به مناسبت سالگرد درگذشت عبدالبهاء، کانال تلگرامی تشکیلات بهائیت، با انتشار عکس‌نوشته‌هایی، از حضور پُررنگ مردم (خصوصاً مسلمانان و علمای اسلامی) در تشییع جنازه‌ی وی خبر داد. این در حالیست که تنها علّت حضور علمای مسلمان در تشییع جنازه‌ی این پیشوای بهائیت را می‌توان در ویژگی سرشار از ریا و تزویر وی جستجو کرد.

در منابع اسلامی، احادیث بسیاری بر امتداد شریعت اسلام تا روز قیامت وجود دارد. از این‌رو حسینعلی‌نوری برای توجیه ادعای پیامبری خود، اقدام به جعل حدیث کرده و مدعی می‌شود: قیامت، با ظهور علی‌محمد شیرازی برپا شده است. این ادعا در حالیست که اساساً قیامتی که در قرآن بدان وعده داده شده، شباهتی با ادعای پیامبرخوانده‌ی بهائیت ندارد.

از دلایلی که بهائیان بر عدم اعتبار معجزه می‌آورند، اینست که حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) برای اثبات حقانیت خود، بدان استناد نکرده است. این در حالیست که بعلاوه‌ی نزول کتاب آسمانی و جاوید قرآن، بر پیامبر اُمّی (که خود بزرگ‌ترین معجزه‌ی ایشان به شمار می‌آید)، معجزاتی نظیر انشقاق قمر، معراج، مباهله و...؛ برای حضرتش بیان شده است.

خداوند متعال در قرآن، به صراحت ختم سلسله‌ی پیامبران را به وسیله‌ی حضرت محمّد (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) اعلام داشته است. این در حالیست که بهائیان با اشکال به واژه‌ی نبوت، سعی در توجیه ادعای مدعی پیامبری خود دارند. حال آن‌که نبی أعم از رسول است و هنگامی که خداوند می‌فرماید سلسله‌ی انبیاء ختم شد، لزوماً ارسال رسولان نیز پایان پذیرفت.

عبدالبهاء، در تشریح آموزه‌ی اُلفت و محبت این فرقه، مدعی می‌شود که تمام حجت‌های الهی، به جهت محبت و اُلفت آمده و جميع كتب آسمانی، به همین جهت نازل گشته‌اند. این در حالیست که با بررسی اعمال خشونت‌آمیز پیامبرخوانده‌ی بهائیان درمی‌یابیم که یا وی از حجت‌های الهی به شمار نمی‌آید و یا انتساب ابداع آموزه‌ی اُلفت و محبت به او صحیح نمی‌باشد.

مبلّغ بهائی در کانال خود مدعی شد که طلب معجزه از مدعی پیامبری، به معنای امتحان پروردگار است و بشر، حق امتحان پروردگار را ندارد. در پاسخ به این ادعا می‌گوییم: ​طلب معجزه‌ی مردم از مدعی نبوت، هیچ‌گاه به منزله‌ی امتحان پروردگار نبوده، بلکه طلب معجزه به معنای آزمودن صحت ادعای رسالت او به شمار می‌آید.