پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در جریان اغتشاشات 6 ماه قبل در ایران که به بهانه فوت دختری در تهران آغاز شد، اقلیت‌های مذهبی که گمان کردند، می‌توانند از این آب گل‌آلود استفاده کنند، به مخالفین پیوستند. یکی از کسانی‌که خود را به عنوان لیدر مخالفین مطرح کرد، عبدالحمید بود که برای رهبری تمام مخالفین، مجبور شد در سخنرانی نماز جمعه خود، مطالبی خلاف اسلام و خلاف مذهبش مطرح کند.[1]
رسانه‌های معاند که مهره مناسبی پیدا کرده بودند، با سوژه‌های هفتگی که به او می‌رساندند و پخش مستقیم سخنرانی‌های وی، او را در مسیری انداختند که هر هفته در کنار مطالب قبلی خود، مطلبی جدید بگوید که از طرف موافقان و مخالفانش مورد بحث و جنجال واقع شود و در آتش تنور خاموش شده اغتشاشات دمیده شود.

در دو هفته اخیر، انتظامات مسجد مکی از شعارهای ساختارشکنانه جلوگیری کرده است. عبدالحمید نیز در این دو هفته مطلب خاصی که بتواند سوژه رسانه‌ای شود، نداشت؛ در این هفته، حتی از پخش تمام سخنرانی عبدالحمید و متن آن ابا کردند، ولی قسمتی از سخنان وی را انتخاب کردند تا به مخاطب چنین القا کند که هر گونه شعاری که بدهید آزاد هستید و از این طریق خواستند بر ناآرامی ها دامن بزند.
مطلبی که این هفته از سخنان عبدالحمید منتشر کردند این بود: «ما هرگز نمی‌گوییم چیزی که ما فکر می‌کنیم، بلکه چیزی که جواب می‌دهد، تکثر است؛ ما نمی‌گوییم اگر کسی مثل ما فکر نکرد، از ما نیست و فقط فکر ما درست است؛ هر کسی هر شعاری می‌دهد در شعار دادنش آزاد است، اما تذکری که می‌دهیم این است که توهین و بی‌احترامی به دیگران نکنیم. ... همه مردم ایران از همه ادیان و مذاهب مشکلاتی دارند و اهل سنت که بخش بزرگی از جمعیت کشور هستند، جایگاه و سهمی در ارکان مختلف حکومت ندارند.»[2]

وقتی صدای آمریکا، از میان سخنان عبدالحمید، تنها این بخش از سخنرانی او را بازتاب می‌دهد، مشخص است که فضای زاهدان رو به آرامش است. عبدالحمید نیز دریافته است که باید سخنان خود را تعدیل کند. البته این به معنای آن نیست که صدای آمریکا به دنبال خیرخواهی است، هرگز! بلکه علت آن است که صدای آمریکا در سخنان عبدالحمید نکته‌ای که بتواند روی آن مانور بدهد، نیافته است.
علت انتخاب این بخش از سخنان عبدالحمید توسط صدای آمریکا، این است که آمریکا، اسرائیل، انگلیس و مزدورانشان بر آن هستند که شعله اغتشاشات را روشن نگاه دارند و روشن نگاه داشتن اغتشاشات، حداقل به این است که عده‌ای، شعارهای ساختار شکنانه بدهند تا آن‌ها بتوانند پوشش رسانه‌ای بدهند تا از این طریق بتوانند به ایران هراسی ادامه دهند.
آنان نیز همین قسمت سخنان عبدالحمید را منتشر کردند که به کسانی‌که با سخنان وی تحریک می‌شوند، برسانند که از شعارهای ساختارشکنانه دست برندارید و هر شعاری بدهید، نظر شماست و محترم است؛ و به نظاره‌گران خارج از زاهدان و خارج ایران که به دنبال قیام و فروپاشی نظام جمهوری اسلامی هستند، امید داده که هنوز شورش‌ها ادامه داشته و به زودی این قیام‌ها مؤثر واقع شده و نظام از بین خواهد رفت!

دیگر عبدالحمید نیز از سخنان آتشین گذشته و مطالب خلاف دین و خلاف مذهب خود دست برداشته و مطالبش در آستانه ماه رمضان به سمت معنویت رفته است؛ دیگر وی مهره‌ای سوخته شده و رسانه‌های معاند نمی‌توانند به عنوان سرباز خود از وی استفاده کنند. اغتشاشات سال 1401 هم مانند آشوب‌های سال 88، دی 96، آبان 98 به تاریخ پیوست.
دشمنان نظام باید به دنبال راه دیگر برای ضربه زدن به نظام در سال‌های آینده باشند و مسئولین و مردم نیز باید به فکر این باشند که حربه دشمنان را از آغاز متوجه شوند و در دام آنان نیفتند.
امیدواریم با سیاست‌های عدالت گسترانه دولت، راهی برای انتقاد به نظام و سهم‌خواهی‌های نابجا برای أحدی باقی نماند و با گسترش تولید و سیاست‌های مناسب در روابط خارجی، با سرعت بیشتری مشکلات قشر محروم جامعه رفع گردد و اغتشاشات سال‌های بعد در نطفه خفه شود و خسارتی برای حکومت اسلامی به بار نیاورد.

پی‌نوشت:
[1]. «تحریف تاریخ توسط عبدالحمید جهت مقابله با نظام»
«سوء استفاده عبدالحمید از تاریخ در مخالفتش با نظام»
«همراهی عبدالحمید با شعار نه به اعدام»
«توجیهات عبدالحمید برای کنار گذاشتن حکم اعدام»
«حمایت عبدالحمید از تشکیل حکومت اسرائیل و به رسمیت شناختن آن»
«دفاع عبدالحمید از ملی گرایی جهت رهبری مخالفین نظام»
[2]. سخنان عبدالحمید در خطبه‌های نمازجمعه 26 اسفند 1401.