باسلم،اولا:هردین احکام خاص خود را دارد ودرصورت تعارض با احکام ادیان دیکر نمی توان آن را منکوب کرد و مجریان آن را سرزنش کرد همانطورکه بسیاری از احکام در بین مذاهب اسلام وجود دارد که پیروان این مذاهب همدیگر را به خاطرآن احکام مورد هجوم قرارمیدهند که خلاف عقل ومنطق است و ازدواج با محارم در دین زرتشتی برفرض وجود چنین امری ،که قطعا همچین چیزی وجود نداشته و این شبهه را یونانیان که دشمنان دیرین ایرانیان بودند به دروغ عنوان کرده واعراب نیز که دشمنان بدتر از ایشان بوده وهستند آن را اشاعه داده اند .وحتی شهبدمطهری نیز وجود چنین احکام را درصورت وجود در یک دین ومذهب ،عاملی برای سرکوب توسط پیروان ادیان ومذاهب دیگر مردود دانسته اند.برای مثال نمیتوان یهودیان را به خاطر ازدواج هم زمان حضرت موسی با دوخواهر ویا همخوابه شدن حضرت لوط را با دو دخترش و وجود حکم ازدواج با دختر6ساله و ازدواج حضرت محمد با همسرپسرخوانده اش که خلاف عرف رایج آن زمان بود، دست آویز و وسیله ای برای سرکوب پیروان آنها قرارداد.ثانیا:ازدواج یک پادشاه درگذشته را نمی توان ملاکی برای وجود چنین رسمی درآیین زرتشتی دانست بسیاری از افراد درجامعه خلاف هنجارهای دینی رایج زمان خود عمل میکنند ونمیتوان گفت که این عمل دردرآن دین تایید شده است ،برای مثال اگر یک حاکم مسلمانی دریک زمانی شرب خمر کرده باشد آیا میتوانیم ادعا کنیم که در دین اسلام شرب خمر حلال است؟اگرخسرو پرویز ویا هرکس دیگر با محارم خود ازدواج کرده دلیلی بر تایید آن از طرف دین زرتشتی نبوده ونیست.ثالثا: این شبهه برای دشمنان دین زرتشتی به غلط از آنجا ناشی می شود که براساس یک سنت دیرین زرتشتی چنانچه یک مرد زرتشتی از همسر خود دارای فرزندی نباشد خویشاوندان نزدیک او اولین فرزندی را که درخانواده آنها به دنیا می آید به نام آن شخص میخوانند واو را فرزند آن فرد بی ولد میخوانند واین امرباعث شده است که معاندان فکر کنندکه در دین زرتشتی ازدواج با محارم ازجمله ازدواج پدر با دختر وجوددارد.وبه اشاعه آن بپردازند دراین باره به انواع ازدواج در دین زرتشتی مراجعه کنید.