افراطی گری
در روزگارى كه به بركت انقلاب اسلامى ایران، گرايش به تشيع در اقصی نقاط عالم گسترش یافته، انجام كارهايى سؤال برانگيز، مانند قمه‌زنی و تیغ‌زنی و ... كه پشتوانه استدلالى محكمى هم ندارند، موجب گريز و بيزارى مردم نسبت به مذهب مى‌شود و بزرگ‌ترين ستم به مذهب اهل‌بيت علیهم‌السلام از جانب جریان تشیع لندنی و طرفداران آن است.
یکی از خصوصیات و ویژگی‌های جریان‌های افراطی، وحدت ستیزی و دامن زدن به دشمنی‌های مذهبی است، در حالی که روش و موضع علمای بزرگ شیعه در طول تاریخ، کاملاً برخلاف این رفتار جاهلانه بوده است؛ ازجمله این بزرگان، آیت‌الله‌العظمی بروجردی بود که تعامل ایشان با علمای تقریبی مصر باعث شد شیخ شلتوت، فتوایی تاریخی در مشروعیت پذیرش شیعه صادر کند.
موافقان قمه زنی برای اینکه آن را از مصادیق عزاداری به‌حساب آورند، به چند روایت ازجمله فرازی از زیارت ناحیه مقدسه، استناد می‌کنند؛ درحالی‌که آن عبارات امام زمان(عج)، کنایه از شدّت ناراحتی و غم و اندوه امام است، نه اینکه معنای حقیقی آن اراده شده باشد.
جریان شیعه انگلیسی بر پایه مبانی و تفکراتی شکل گرفته که با دقت و بررسی در اندیشه‌های شخصیت‌های مهم آن، نوع استدلال‌های آن‌ها قابل برداشت و استخراج است؛ یکی از مهم‌ترین رویکردها و مبانی فکری این جریان عبارت است از ظاهرگرایی و عدم توجه به تحلیل معارف دین و این رویکرد، خروجی و نتیجه اخباری‌گری افراطی این جریان است.