پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ابن‌تیمیه در یکی از اظهارنظرهای خود پیرامون جنگ جمل و صفین بر این اعتقاد است که حضرت علی علیه‌السلام بنا به نظر شخصی خود و بدون این‌که دستوری از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله داشته باشد، به جنگ با عایشه، طلحه، زبیر و معاویه پرداخته و باعث کشته شدن مسلمانان زیادی گردیده است. اکثر صحابه پیامبر نیز لزومی در همراهی آن حضرت در این دو جنگ ندیده و او را همراهی نکردند.[1]

در پاسخ به این عقیده جاهلانه و نابخردانه، هیثمی آورده است: حضرت علی علیه‌السلام می‌فرمایند: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره جنگ با ناکثین، قاسطین و مارقین به من خبر دادند.[2]

زید بن‌وهب گفت: اطراف حذیفه جمع شده بودیم. حذیفه از ما پرسید: اگر اصحاب و یاران پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله دو گروه شده و با هم به نبرد پردازند، چگونه عمل خواهید کرد؟ بعضی از اصحاب حذیفه گفتند: ای اباعبدالله! اگر چنین اتفاقی افتاد، تکلیف چیست؟ حذیفه در پاسخ گفت: با گروهی که به سوی حضرت علی علیه‌السلام دعوت می‌کند، همراه شوید؛ زیرا این گروه بر کشتی هدایت سوارند.[3]

پی‌نوشت:
[1]. ابن‌تیمیه حرانی، منهاج السنه النبویه فی نقض کلام الشیعه القدریه، بیروت لبنان، ج8، ص234. «وَأَمَّا عَلِيٌّ فَكَثِيرٌ مِنَ السَّابِقِينَ الْأَوَّلِينَ لَمْ يَتَّبِعُوهُ وَلَمْ يُبَايِعُوهُ، وَكَثِيرٌ مِنَ الصَّحَابَةِ وَالتَّابِعِينَ قَاتَلُوهُ.»
[2]. هیثمی، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، دار الکتب العلمیه، بیروت لبنان، ج7، ص238. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. همان، ص236. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.