متن مقاله
محمد بن عبدالوهاب از شیخ مفید نقل کرده است که در کتاب «روضة الواعظین» می‌گوید: «خداوند در حجة الوداع جبرئیل را نازل کرد و گفت: یا محمد! خداوند به شما سلام می‌رساند و می‌فرماید: علی (علیه‌السّلام) را برای امامت و خلافت معرفی کن. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: اصحاب نسبت به علی (علیه‌السّلام) بغض دارند، و من می‌ترسم. پس جبرئیل رفت و برای مرتبه دوم نازل شد. پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) همان جواب را به او دادند. جبرئیل رفت و مرتبه سوم نازل شد و این آیه را از جانب خدای تعالی نازل فرمود که: «يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ.[مائده/67] ای پیامبر! آن‌چه به تو از جانب پروردگارت نازل شده است را تبلیغ کن و اگر انجام ندهی، رسالت خدا را انجام نداده‌ای.» پس آن حضرت اصحاب را جمع کردند و فرمودند: «من کنت مولاه فعلی مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه؛ هر کس من مولای او هستم، پس علی مولای اوست. خدایا! دوست بدار هر کس او را دوست بدارد و دشمن بدار هر کس او را دشمن بدارد.»

ابن عبدالوهاب در نقد این حدیث می‌نویسد: «پس نگاه کن ای مؤمن به حدیث این دروغ‌گویان! رکیک بودن الفاظ آن، دلیل بر بطلان سخن آن‌ها است! و هر کسی اعتقاد به صحت این حدیث داشته باشد، هلاک شده است. شیعه، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را به عدم امتثال امر الهی و نیز به ترس از اعلان ولایت علی (علیه‌السّلام) متهم کرده است و حال آن که پیامبر چون بر خدایش توکل داشته است؛ از هیچ چیزی نمی‌ترسیده است. و وقتی قرآن در وصف او و اصحابش فرموده است: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ.[فتح/29] محمد رسول خدا است و کسانی‌که با او هستند بر کفار سخت‌گیر هستند و بین خودشان مهربانند.» و همه یاران او مسلمان بودند، چرا باید از اعلام کردن خلافت علی (علیه‌السّلام) بترسد؟[1]

در پاسخ باید بگوییم:
اولاً: شیخ مفید کتابی به نام «روضة الواعظین» ندارد.
ثانیاً: علمای اهل‌تسنن به صحت حدیث غدیر اعتراف کرده‌‎اند که در ادامه به بیان نظرات تعدادی از آن‌ها می‌پردازیم:

سبط بن جوزی، نوه دختری أبوالفرج بن جوزی (ابن جوزی)، از بزرگان قرن هفتم اهل سنت؛
او در تذکرة الخواص درباره حدیث غدیر می‌گوید: «اتّفق علماء السیر علی أنّ قصّة الغدیر کانت بعد رجوع النّبیّ من حجّة الوداع فی الثامن عشر من ذی الحجّة؛ جمع الصحابة و کانوا مائة و عشرون ألفا و قال: (من کنت مولاه فعلی مولاه) الحدیث، نص علی ذلک بصریح العبارة دون التلویح و الإشارة.[2] دانشمندان متخصص در تاریخ اسلام اتفاق دارند که قصه غدیر بعد از بازگشت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از حجة الوداع در هجدهم ذی حجه اتفاق افتاد؛ اصحاب و یارانش صد و بیست هزار نفر بودند. آن‌ها را جمع کرد و در سخنرانی‌اش فرمود: هر کس من او را مولا و رهبرم، پس علی، مولا و رهبر او است. در این روایت با صراحت نه با کنایه و اشاره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، علی (علیه‌السّلام) را پیشوا قرار داد.»[2]

اسماعیل بن محمد عجلونی جراحی، نویسنده کتاب کشف الخفاء، از دانشمندان مشهور اهل سنت در قرن دوازدهم؛
وی درباره حدیث غدیر می‌گوید: «من کنت مولاه فعلی مولاه، رواه الطبرانی و أحمد و الضیاء فی المختارة عن زید بن أرقم و علی و ثلاثین من الصحابة بلفظ اللهم وال من والاه و عاد من عاداه فالحدیث متواتر أو مشهور.[3] حدیث «من کنت مولاه فعلی مولاه» را طبرانی و احمد و ضیاء در کتابش «المختارة»، از زید بن ارقم و علی و سی نفر از صحابه نقل کرده‌اند، پس حدیث متواتر و مشهور است.»

محمد بن اسماعیل صنعانی؛
او درباره حدیث غدیر می‌گوید: «حدیث من کنت مولاه فعلی مولاه أخرجه جماعة من أئمه الحدیث منهم أحمد و الحاکم من حدیث ابن عباس و ابن أبی شیبة و أحمد من حدیث ابن عباس عن بریدة و أحمد و ابن ماجه عن البراء و... و قد عده أئمة من المتواتر.[4] گروهی از بزرگان و پیشوایان در دانش حدیث مانند: احمد بن حنبل و حاکم نیشابوری از حدیث ابن عباس و ابن ابی شیبه و احمد از حدیث ابن عباس از بریده، و ابن ماجه از براء حدیث: «من کنت مولاه فعلی مولاه» را روایت کرده‌اند و تحقیقاً ائمه حدیث، آن را از احادیث متواتر شمرده‌اند.»

پی‌نوشت:

[1]. موسوعة مؤلفات محمد بن عبدالوهاب، تحقیق: ناصر بن سعد الرشید، مرکز البحث العلمی و إحیاء التراث الإسلامی، مکة المکرمة، ص 6.
[2]. تذکرة الخواص، یوسف سبط بن الجوزی الحنفی، ص 37.
[3]. کشف الخفاء و مزیل الإلباس عما اشتهر من الأحادیث علی ألسنة الناس، إسماعیل العجلونی الجراحی، ج 2، ص 361.
[4]. توضیح الأفکار لمعانی تنقیح الأنظار، محمد بن إسماعیل الأمیر الحسنی الصنعانی، المکتبة السلفیة، مدینه، ج 1، ص 243.