پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ یک سال قبل از تشکیل رژیم غاصب صهیونیستی، شوقی افندی در 14 جولای 1947، طی نامه‌ای به رئیس كمیته‌ی رسیدگی به مسأله‌ی فلسطین در سازمان ملل، اعلام می‌نماید که: «تنها یهودیان هستند كه علاقه‌ی آن‌ها نسبت به فلسطین، تا اندازه‌ای قابل قیاس با علاقه‌ی بهائیان به این كشور است، زیرا كه در اورشلیم، بقایای معبد مقدسشان قرار داشته و در تاریخ قدیم، آن شهر مركز مؤسسات مذهبی و سیاسی آنان بوده است.»[1]
او پس از تأسیس دولت اسرائیل در 14 می 1948، در پیام نوروز سال 108 بدیع،  نظر خود را در مورد تشکیل این حکومت غاصب چنین بیان می‌کند: «مصداق وعده‌ی الهی به ابناء خلیل و وارث كلیم، ظاهر و باهر و دولت اسرائیل در ارض اقدس‌، مستقر و به استقلال و اصالت آئین بهائی مفتخر و به ثبت عقدنامه‌ی بهائی و معافیت كافه‌ی موقوفات بهائی در عكا و جبل كرمل و لوازم ضروریه‌ی بنای مرقد باب از رسوم، یعنی عوارض و مالیات دولت و اقرار به رسمیت ایام تعطیلی بهائیان موفق و مؤید شده است.»[2]
اسرائیل نیز پس از تأسیس حکومت خود، درصدد جبران خدمات بهائیان برآمد. چنانکه شوقی، اسرائیل را فراهم کننده‌ی وسایل راحتی بهائیان برمی‌شمارد [3] و اعلام می‌دارد که «دولت اسرائیل برای مصالح ساختمانی مقام اعلی (مقبره علی‌محمد باب) گمرک نمی‌گیرد».[4]
اینجاست كه می‌توان به راز این امتیازات رایگان در اختیار بهائیت پی برد. با توجه به خدمات شایان بهائیت به صهیونیسم، حمایت‌های  بی‌دریغ عبدالبهاء به قشون انگلیس در جریان اشغال فلسطین [5] و همچنین زمینه‌سازی و حمایت شوقی افندی در تشکیل حکومت اسرائیل، دیگر جای شبهه‌ای مبنی بر چرایی حمایت‌های اسرائیل از بهائیت و معاف کردن آن‌ها از پرداخت مالیات و... باقی نمی‌ماند؛ چرا که اسرائیل خود را وام‌دار بهائیت می‌داند و موجودیت حکومت خود را از حمایت آنان دارد. لذا معافیت از پرداخت مالیات و به رسمیت شناختن آنان، کمترین کاری است که برای قدردانی از تلاش بهائیان در ایجاد حکومت خود می‌تواند انجام دهد.

پی‌نوشت:
[1]. سید‌محمد‌باقر نجفی، بهائیان، تهران: چاپ اول، طهوری، 1357، صص 689 ـ 691.
[2]. شوقی‌افندی، توقیعات مباركه، تهران: مؤسسه‌ی ملی مطبوعات امری، بدیع 125، ص 290.
[3]. ر.ک: مجله‌ی اخبار امری، سال ۱۰۷ بدیع، ش۸، ص۲.
[4]. همان، آبان۱۳۵۲، ش۵، ص۱۱.
[5]. ر.ک: یونس افروخته، خاطرات نه‌ساله، موسسه‌ی ملی مطبوعات امری، ۱۲۴ بدیع، ص245.