پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_‌ مفتی‌های وهابی با ایجاد شبهاتی پیرامون عصمت اهل بیت (علیهم‌السلام) منکر این مقام برای حضرات هستند، اما اخیراً وهابیون در شبهه‌ای منکر عصمت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) شده‌اند و در تحدی خود اعلام کرده‌اند، شیعیان برای اثبات عصمت حضرت علی (علیه‌السلام) تنها یک روایت صحیح از منابع اهل سنت و یا شیعه ارائه کنند که حضرت از زبان خود به عصمتشان اشاره کرده باشند.

يكی از ويژگی‌های منحصر به فرد اميرالمؤمنين علی (عليه‌السلام) عصمت حضرت از هرگونه خطا و اشتباه است. علاوه بر علمای شيعه، علمای اهل سنت نيز به اين مطلب اذعان كرده‌اند. از جانب علمای شيعه خطا نكردن و دوری از اشتباه و سهو و نسيان، امری است كه در مورد عصمت اهل بيت (عليهم‌السلام) بيان می‌شود.
يكی از فضائل بی‌نظيری كه برای اميرالمؤمنين علی (عليه‌السلام) در منابع اهل سنت بيان شده، معيت حضرت با قرآن است. حاكم نيشابوری از بزرگان اهل سنت در كتاب خود به نقل از رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) می‌نويسد: «علی با قرآن است و قرآن با علی است، اين دو از يكديگر جدا نمی‌شوند تا در كنار حوض به من ملحق شوند.»[1]
نكته‌ای كه با استناد به اين روايت فهميده می‌شود آن است كه با توجه به اینکه اعتقاد تمام مسلمانان در بی‌نقص بودن قرآن و همچنين بدون اشتباه و خطا بودن قرآن است؛ یعنی تاكنون هيچ مسلمانی معتقد به ايراد داشتن و اشتباه داشتن قرآن نشده است و با الصاق و همراهی اميرالمؤمنين علی (عليه‌السلام) به قرآن از جانب رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله)؛ هر آنچه كه در مورد قرآن بيان می‌شود و مورد اجماع مسلمانان است، بر اساس اين روايت در حق اميرالمؤمنين علی (عليه‌السلام) نيز صدق می‌كند. پس حضرت از هر گونه خطا، اشتباه و نسيان و ايراد بر حذر هستند.
اما در منابع روايی و تاريخی اهل سنت به عصمت اميرالمؤمنين علی (عليه‌السلام) اشاره شده است. بلاذری عالم مشهور اهل سنت در كتاب خود می‌نويسد: «در ماجرای حكميت، خوارج نزد حضرت آمدند و گفتند: ما تنها با تو زمانی بيعت می‌كنيم كه شهادت دهی گمراه شده‌ بودی! هنگامی كه صحبت خوارج تمام شد، حضرت علی (عليه‌السلام) فرمودند: اما آنچه كه شما طلب می‌كنيد تا من به گمراهی خود شهادت دهم، به خدا پناه می‌برم از اين سخن و محال است كه اين سخن را بگويم.» اميرالمومنين علی (عليه‌السلام) در ادامه فرمودند: «من از زمانی كه اسلام آورده‌ام لحظه‌ای شک نكرده‌ام و لحظه‌ای گمراه نشدم. بلكه خداوند متعال، شما را به وسيله ما هدايت كرد و از كفر رهايی بخشيد و از جهالت و نادانی حفظ كرد.»[2]
با بيان اين نكته در واقعه‌ی صفين، عصمت اميرالمؤمنين علی (عليه‌السلام) از زبان حضرت اثبات می‌شود و معيت حضرت با قرآن، مهم‌ترين عامل برای اثبات عصمت ايشان است.

پی‌نوشت:
[1]. حاكم نيشابوری، المستدرك، دار الكتب العلمية – بيروت، چاپ اول، ج3، ‌ص134. «عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَالْقُرْآنُ ... عَلَيَّ الْحَوْضَ»
[2]. بلاذری، أنساب الأشراف، دار الفكر – بيروت، چاپ اول، ج2، ص354. «وَتَشْهَدَ عَلَى نَفْسِكَ بِالضَّلالَةِ ... وَعَصَمَكُمْ مِنَ الْجَهَالَةِ.» جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.