پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نویسندگان بهائی با تحریف باورهای مذهب حقه‌ی شیعه، در تلاشند تا اعتقاد به رجعت را به انحراف برده و وقوع آن را با پیشوایان خود تطبیق دهند. همچنان که نویسندگان بهائی مدعی‌اند: «و فرموده است که حضرت عیسی (علیه السلام) می‌آید و مقصود از حضرت عیسی (علیه السلام)، بهاءالله است و این حدیث در کتاب صحیح بخاری و مسلم و سایر کتب معتبره روایت شده و حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله) فرمود که عیسی می‌آید و مقصودش حضرت بهاءالله است».[1]
اما در پاسخ به این ادعای نویسندگان بهائی می‌گوییم:
اولاً: رجعت در اعتقاد مذهب حقه‌ی شیعه، به معنای بازگشت و زنده شدن برخی اشخاص و مردگان است. با این حال، حضرت عیسی (علیه السلام) که فرد شناخته شده و معلومی است، چگونه می‌تواند حسینعلی نوری باشد که بیش از 18 قرن پس از او تولد یافته است؟! آیا حضرت عیسی (علیه السلام) که بدون پدر و به اراده‌ی خدای سبحان متولد شده [2]، می‌تواند مدعی پیامبری بهائیتی باشد که فرزند میرزاعباس نوری بوده است؟![3] حضرت عیسی (علیه السلام) زنده هست و به آسمان عروج نموده‌اند [4] اما مدعی پیامبری بهائیت در سال 1892 م، در شهر عکا دفن گردیده است.[5]
ثانیاً: طبق برخی روایات، حضرت عیسی (علیه السلام) پشت سر حضرت قائم (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، در مسجدالأقصی نماز خواهد خواند [6]؛ این در حالیست که (بر فرض اینکه باب را قائم موعود بدانیم) پیامبرخوانده‌ی بهائیت، نه تنها پشت سر وی نماز نخوانده، بلکه حتی او را به چشم نیز ندیده است.
بنابراین بر چه اساسی می‌توان مدعی شد که مقصود حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) از رجعت حضرت عیسی (علیه السلام)، ظهور ادعای حسینعلی نوری بوده است؟!

پی‌نوشت:
[1]. احمد حمدی آل‌محمد، دلیل و ارشاد، ترجمه: عبدالحمید اشراق خاوری، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 126 بدیع، ص 77.
[2]. قرآن کریم، سوره‌ی مبارکه‌ی مریم، آیات: 22-19.
[3]. ر.ک: احمد یزدانی، نظر اجمالی در دیانت بهائی، بی‌جا: لجنه‌ی ملّی نشریات امری، 1329 ش، چاپ اول، ص 14.
[4]. قرآن کریم، سوره‌ی مبارکه‌ی نساء، آیات: 158-157.
[5]. ر.ک: محمدعلی فیضی، حضرت بهاءالله، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به لسان فارسی و عربی، 1990 م، ص 277.
[6]. محمدبن علی بن الحسین بن بابویه (شیخ صدوق)، کمال الدین و تمام النعمة، قم: دارالکتب الإسلامیه، 1359 ق، ج 2، باب 33، ح 31.