اگر شخصی دوستدار، مطیع و تابع ولایت امیرالمومنین (علیه‌السلام) باشد هیچ‌گاه نباید به خود اجازه بدهد که قدمی برای جنایتکاران و انسان‌های معاند دین و ولایت و امامت بردارد. اما متاسفانه احمد بن حنبل این کار را انجام می‌داده است و از جمله آن، دعا برای متوکل عباسی است.
متوکل عباسی یکی از جنایت‌کارترین افراد در بین خلفای عباسی است که در موارد مختلف، عداوت و دشمنی خویش را با اهل‌بیت (علیهم‌السلام) اظهار داشته است.[1] به عنوان نمونه: ابوالفرج اصفهانی درباره ظلم و ستم متوکل در حق بنی‌هاشم و آل ابی‌طالب می‌گوید: «متوکل بر آل ابی‌طالب بسیار سخت‌گیر بود و با آنان با خشونت رفتار می‌کرد. کارها و امور آن‌ها را زیر نظر داشت. کینه فراوانی از آنان در دل داشت. بر آل ابی‌طالب سوء ظن داشت و آنان را مورد اتهام قرار می‌داد.»[2]
عمر بن فرج رخجی از جمله کارگزاران و مجریان سیاست‌های خصمانه متوکل علیه اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بود که ابوالفرج اصفهانی درباره گوشه‌ای از جنایات او می‌گوید: «عمر بن فرج، آل ابی‌طالب را از معاشرت و هر گونه ارتباط با مردم و بالعکس، منع کرد. در صورت اطلاع از هر گونه کمک و احسان به آل ابی‌طالب، فرد نیکوکار را به بدترین و شدیدترین وجه، مجازات می‌کرد. سخت‌گیری کارگزار متوکل به گونه‌ای بود که گروهی از زنان بنی‌هاشم برای نماز خواندن، بیش از یک لباس نداشتند و همگی به نوبت در آن لباس نماز می‌خواندند.»[3]
با این توصیفات، احمد بن حنبل در حق متوکل دعا کرده و می‌گوید: «هر روز برای سلامتی متوکل دعا می‌کنم.»[4]

پی‌نوشت:

[1]. «موضع احمد بن حنبل درباره متوکل عباسی»
[2]. نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، شفق، ج6، ص107
[3]. ابوالفرج اصفهانی، مقاتل التابیین، قم، منشورات الرضی، چاپ دوم، ص396
[4].  ذهبی، سیر اعلام النبلاء، بیروت، ج11، ص292