رجعت از نظر بهائیت
نویسندگان بهائی، اعتقاد شیعیان به موضوع رجعت را به انحراف برده و در این راستا، ظهور حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) را رجعت یکی از پیامبران گذشته دانسته‌اند. این در حالیست که پذیرش چنین رجعتی به معنی تناسخ خواهد بود که مسلماً باطل است. از طرفی، اشتراک طریقت و انذار در دعوت پیامبران را نمی‌توان به بازگشت پیامبران گذشته تعبیر کرد.
نویسندگان بهائی در تلاشند تا پیامبرخوانده‌ی خود را به عنوان رجعت حضرت عیسی مسیح (علیه السلام) به جهانیان معرفی کنند. این در حالیست که پیامبرخوانده‌ی بهائیت، هیچ‌یک از علائم و ویژگی‌های حضرت عیسی (علیه السلام) را دارا نبود و اساساً با چه دلیلی می‌توان اعتقاد محکم شیعیان به مسئله‌ی رجعت را با چنین ادعاهای سبکی تحریف کرد؟!
حسینعلی نوری به عنوان پیامبرخوانده‌ی بهائیت، (به اصطلاح) ظهور خود را رجعت امام حسین (علیه السلام) معرفی کرده است. این در حالیست که اساساً پیامبرخوانده‌ی بهائیت از هیچ‌یک از ویژگی‌های امام حسین (علیه السلام) برخوردار نبوده، دارای حکومت جهانی طولانی مدت نبوده و حتی ادعای رجعت خود را بر اکثر مردم پنهان می‌کرده است.