به خطای خودم در اشتباه پیش آمده درباره حضرت شعیب اذعان می کنم. نمی دانم چرا به ذهنم اینجور تداعی شد. بگذریم منظورمن این بود که وقتی عملی در یک شریعت حلال بوده است انتقاد به آن به عاملین آنها وارد نیست همانگونه که در قضیه حضرت یعقوب نوشتید. حال چه کسی این قضیه را در بوق و کرنا کرده که ببنید آنها در یک زمان دو خواهر را گرفتند!!!!! راجع به قتل عام ها هم علاوه بر اینکه حرفهای شما مستند نیست باید یکبار دیگر بگویم که نوشتیم بر اساس روح و فرهنگ ایرانی قتل عام صورت گرفته باشد، کجاسراغ داری؟؟؟ جنگ با قتل عام فرق دارد. اما به حادثه ای اشاره کن که در دوران پیش از اسلام ، پس از فتح اسرا را قتل عام کرده باشند، آنهارا فروخته باشند و یا هویت فرهنگی را عوض کردند. همان کادوسیانی که شما می گویی قتل عام شدند حتی تا امروز هم وجود دارند. گیلانی ها هستند. سیستانی ها هستند و پس از سقوط ساسانیان اولین مردمی بودند که بیزاری خویش از اعراب را اعلاک کردند و بسیار جنگیدند برای ازادی ایران. مزدکیان حتی سالها بعد از سقوط ایران بدست عرب نیز بودند. اگر هر جنگی را قتل عام بگیریم که خطای بزرگی است. حال باید از شما پرسید چرا راجع به عرب حرفی نداری؟؟؟؟؟؟!!!!!