پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پس از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه سال 88، عده‌ای از اعتراضات مردم به نتیجه‌ی انتخابات، سوء استفاده کرده و آن را به آشوب و حرکتی برای براندازی اصل نظام بدل نمودند. این آشوب‌ها ادامه داشت تا در عاشورای حسینی سال 88 تهران، اتفاقاتی تلخ رقم خورد، که یادآور مظلومیت سرور و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) بوده است. ما در این مقاله به صورت مختصر، به بررسی نقش فرقه‌ی بهائیت در شکل‌گیری حوادث تلخ عاشورای سال 88 می‌پردازیم.
فرقه‌ی بهائیت با هدف ایفای نقش و دخالت در امور سیاسی، از سال 86 و هم‌زمان با انتخابات مجلس شوری اسلامی فعالیت علنی خود را برای ورود به عرصه‌ی سیاسی ایران آغاز کرد.[1] نهاد رهبری بیت‌العدل، بر خلاف آموزه‌های رهبران این فرقه، مبنی بر عدم مداخله در سیاست،[2] اجازه‌ی ورود آن‌ها را به این عرصه صادر نمود. پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88، فعالیت‌های سیاسی بهائیان شکل تازه‌ای به خود گرفت. آن‌ها که فضا را متشنج می‌دیدند، سعی داشتند از آب گل‌آلود، ماهی بگیرند. عقده‌ها و کینه‌های رهبران بهائی نسبت به انقلاب اسلامی، با غنیمت شمردن فرصت به دست آمده، سر باز کرد.
نهاد رهبری این فرقه، در پیام خود به بهائیان ایران، صراحتاً آنان را در مقابل ظلم‌های وارده به مردم ایران مسئول دانسته و آن‌ها را به ادامه‌ی آشوب‌ها ترغیب می‌کند: «ملاحظه فرمایید که با چه سرعتی پرده‌ها برافتاد! مظالمی که طی سالیان دراز از طرق سازمان‌یافته و پنهان، بر بهائیان و دیگر شهروندان آن کشور وارد آمده، در هفته‌های اخیر در خیابان‌های ایران در مقابل انظار جهانیان، نمایان گشته است... البته در عین حال نمی‌توانید نسبت به مشکلاتی که گریبان‌گیر هم‌وطنان عزیزتان است، بی‌اعتنا باشید».[3]
بر اساس اطلاعات به دست آمده، فرقه‌ی بهائیت با تَوَهُّم این‌که نظام اسلامی به وسیله‌ی این آشوب‌ها ساقط خواهد شد، نقشی پررنگ در این آشوب‌ها ایفا نمود. فعالیت سازمانی و حساب‌شده‌ی تشکیلات بهائیت در عاشورای آن سال، دشمنی این فرقه را هرچه بیشتر به نمایش گزارد. سرکردگان این حزب در شب تاسوعای حسینی، با حضور در منزل یکی از دستگیرشدگان، هماهنگی‌های لازم را انجام داده و برای حرمت‌شکنی روز عاشورا، برنامه‌ریزی کردند. با توجه به امکانات این فرقه و تشکیلاتی بودن عناصر آن، با برنامه ریزی و آمادگی کامل در اغتشاش آن روز حضور یافتند.[4]
نکته حائز اهمیت آن‌که حدود 100 نفر از افراد دستگیر شده در واقعه‌ی عاشورای 88، بهائی بوده؛ که چند تن از آن‌ها از خانواده‌ی رهبران این فرقه می‌باشند. بروز همین مسأله، از اقدام برنامه‌ریزی شده‌ی آن‌ها، برای هتک حرمت در این روز مقدس، حکایت داشته است.[5]
اما پس از آن‌که این اقدام بی‌شرمانه و حرمت‌شکنی‌های فتنه‌گران، با پاسخ کوبنده‌ی عامه‌ی مردم ایران در 9 دی مواجه می‌شود؛ بلافاصله بیت‌العدل در پیامی، به دستگیری چند بهائی، اعتراف و از اظهارات قبلی خود دست می‌کشد. از این‌رو، نهاد رهبری بیت‌العدل، برای دوری از خشم عامّه‌ی ملّت ایران و کاهش نفرت و انزجار هرچه بیشتر مردم نسبت به خود، حضور بهائیان در این آشوب‌ها و حرمت‌شکنی‌ها را منکر می‌شود: «قاطبه ملّت شریف ایران، مردم جهان و جامعه بین‌المللی، با ماهیّت عقاید و رفتار بهائیان آشنا هستند و به بی‌اساس بودن این ادعا واقفند. این دوست‌داران عدل و انصاف شهادت می‌دهند که بهائیان در هر کشور ساکن باشند، با توسل به قانون برای حفظ حقوق خود و دیگران اقدام می‌کنند و از ستیزه‌جویی و خشونت پرهیز دارند».[6]
در خصوص ماهیت به وجود آورندگان حوادث عاشورای 88 می‌توان گفت که آن‌ها کسانی بودند که بویی از اسلام و انسانیت نبرده‌اند؛ کسانی بودند که در دوران پهلوی، بدترین جنایت‌ها را در حق جوانان انقلابی در دستگاه ساواک روا داشتند؛ کسانی که این کارها را کردند، بهائیانی بودند که با عوام‌فریبی، خود را از مداخله در امور سیاسی فارغ می‌دانند و سعی در نشان دادن چهره‌ای موجه از خود در اجتماع دارند، غافل از آن‌که مهارت شناگر، در آب آشکار می شود. چرا که یک مسلمان شیعه، هرچند هم که اختلافات سیاسی داشته باشد و یا بر اثر حماقتش، ابزار سران اصلی فتنه قرار گیرد؛ اما هیچ‌گاه یک مسلمان را آتش نمی‌زند؛ پرچم امام حسین (علیه‌السلام) را به آتش نمی‌کشد؛ مسجد و خانه خدا را نمی‌سوزاند؛ شعائر حسینی را هتک حرمت نمی‌کند؛ یک جوان بالغ را لخت مادرزاد نکرده و با بدن عریانش عکس یادگاری نمی‌گیرد. این‌ها کسانی بودند که با افتخار در کتاب‌هایشان، از قتل و کشتار یکصدو سی نفر، فقط در یک روستای استان مازندران یاد می‌‌کنند.[7]

پی‌نوشت:

[1]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: هتاکی عاشورای 88 با مدیریت بهائیان منبع: سایت آوینی، به نقل از رجا نیوز
[2]. پیام بیت‌العدل اعظم، مورخ: 25 دسامبر 2007.
[3]. پیام بیت‌العدل اعظم به احبای ایران، 2 تیر 1388، مطابق: 23 جون 2009.
[4]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: هتاکی عاشورای 88 با مدیریت بهائیان منبع: سایت آوینی، به نقل از رجا نیوز
[5]. نظیر: آرتین غضنفری: فرزند مسئول تشکیلات سه نفره منطقه 6 بهائیت تهران، ژینوس سبحانی: دختر یکی دیگر از اعضای تشکیلات سه نفره منطقه 6 بهائیت تهران، بابک مبشر: داماد خانجانی از سران اصلی فرقه ضاله بهائیت و... .
[6]. پیام بیت‌العدل اعظم، 20 دی‌ماه 1388، برابر 10 ژانویه 2010.
[7]. میرزاجانی کاشانی، نقطة‌الکاف، به سعی و اهتمام ادوارد بروان، چاپ مطبعه بریل لیدن هلاند: 1910 م، ص 162.