پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با توجه به تاریخ غرب متوجه می‌شویم که فرهنگ غرب الگوی بهشت زمینی را دنبال می‌کند؛ یعنی سعی می‌کند بر روی زمین یک جایگاه لذت‌گرایی صِرف ایجاد کند؛ البته دنیا دارای محدودیت‌ مادی است و همه انسان‌ها نمی‌توانند از این بهشت زمینی مادی استفاده کنند، پس بهشت زمین برای افراد ثروتمند و قدرتمند است و باید بقیه هستی، اعم از سایر انسان‌ها، موجودات و اشیاء و... در خدمت این افراد ثروتمند باشند.

دقیقاً همین بهشت مادی غربی در کره اتفاق افتاده است، خاندان‌های ثروتمند کره(چائبول‌ها) در رفاه و لذت زندگی می‌کنند و بقیه محروم از این رفاه هستند. نکته مهم این است که دولت کره‌ به تأسی از  نظام سرمایه‌داری غرب، به‌ شکل سیستماتیک و کاملاً هدفمند این توزیع ثروت را انجام می‌دهد. ممکن است در کشورهای دیگری نیز این عدم توازن ثروت و قدرت وجود داشته باشد ولی وقتی روش‌حکومت‌داری سرمایه‌داری را قبول نکرده باشند، به‌ مرور سعی در توزیع عادلانه ثروت و قدرت خواهد بود، مردم هم امید رسیدن به این عدالت را دارند ولی در کره این سیستم توزیع ثروت غلط، کاملاً قانونی و روش حکومت‌داری است.

غرب دو خصلت دارد:
یک. خصلت تمامیت خواهی ؛ به معنی حکومت بر همه چیز، چه فرهنگ و چه اقتصاد و ... حتی حکومت بر سیاره‌های دیگر‌.

دو. خصلت وحشی‌گری؛ برای رسیدن به اهداف و خواسته‌های خود از هر وسیله‌ای حتی وحشی‌گری و درندگی استفاده می‌کند. نکته مهم و اصلی این است که کشور کره جنوبی هیچ محصولی غیر از فرهنگ غرب برای کشورهای دیگر ندارد. فرهنگ غرب را در لباس شرق و با یک استتار دوباره به مردم جهان عرضه می‌کند.

کره بعد از سال 1945 میلادی از فقیرترین کشورهای جهان بود و الآن از ثروتمندترین کشورهای صنعتی است، کره راز این پیشرفت را غربی شدن خود می‌داند و فرهنگ غرب برای رسیدن به اهدافش هر ابزاری را به کار می‌برد. کره نیز بر همین روال، برای رسیدن به هدف، استفاده از هر روشی را موجه می‌داند. جهانبینی تمدن غرب براساس ماده‌گرایی است و این ماده‌گرایی باعث شده است که هنجارهای اخلاقی در جهت رسیدن به منافع دنیوی ترسیم و ارزش‌گذاری شوند.(نسبیت در اخلاق)

صنعت موج کره‌ای[1] برای کره پول‌ساز است و تفکر سرمایه‌داری غرب که در کره حاکم شده بیان می‌کند که از هر طریقی لازم باشد باید به هدف رسید. حالا اگر نیاز باشد خوانندگان کره‌ای(کی‌پاپ) یک‌بار به خاطر اذان، رقص و خوانندگی را قطع می‌کنند؛ یا برای اینکه نشان دهند به حریم مسلمین احترام می‌گذارند با دختر مسلمان دست  نمی‌دهند؛ یا روی میکروفون به رنگ طلا دستمال می‌گذارند و با این نوع عوام‌فریبی در دل مردم ورود کرده و آنان را جذب موج کره‌ای می‌کنند.

اهل تفکر و خیرخواهان تمدن غرب، وقتی متوجه آسیب‌ این تمدن شدند که دیگر حریف جامعه لذت‌گرا و کانون‌های ثروت و قدرت نمی‌شدند. همین آسیب‌ها را در کشور کره‌ جنوبی می‌بینیم و کره، با موج کره‌ای این فرهنگ منحط غرب را به کشور ما صادر می‌کند، خیرخواهان تمدن ایرانی اسلامی، باید قبل از غلبه موج کره‌ای به‌ روشنگری و مقابله با آن بپردازند.

مشکل مردم ما این است که تاریخ نمی‌خوانند و آینده‌‌اندیشی نمی‌کنند؛ لذا وقتی هجوم یک فرهنگ مبتذل را می‌بینیم باید هر احتمالی را در نظر بگیریم و درموردش فکر کنیم‌؛ زیرا همین سیستم موج کره‌ای با برنامه‌ریزی قبلی و در راستای رسیدن به اهداف خاصی برنامه‌ریزی شده است.

ما خودمان با عدم عاقبت‌اندیشی و ترویج محصولات و فرهنگ کره‌ای باعث می‌شویم که در رابطه با آسیب‌هائی که این موج به ما می‌زند، غافلگیر شویم. برنامه موج کره‌ای این است که برای همه اقشار برنامه داشته باشد. در آینده نه‌چندان دور دخترهای محجبه و مذهبی و خیلی مذهبی ما که جامعه متدین ما را تشکیل می‌دهند باید در سبد مخاطبان این موج باشند،  چون این قشر می‌تواند به مقابله با آسیب‌های موج کره‌ای بپردازد و با آن مقابله کند و بهترین تاکتیک مقابله با دشمن، جذب او به سمت خود است. در حال حاضر سر پیکان تیر این صنعت، به طرف این جامعه است و شواهد میدانی نیز این موضوع را تأیید می‌کنند.

صنعت کی‌ پاپ از خطرناک‌ترین صنعت‌های بشری می‌باشد؛ بمب اتم، صنعتی خطرناک در نابودی اجسام است و بمب موج کره‌ای نابود کننده معنویت، اخلاق و جامعه بشری است. از این رو هر نوع مروج و تقویت کننده این موج کره‌ای را باید محدود یا از بین برد.

پی‌نوشت:
[1]. موج کره‌ای به فرهنگ خاصی از طرف کره جنوبی اشاره دارد که در قالب فیلم(کی درام)، موزیک(کی پاپ)، وسائل تزئینی و آرایشی، مُد و لباس، آشپزی و ... به سایر کشورها صادر می‌شود. این فرهنگ با محوریت لذت گرائی الحادی و انسان‌محوری غربی است.

محمد جواد نصیری