدمتگزار» و «نوکر» که مقصود از «عبدالحسین» و... همین معناست. از طرفی چگونه است که چون واژه «عبد» با نام‌هایی همچون «علی»، «حسین»، «زهرا» و... ترکیب شود، سبب شرک می‌گردد، اما اگر همین نام‌ها نام صحابه، راویان منابع روایی اهل‌سنت...
چند مدت قبل ملازاده که یکی از کارشناسان شبکه وهابی است، درباره شیعه سخنی گفت که قابل نقد و تأمل است، این شخص ادعا کرد که مذهب شیعه مذهبی است تازه تاسیس و در زمان صفویان به وجود آمده است. در نقد این گفتار چند نکته لازم است. در زمان پیامبر اکرم بود که ایشان به علی (علیه السلام) و شیعیانش وعده بهشت دادند. و این یعنی شیعه در زمان...
ابن کثیر دمشقی سلفی، شاگرد ابن تیمیه می‌نویسد: «پس از فوت ابن تیمیه عده‌ی زیادی خود را به قلعه دمشق محل فوت ابن تیمیه رساندند، و قبل از غسل دادن جنازه ابن تیمیه با دیدن جنازه او و بوسیدن جنازه، به او تبرک جستند.... مردم دستمال‌ها، عمامه‌ها و لباس‌های خود را روی جنازه ابن تیمیه می‌انداختند...عده‌ای آب غسل او را نوشیدند! و باقی مانده سدری که...