پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_پس از گذشت مدتى از ولادت حضرت مجتبى (علیه‏السلام )علائم و نشانه‏‌ها، نشانگر این بود که دومین فرزند گرانمایه‏‌ی حضرت زهرا(سلام الله علیها) در راه است و آنگاه پس از شش ماه همانگونه که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)  پیش از آن مژده‏ آمدنش را داده بود، دیده به جهان گشود. در مورد ولادت امام حسین (علیه‏السلام)از امام صادق(علیه السلام) آورده‏‌اند که: روزى همسایگان بانوى باایمان «ام‏ایمن» نزد پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)  آمدند و گفتند: اى پیامبر خدا! شب گذشته «ام‏ایمن» تا سپیده‏‌دم بیدار بود و می‌‏گریست و همه‏‌ى ما را نیز ناراحت ساخته است. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)  کسى را به خانه‏‌ى او فرستاد و او به محضر پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)  شرفیاب شد. آن حضرت به او فرمود: «ام‏ایمن»! خداى چشمانت را نگریاند! همسایگانت به من گزارش کرده‏‌اند که تو سراسر شب گذشته را ناراحت و گریان بوده‏‌اى، چرا؟ پاسخ داد: اى پیامبر خدا! خوابى سخت و سهمگین دیدم و بخاطر آن تا سپیده‏ دم گریه کردم. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)  فرمود: خوابت را برایم بازنمی‌گویى؟ بگو که خدا و پیامبرش به پیام آن داناترند. «ام‏ایمن» گفت: اى پیامبر خدا! بیان آن برایم گران است. پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: آنگونه که تو فکر می‌کنى نیست، رویاى خویش را بازگو. آن بانوى باایمان گفت: «دیشب در عالم رویا دیدم که برخى از اعضاء پیکر مقدس شما در خانه‏ ى من افتاده است...» پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)  فرمود: خواب خوشى رفته‌اى و خواب نیکویى دیده‌اى. پیام خواب تو این است که دخت گرانمایه‌ام «فاطمه»، «حسین» را به دنیا خواهد آورد و تو هستى که او را پرستارى و نگهدارى خواهى کرد و «حسین»‌‌ همان پاره‏اى از وجود من است که در خانه‏‌ى شما قرار می‌‏گیرد.[۱]
اکنون به طور خلاصه به بیان معرفی آن حضرت خواهیم پرداخت:
نام: حسین، در انجیل (طاب) و در تورات (شبیر)
کنیه: ابوعبدالله و ابوعلی
القاب: سیدالشهدا، سبط ثانی، سید شباب، اهل الجنه، سبط الاسباط، رشید، وفی،  طیب، سید زکی، مبارک
منصب: معصوم پنجم و امام سوم شیعیان
تاریخ ولادت: سوم شعبان سال چهارم هجری. برخی از مورخان تولد آن حضرت را پنجم شعبان دانسته‌اند و برخی نیز سال سوم هجری ذکر کرده‌اند.
محل تولد: مدینه مشرفه در سرزمین حجاز عربستان سعودی کنونی
نسبت پدری: امیرالمؤمنین امام علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب (علیه السلام)
مادر: فاطمه زهرا (سلام الله علیها) دختر پیامبر اسلام
امام حسین (علیه السلام) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه به دنیا آمد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نام این فرزند زهرا (سلام الله علیها)  را حسین نهاد. وی مورد علاقه شدید پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بود و آن‌حضرت درباره او فرموده «حسین منی وانا من حسین» و نیز در آغوش پیامبر بزرگ شد و هنگام رسول خدا شش ساله بود، در دوران پدرش علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) نیز از موقیعت والایی برخوردار بود. علم، بخشش، بزرگواری، فصاحت، شجاعت، تواضع، دستگیری از بینوایان، عفو و گذشت و ... از صفات برجسته آن حجت الهی بود.
در دوران خلافت پدرش کنار آن حضرت بود و در سه جنگ جمل، صفین و نهروان شرکت داشت.
مدت امامت: از زمان شهادت برادرش امام حسن مجتبی (علیه السلام)در صفر سال ۵۰ هجری تا محرم سال ۶۱ هجری. به مدت ۱۰ سال بود.
تاریخ و علت شهادت: بعد از ظهر روز دهم محرم (عاشورا) سال ۶۱ هجری به همراه تعدادی از نزدیکان و یاران و اصحابش در سرزمین کربلا با شمشیر‌های بران لشگریان عمربن سعد که از سوی عبیدالله بن زیاد. (والی کوفه) و یزید بن معاویه (خلیفه شام) به جنگ آن حضرت آمده بودند آن‌ها به وضع دردناکی به شهادت رسیدند. شهادت آن حضرت در سن ۵۷ سالگی بود.
محل دفن: کربلا، در سمت غربی رود فرات، کشور عراق کنونی
همسران: ۱- لیلی (دختر ابی مره ثقفی) ۲- شهر بانو (دختر یزدگرد سوم) ۳- رباب (دختر امرء القیس) ۴-‌ ام اسحاق (دختر طلحه تیمی) ۵- قضاعیه (ام جعفر) ۶- حفصه (دختر عبدالرحمن بن ابی‌بکر)
فرزندان: ۱- امام زین العابدین (علیه السلام) ۲- علی اکبر (علیه السلام) ۳- علی اصغر ۴- جعفر ۵- سکینه  ۶- فاطمه ۷- رقیه
از میان فرزندان امام حسین (علیه السلام) جعفر در زمان حیات پدرش وفات یافت. علی اکبر (علیه السلام) و عبدالله -معرف به علی اصغر- (علیه السلام) در کربلا شهید شدند و نسل آن حضرت تنها از طریق امام زین العابدین (علیه السلام) زیاد گردید. برخی مورخان تعداد فرزندان امام حسین (علیه السلام) را ۹ نفر دانسته‌اند. [۲]

منابع:
[1]سایت بیتوتهhttp://www.beytoote.com/religious/bozorgan-din/birthh-imamhussain.html
[2] از تولد تا امامت و شهادت امام حسین(علیه السلام)http://k1h2a3n4.persianblog.ir