نگرش تفصیلی به مهدویت ناب در خور تامل است. آن‌چه بر اهمیت این مساله می‌افزاید، اشتراک مسلمانان جهان در پایبندی به این مقوله به عنوان یکی از مبانی فکری اسلامی است.
زمانی که گفته می‌شود مهدویت ناب، یعنی مهدویتی که به عنوان امر مشترک در میان مسلمانان شناخته شده و مراد از آن مهدی با مشخصات خاص است. اگرچه این نگاشته توان بررسی تمام این مشخصات را ندارد، اما می‌توان یکی از این مشخصات را مورد کنکاش قرار داد.
در باور مسلمانان جهان (انعکاس یافته در جوامع حدیثی) اعم از اهل سنت و شیعه یکی از خصوصیات امام مهدی (علیه‌السلام) این است که وی از نسل و فرزندان امام حسین (علیه‌السلام) است.[1] در این میان برخی که نام سلفی را یدک می‌کشند، با این امر مخالفت کرده و ایشان را از نسل امام حسن (علیه‌السلام) می‌دانند. ابن تیمیه،[2] ابن قیم جوزی[3] و بن باز این مساله را حتمی دانسته و بر آن تاکید دارند.
اساس و پایه این دیدگاه مبتنی بر روایتی است که گویا نخستین بار توسط ابوداود در کتاب سنن نقل شده است.[4] نکته جالب توجه این است که این روایت از سوی حدیث‌شناس معروف معاصر یعنی البانی ضعیف شمرده شده است.[5]

پی‌نوشت:

[1]. مقدسی شافعی، یوسف، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، تحقیق: مهیب بن صالح البورینی، اردن، مکتبه المنار، 1410 ق، ص 83 و 95 و 157.  ابن طلحه شافعی، کمال الدین، مطالب السوول فی مناقب آل الرسول، بیروت، موسسه البلاغ، 1419 ق، ص 312 تا 314. حموی جوینی، ابراهیم، فرائد السمطین، تحقیق: محمد باقر المحمودی، بیروت، موسسه المحمودی، 1398 ق، ج 2، ص 313.
[2]. ابن‌تیمیه، احمد، منهاج السنه، تحقیق: محمد رشاد سالم، موسسه قرطبه، 1406 ق، ج 8، ص 258.
[3]. ابن‌قیم، محمد بن ابی بکر، المنار المنیف فی الصحیح و الضعیف، تحقیق: عبد الفتاح ابوغده، حلب، مکتب المطبوعات الاسلامیه، 1403 ق، ص 152.
[4]. سجستانی، ابی‌داوود، سنن ابی داوود، بیروت، دار الکتاب العربی، بی تا، ج 2، ص 511.
[5] البانی، ناصر الدین، سلسله الاحادیث الصحیحه و شیء من فقهها و فوائدها، ریاض، مکتبه المعارف للنشر و التوزیع، 1412 ق، ج 13، ص 1097.