دوست عزیز ، باز از شما و مدیران این سایت بدلیل احترام به ازادی بیان و صرف وقت برای گفتگو تشکر میکنم لازم میدانم اول از احادیث شروع کنم که صحت سندی انهارا زیر سئوال بردید! نخست اینکه بنده در ان لینک یک حدیث نقل نکردم ! و در کتاب من لایحضرالفقیه و دیگر کتب یک حدیث تنها دراینباره نیامده! اگر منظور شما از نقد سندی یک حدیث رد تمامی احادیث منقول بوده که به مغالطه تعمیم ناروا تمسک جسته اید . اما احادیث صحیح :حدیث شماره4576 از کتاب من لایحضره الفقیه سند حدیث صد در صد صحیح است که روای اولش جمیل است و فردی موثق گفته شده است و احادیث متعددی از او در کتب اربعه مسطور است روای دوم فضیل بن یسار است که او نیز شخصی ثقه و معلوم الحال توصیف شده است. وحدیث بعدی شماره 4577 از همان کتاب است روایان چنین اند : وَ رَوَى الْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ ضُرَيْسِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ عَنْ أَبِي عَبْدِ الله. راوی اول ثقه است شیخ طوسی (فهرست 123)میگوید "و يقال له الزراد يكنى أبا علي مولى بجيلة كوفي ثقة روى عن أبي الحسن الرضا عليه السلام و روى عن ستين رجلا من أصحاب أبي عبد الله عليه السلام. و كان جليل القدر يعد في الأركان الأربعة في عصره‏" راوی دوم جمیل بن دراج و شیخ طوسی در صفح115 میگوید "جميل بن دراج. له أصل و هو ثقة" راوی سوم ضزسش ین عبدالملک است که کشی در رجال(ص314) خود میگوید " حمدويه قال سمعت أشياخي يقولون: ضريس إنما سمي الكناسي لأن تجارته بالكناسة و كانت تحته بنت حمران و هو خير فاضل ثقة." تا اینجا مشخص شد که قرض دادن کنیز به برادر دینی برای کامجویی طبق روایات متعدد مصرح و صحیح السند بدون اشکال است . اما برگردیم برسر ایه ی 33 سوره نور . بگمان من قسمت اخر این ایه ای متشابه است یعنی از این ایه نمیتوان این حکم را بیرون کشید که قرض دادن کنیز به برادر دینی اعم از برادر ، پدر و دوست دینی دارای اشکال است یا مشروط به رضایت کنیز است، به چند دلیل : 1- قول دیگر خدای تعالی که میفرماید اگر توان ازدواج با زن ازاد ندارید باکنیزان با اجازه صاحبانشان ازدواج کنید (نسا25) ایا میتوان منکر شد که میتوان کنیز را خرید ؟ ایا میتوان منکر شد که کنیز را میتوان برای مدت معین به دیگر قرض داد(فروخت)؟ و یا میتوان منکر شد که فردی کنیزی میخرد و سپس انرا دوباره پس میفروشد مثلا به فرد که ازان گرفته است! همه ی این موضوعات درقالب هم دیگرند. 2- درباره ایه ی 33 نور مشخص نیست منظور از فحشا چیست چراکه طبق قوانین اسلامی کنیز را میتوان بعد از استمتاع جنسی فروخت و کنیز هیچگونه اختیاری در قبول یا رد ندارد و قراردادهایی که میتوان کنیزان را بمدت معین به یکدیگر سپرد 3- در برخی روایات در کتب تفسیر منظور از فحشا مشخص شده است امده که "على بن ابراهيم فرموده: عرب و قريش كنيزان را مى‏خرند و براى آنها مقررى معين كرده و ميگفتند: برويد زنا دهيد و پول بياوريد خدا از اينكار آنها را نهى كرد" بنوعی یعنی اینکه کنیزانی در یک روز با خودرا دراختیار چندین تن قرار دهند و پول بیاوند ! اینرا اسلام نهی کرده است 4- مهمتر از همه ی اینها شما براین ادعا هستید که از ایه ی 33 سوره نور میتوان نتیجه گرفت که قرض دادن کنیز بدیگران مصداق فحشا است و اجازه کنیز لازم دارد! بنده عرض میکنم ان ایه روشن و صریح نیست و از شما درخواست میکنم برای اثبات این سخن خود که " در قرض دادن کنیز به دیگران اجازه کنیز شرط است" از روایات صریح و صحیح استدلال ، استناد و استفاده کنید برای روشن ساختن این برداشت از ایه و متنبه ساختن اینجانب و خوانندگان ! دیگر اینکه سزاوار نیست به علت عقاید سیاسی اقای کدیور به ایشان حمله کرد و نه به سخنشان! این مصداق مغالطه نقد شخص است بجای نقد سخن! بقول امام علی ببین چه میگوید نبین که میگوید! بنده ان یک روایتی که از اقای کدیور نقل کردم سندی صددرصد صحیح دارد و شما اگر براین سخن اصرار دارید که وی روایات ضعیف نقل کرده است انهارا مشخص کنید ! با کلی گویی و مبهم گفتن نه چون منی متقاعد میشوم و نه شما رسالت خویش که همانا پاسخگویی است را به انجام رسانده اید! بنده بعنوان کسی که لااقل بیش از 10 سال در فضای مجازی فعالیت میکنم و بعنوان کسی که از اسلام تا حدی اشنایی دارم و تاحدی به منابع دسترسی دارم میگویم روایات ایشان نتنها ضعیف نیست که غالبا نظر فقهای متاخر را به پشتوانه دارد انهم بدون تحریف(کتب فقها ازجمله ایت الله خویی و نجفی اصفهانی و... بصورت انلاین در اینترنت موجود است) شما اگر نظری دیگر دارید مستندا بفرمایید نشان دهید که فلان جا خلاف فلان روایت یا خلاف اجماع فقها است! نه اینکه لینک معرفی کنید! که بنده و مسلما بسیاری از خوانندگان فردی کم دانش و تازه بدوران رسیده نیستم!