پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ مسلمانان عقيده دارند كه تمام انبيای الهی از نسل انسان‌های پاك و مؤمن هستند و اين از نشانه‌های عظمت پيامبران خواهد بود اما در نسب نامه‌ای كه برای حضرت عيسی (عليه‌السلام) در اناجيل طراحی‌شده است، افرادی قرارگرفته‌اند كه حرام‌زاده و زناکار هستند، نام سه زن فاحشه نيز در اين نسب نامه وجود دارد: تامار، راحاب، اوريا.

تامار: وضعيت تامار از زبان تورات چنين است: «یهودا سه پسر داشت: عیر، اونان و شیله... یهودا، زنی‌ مسمّا‌ به‌ تامار، برای‌ نخست‌زاده خود عیر گرفت‌. عیر، بمیرد؛ و یهودا به‌ عروس‌ خود گفت‌: صبر كن تا پسرم‌ شیله‌ بزرگ‌ شود... تامار‌ دید شیله‌ بزرگ‌شده‌ است‌ و او را به‌ وی‌ به‌ زنی‌ ندادند... چون‌ یهودا تامار را بدید، وی‌ را فاحشه‌ پنداشت‌، گفت‌: بیا تا به‌ تو درآیم‌؛ و بدو درآمد و از وی‌ آبستن‌ شد. دو فرزند به نام فارص‌ و زارح‌ بياورد.» [1] و به‌حکم انجيل متی، فارص كه حاصل ازدواج يهودا و عروسش بود، از اجداد عيسی (عليه‌السلام) است![2]

راحاب: نام اين زن در كتاب مقدس هميشه با صفت فاحشه ذکرشده است. [3]

زن اوريا: اوريا از سپاهيان داود (عليه‌السلام) بود، وقتی اوريا به جنگ می‌رود، داود (عليه‌السلام) زن او را می‌بیند و او را حامله می‌کند و با حيله و نيرنگ، اوريا را به قتل می‌رساند: «و واقع شد در وقت عصر که داود از بسترش برخاسته، بر پشت‌بام خانه پادشاه گردش کرد و از پشت‌بام زنی را دید که خویشتن را شستشو می‌کند؛ و آن زن بسیار نیکومنظر بود. ... و داود قاصدان فرستاده، او را گرفت و او نزد وی آمده، داود با او هم‌بستر شد.» [4]
متی نام اين دو زن فاحشه را نيز در نسب نامه عيسی (عليه‌السلام) آورده است: «و شَلْمون، بوعَز را از راحاب آورد و بوعَز، عوبید را از راعوت آورد و عوبید، یَسّا را آورد... و یَسّا داود پادشاه را آورد و داود پادشاه، سلیمان را از زن اوریّا آورد.» [5]

با اين وضعيت مشخص است كه نويسنده انجيل متی، از بدترين دشمنان عيسی (عليه‌السلام) است و غرضی جز دشمنی با آن حضرت نداشته است، زيرا نام زنان صالحه و مؤمنه‌ای نظير ساره را، كه حقیقتاً در نسب نامه عيسی (عليه‌السلام) بوده‌اند، نياورده اما نام زنانی فاحشه و بدنامی را ذكر كرده است كه ساخته ذهن خرافی بشر هستند. عقيده ما اين است كه متی از حواريون با ایمان عيسی (عليه‌السلام) بود و اين خرافات به‌هیچ‌وجه نوشته او نمی‌تواند باشد.

پی‌نوشت‌:
[1]. پیدایش 38: 1- 30
[2]. متي 1: 3
[3]. یوشع 2: 1 - یوشع 6: 17- یعقوب 2: 25 - نامه به عبرانيان 11:31
[4]. دوم. سموئيل 11: 1- 27
[5]. متی 1: 5 - 6