تفاوت توحید با تثلیث

  • 1395/01/29 - 22:57
اى اهل كتاب! در دين خود، غلوّ (و زیاده‌روی) نكنيد و درباره خدا، غير از حق نگوييد. مسيح عيسى بن مريم فقط فرستاده خدا و كلمه (و مخلوق) اوست، كه او را به مريم القا نمود و روحى (شايسته) از طرف او بود. بنابراین، به خدا و پيامبران او، ايمان بياوريد و نگوييد: (خداوند) سه‏‌گانه است... خدا، تنها معبود يگانه است او منزه است كه فرزندى داشته باشد...

پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ مسيحيان ازیک‌طرف خود را یگانه‌پرست و موحد می‌دانند و از سوی ديگر اعتقاد به تثليث و سه خدايی (پدر، پسر، روح‌القدس) دارند، درحالی‌که اين دو مطلب باهم جمع نمی‌شود، مگر اينكه يكی را مجازی بدانيم؛ اما آن‌ها هر دو را حقيقی می‌دانند و باکمال تعجب می‌گويند 1=3.
قرآن كريم، تثليث را به اقوام قبل از مسيحيت نسبت داده است و مسيحيان از آن‌ها پيروی کرده‌اند، ممكن است ثالوث هندی منشأ اين اعتقاد باشد كه معتقدند خدای يگانه سه مظهر دارد: 1- برهما (خدای خلق‌کننده)، 2- فيشو (خدای نگه‌دارنده) 3- سيفا (خدای مرگ).[1] مسيحيان نيز بعد از عيسی (عليه‌السلام) اين عقيده را رواج دادند و برای توجيه آن، از دو راه وارد شدند:
1- جدا كردن مسائل علمی از مسائل دينی و اينكه دين از علم بالاتر است و 1=3 ازنظر علوم رياضی باطل است اما دين آن را می‌پذیرد، درحالی‌که اين گفتار مسيحيان کاملاً خلاف عقل و منطق است.
2- معادله 1=3 باطل نيست و در عالم خارج هم مصداق دارد، مثلاً خورشيد هم جرم دارد، هم نور دارد و هم حرارت، درعین‌حال یک‌چیز است.[2]
اين استدلال نشان از جهل بزرگان مسيحی نسبت به ذات پروردگار دارد، چون مقصود از وحدت در وجود خداوند، وحدت (يگانگی) حقيقی است كه نه در عالم خارج و نه در ذهن و خيال نمی‌تواند به دو تبدیل شود، درحالی‌که وحدت در خورشيد يك وحدت اعتباری است كه يك جسم از سه عنصر تشكيل شده است. (بحث وحدت حقيقی يك بحث فلسفی است كه نياز به توضيح بيشتری دارد.) اگر مقصود آن‌ها از 1=3 اين است كه هر يك از سه اقنوم يك خدای جداست، اين يعنی سه خداوند جدا در عالم وجود دارد. اگر مقصودشان اين است كه يك خداست و سه جزء دارد كه از هم جدا نيستند، جزء داشتن هر چيزی نشان‌دهنده محتاج بودن آن چيز به اجزای خودش است، يعنی خدا هم به اجزاء خودش محتاج و وابسته است و اگر يكی از آن‌ها نباشد، خداوند هم ناقص می‌شود!
خداوند خطاب به مسيحيان فرموده است: «يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا في‏ دينِكُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسيحُ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى‏ مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ وَكيلا[نساء/171]؛ اى اهل كتاب! در دين خود، غلوّ (و زیاده‌روی) نكنيد و درباره خدا، غير از حق نگوييد. مسيح عيسى بن مريم فقط فرستاده خدا و كلمه (و مخلوق) اوست، كه او را به مريم القا نمود و روحى (شايسته) از طرف او بود. بنابراین، به خدا و پيامبران او، ايمان بياوريد و نگوييد: (خداوند) سه‏‌گانه است... خدا، تنها معبود يگانه است او منزه است كه فرزندى داشته باشد...»

پی‌نوشت‌:
[1]. مفاهيم القرآن، آيت الله جعفر سبحاني، موسسه امام صادق (عليه‌السلام) ، ج‏7، ص 243.
[2]. همان، ص 243.

بازنشر

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.