مباحث تاریخی

02/20/1397 - 15:03

برای اثبات حقانیت حضرت علی (علیه‌السلام) راه‌های بسیاری وجود دارد. روایات فراوانی در این خصوص در منابع روایی فریقین وارد شده است که کار را برای هر انسان منصفی آسان کرده است. یکی از مواردی که به حق بودن حضرت علی را ثابت می‌کند شهادت عمار یاسر در جنگ صفین است. چرا که رسول خدا فرموده بودند که عمار یاسر را گروه ستمکار و باغی خواهند کشت.

02/19/1397 - 11:40

طبق آیات قرآن، جهاد از اوجب واجبات است و پاداش بسیار بزرگی دارد. از آن طرف هم کسیکه به لشکر اسلام پشت کند و در حین نبرد فرار کند، مبتلا به عذاب دردناکی خواهد شد. در تاریخ در مورد فرار برخی از صحابه در جنگ‌های مختلف مطالبی نوشته شده است که یکی از این جنگ‌ها غزوه حنین بود که در آن خلیفه دوم پا به فرار گذاشته و آن را مقدرات الهی می‌دانست.

02/18/1397 - 11:39

صحابه پیامبر که او را از نزدیک دیده بودند، مهاجر یا انصار و یا کسانی بودند که بعدها به آنها ملحق شده بودند، البته صحابه بودن فضیلت نیست، چرا که برخی از ایشان متخلف بودند که در کتب فریقین نام ایشان و اعمال و کردارشان نوشته شده است و از طرف دیگر بودند صحابه‌ای که رفتار خوب داشتند.

02/18/1397 - 11:39

بعد از رحلت پیامبر اسلام مسیر جانشینی حضرت از محل اصلی خود منحرف شد و خلافت به دست کسانی افتاد که شایستگی و لیاقت آن را نداشتند، چرا که خود این خلفا در آخر عمر از عملکرد خود اظهار ندامت می‌کردند که چرا چیزی که شایسته آنان نبود را به خاطر هوا و هوس دنیایی آن را تصاحب کردند.

02/17/1397 - 12:46

شجاعت صفتی است که خداوند متعال به هر کسی عطا نمی‌کند. طبق مبنای اسلام و شیعه، جانشین و خلیفه رسول خدا باید شجاع و دلیر باشد و در نبردهای تن به تن، پا به فرار نگذارد. تمامی این ویژگی‌ها تنها و تنها در حضرت علی نمود دارد که تاریخ به روشنی آن را ثابت می‌کند. لذا اگر کسی باشد که شایسته وصایت و خلافت رسول خدا باشد، آن شخص حضرت علی است.

02/15/1397 - 17:10

در برخی از آیات قرآن و روایات وارده از پیامبر اسلام و امامان معصوم موضوع سبّ و لعن وارد شده است. در قرآن کلمه لعن به‌کار برده شده است و پیامبر و ائمه و... از این واژه استفاده می‌کردند و از سبّ دوری می‌جستند. این دو کلمه در میان فرق و مذاهب اسلامی نسبت به بزرگان هر گروه مورد استفاده قرار گرفت و اختلافات زیادی بین فرق وجود دارد.

02/13/1397 - 10:59

ابوالفرج اصفهانی می‌گوید: «یکی از جنایات متوکل عباسی این بود که قبر شریف امام حسین (علیه‌السلام) را تخریب نموده و تمامی آثار موجود در آن را از بین برد.

02/12/1397 - 20:18

متوکل از زیارت قبر امام علی (علیه‌السلام) جلوگیری کرد و زمانی که با مقاومت ارادتمندان آن حضرت رو به رو شد، دستور منع قبور سایر علویین را نیز صادر کرد و زمانی که این دستور نیز نتوانست مانع زیارت قبر آن حضرت و سایر علویین شود، دستور تخریب قبر امام حسین (علیه‌السلام) و قتل زائرین را صادر کرد.

02/12/1397 - 10:04

ولادت امام مهدی (علیه السّلام) از موارد اختلاف شیعه و سنّی است؛ گر چه تعداد بسیاری از علمای اهل‌سنت، همانند شیعهٔ امامیه معتقدند امام حسن عسکری (علیه السّلام) فرزندی به نام محمّد داشته است همچنین برخی از آنان، همانند شیعه معتقدند که او همان مهدی موعود است که...

02/11/1397 - 22:49

از جمله جنایات کارگزاران متوکل عباسی توهین و جسارت به امام جواد (علیه‌السلام) است. عمر بن فرج امام را در حالیکه در حال روزه بود به شراب‌خواری و مستهی متهم کرد که امام جواد (علیه‌السلام) در واکنش به این هکاکی، وی را لعن و نفرین نمود و این در حالی است که احمد بن حنبل از متوکل حمایت می‌کند.

02/11/1397 - 14:37

احمد بن حنبل با اطلاع از جنایات متوکل در حق وی دعا کرده و می‌گوید: «هر روز برای سلامتی متوکل دعا می‌کنم.»

02/10/1397 - 23:01

مساله‌ی لفظ قرآن از عجیب‌ترین گرفتاری‌های مسلمانان در طول تاریخ بوده است؛ گروهی قائلند لفظ قرآن، مخلوق خداوند است و همه‌ی مخلوقات، حادث و غیر ازلی‌اند، پس لفظ قرآن نیز حادث و مخلوق است. در این میان، چون بخاری پیرو یکی از این دو نظریه (حادث و مخلوق بودن) بوده، لذا از سوی علمای مخالف به شدت مورد طعن و بدگویی قرار گرفته است.

02/09/1397 - 15:34

یکی از شبهاتی که برخی به آن دامن می‌زنند و در فضای مجازی، به آن می‌پردازند موضوع «رجعت» است. این شبهه حتی در معتبرترین کتاب‌های خود همچون «صحیح مسلم» از قرن‌ها پیش ریشه داشته؛ تا جایی که حتی اگر یک راوی هر چند هم موثق باشد، اما چون قائل به اعتقاد شیعه در موضوع «رجعت» بوده، علمای جرح و تعدیل آنان او را به همین دلیل تضعیف می‌کردند

02/09/1397 - 15:32

یکی از شبهاتی که برخی بسیار به آن دامن می‌زنند و در فضای مجازی، به آن می‌پردازند موضوع «رجعت» است. این شبهه حتی در معتبرترین کتاب‌های آنان همچون «صحیح مسلم» از قرن‌ها پیش ریشه داشته است؛ تا جایی که حتی اگر یک راوی هر چند هم موثق باشد، اما چون قائل به «رجعت» بوده، علمای جرح او را به همین دلیل از کار می‌انداختند.

صفحه‌ها