مهدویت

اعتقاد به موهوم بودن حضرت مهدی (عج)، از عقایدی است که برقعی مدعی آن میشود؛ وی مهدویت و موعودباوری را در صورتی انکار میکند که اعتقاد به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدی» و از اولاد پیامبر اسلام (ص) است، مورد پذیرش غالب فرق اسلامی است.

از شایعترین سخنان و اعتقادات انجمن حجتیه این است که باید ظلم و فساد زیاد شود تا امام زمان (عج) ظهور کند و به این بهانه، هیچ مبارزهای با ظلم و فساد ندارند. در پاسخ باید گفت: با دقت در روايات و سایر اخبار روشن مىگردد كه زياد شدن تباهى، فساد و ظلم از نشانههاى ظهور به شمار مىآيد، نه زمينه، شرط و سبب ظهور.

آیا بر اساس باور علمای اهل سنت، مهدی موعود (عج) هم اکنون زنده و حاضر است؟ هرچند بعضی از پیروان اهل سنت به دلیل مخالفت با امامت و ولایت اهل بیت (ع) با ولادت حضرت مهدی موعود (عج) به مخالفت برخاستهاند، اما بعضی از احادیث معتبر و همچنین سخنان علمای آنان، به حضور و وجود مهدی موعود (عج) اذعان میکند.

فرقه اهل حق به مسئله مهدویت و اصل ظهور منجی معتقد است؛ اما در این مسئله بر اساس اعتقاد به حلول و تناسخ دارای عقاید خاصی است که این فرقه را از سایر معتقدان به موعود و مهدویت متمایز میکند.

ازجمله مسائلی که برقعی آن را انکار کرده، مسئله مهدویت است؛ این در حالی است که اعتقاد به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدی» و از اولاد پیامبر (ص) است، مورد اتّفاق همه فرق و مذاهب اسلامی است.

باور به مهدویت، میتواند نتایج و آثار متعددی داشته باشد، ازجمله امید به آینده روشن؛ ایجاد انتظار فعال در عموم باورمندان؛ هدفمندی و معنادار شدن زندگی و الگو گرفتن برای پیشرفت جامعه؛ باور به مهدویت و منجی موعود، روحیه امیدواری به آیندهای روشن را در انسان زنده میکند؛ انگیزه درونی را جهت تلاش در این راه افزایش میدهد و زندگی را هدفمند کرده و به زندگی، معنا میدهد.

فرهنگ مهدوی، اندیشهای است که هم به حال و هم به آینده نظر دارد؛ فرهنگ مهدوی، فرهنگی متعالی است که نویدبخش نظم عادلانه جهانی در پرتو انسان کامل و بر مبنای اسلام راستین است. اسلامی که ائمه معصومین (ع) به اندازه فهم و درک مخاطبان خود، برخی از مشخصات و مختصات آن را تبیین فرمودند.

معنای لغوی مهدویت، اگر این واژه را مصدر صناعی بدانیم، به معنای «مهدوی بودن» خواهد بود و اگر صفت نسبی بدانیم، منتسب به حضرت مهدی (عج) خواهد بود که با تاء تأنیث، صفت برای موصوف محذوف میگردد و با موصوفاتی از قبیل «عقیده» یا «طریقه» به معنای عقیده مهدویت و طریقه مهدویت خواهد شد.

مهدویت در اصطلاح، مکتب یا مذهب و یا عقیدهای است که به حضرت مهدی (عج) منتسب باشد؛ عقیدهای که معتقد به آن، در رفتار، گفتار و افکار خویش از امام مهدی (عج) که فرزند امام حسن عسکری (ع) است، پیروی میکند. مهدویت، موعودباوری به معنای اعتقاد به یک نجات بخش است که در آخرالزمان برای نجات و رهایی انسانها و برقراری صلح و عدالت خواهد آمد.

از جمله آیاتی که بر موضوع مهدویت و عصر ظهور دلالت میکند، آیه 41 سوره حج است که خدا میفرماید: «همان کسانیكه اگر آنان را در روى زمين تسلط و توان دهيم، نماز را برپا مىدارند و زكات مىپردازند و به هر كار پسنديده، وا مىدارند و از عمل ناپسند و زشت باز مىدارند.» با توجه به روایات اهل بیت(ع) مشخص میشود این آیه درباره آینده جهان و حکومت حضرت مهدی (عج) است.

باور به مهدویت و اندیشه ظهور حضرت مهدی (عج) بخش مهمی از عقاید اسلامی به حساب میآید که بر اساس بشارتهای پیامبر خدا (ص) میان تمام فرقهها و مذاهب اسلامی شکل گرفته است؛ احادیث مربوط به حضرت مهدی (عج) در بسیاری از کتابهای معروف اهل سنت نیز آمده است.

از مهمترین اعتقادات مسلمانان که میتواند موجب وحدت بین مذاهب مختلف اسلامی شود، باور به عقیده مهدویت است؛ از این رو یکی از سیاستهای دشمنان اسلام از قدیم، مبارزه با این اعتقاد صحیح اسلامی بوده است. دشمنان اسلام، با علم به مشتركات مسلمانان و علم به اینکه این مشترکات به آنها ضربه میزند، به دنبال از بین بردن آن بوده تا بتوانند بین مسلمانان اختلاف ایجاد کنند.

ذات نورانی امام زمان (عج) یکی از سفرهداران کرامت است که هر چه ما به آن سفره نزدیک شویم، قطعاً بهره و توشه ما بیشتر خواهد بود و این خاندان کرم، زیر بار منت هیچ کس نمیروند و کسی را دست خالی برنمیگردانند، مگر اینکه مشکل از ظرف خودمان باشد.

امیدواری به آیندهای روشن، یکی از لوازم و ارکان مهم سبک زندگی مهدوی است؛ چون اعتقاد به مهدویت و فرج آن حضرت به انسان منتظر، امید میبخشد.