اهل سنت از قول علی بن موفق نقل کرده‌اند که خداوند با او سخن گفته و به او نامه می‌نوشت! علی بن موفق می‌گوید: روزی برای گفتن اذان از خانه خارج شدم. در مسیر راه کاغذی را مشاهده کردم و برداشتم و دیدم در آن چنین نوشته شده بود: بسم الله الرحمن الرحیم، ای علی بن موفق! با وجود داشتن پروردگاری همچون من، از فقر می‌ترسی؟

حنابله از قول یکی از عالمان خود، به نام علی بن موفق نقل کرده‌اند: که خداوند را در خواب دیدم، به من گفت: من مانند هر میزبانی، هر که را دوست بدارم، به خانه‌ام دعوت می‌کنم، و این‌که تو را هم که به حج توفیق دادم، به علت دوست داشتن تو است؛ حنابله با این خواب‌های بی‌اساس (و این روش‌های غیرمنطقی) قصد در بزرگ جلوه دادن علمای خود را دارند.

ظاهر آن است که دستگاه سیاست در آن عصر از رشد فکرى علما و حوزه‌‏هاى علمى هراسان بوده است؛ زیر این علما و مجتهدان بودند که با استقلال فکرى و پویایى اجتهاد خود از اسلام دفاع کرده و جلو بدعت‏‌ها و کج روى‌های حاکمان ظالم را مى‏‌گرفتند و اسلام را زنده می‌کردند و این، همان چیزى است که با اهداف سوء حاکمان ظلم منافات دارد. لذا از گسترش مذاهب فقهی جلوگیری شد.

هر حکومتی مطابق با معیار و موازین صریح اسلامی روی کار نیاید، آن حکومت مشروع نخواهد بود، هر چند در ظاهر هم داعیه اسلامی‌گری را در سرلوحه کار خود داشته باشد. همچنین حکومت وهابی نیز مانند حکومت بنی امیه است، چرا که این فرقه هم بصورت موروثی پادشاهی را بین خود می‌چرخانند، و با تهدید و ارعاب، مردم را مطیع اوامر و نواهی خود قرار می‌دهند.

امیرالمومنان علی (علیه السلام) با صراحت تمام بنی‌امیه را منافق شمردند و دراین باره فرمودند که آنان هیچ‌گاه اسلام را با قلب‌های خود درک نکردند. بلکه همواره در پی ضربه زدن به دین خدا بودند: «قسم به خدایی که دانه را شکافت و پدیده‌ها را آفرید، آنان اسلام را نپذیرفتند، بلکه به ظاهر تسلیم دین اسلام شدند و کفر خود را پنهان داشتند، آن گاه که یاورانی یافتند آن را آشکار ساختند».

احادیث فراوان بیانگر آن است که ابوبکر و عمر در حالی که به عقیده اهل تسنن برترین مردم بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بودند، به عللی که خود بهتر می‌دانستند به هنگام مرگ صریحا و علنا آرزو می‌کردند که ای کاش انسان نبودند، بلکه گیاه یا حیوان بودند، تا مورد بازخواست خداوند قرار نگیرند. لیکن حضرت علی (علیه السلام) کلام آخرشان اعلام رستگاری بود.