شبه معنویت های بومی
یکی از پیامبران بزرگی که هم دارای مقام نبوّت بود و هم دارای حکومت بی‌نظیر و بسیار وسیع، حضرت سلیمان بن داوود (علیه السلام) است که نام مبارکش هفده بار در قرآن آمده است.محمد علی طاهری رئیس عرفان حلقه ضمن زیر سؤال بردن عصمت انبیاء، سلیمان نبی (علیه السلام) را به داشتن ویژگی‌هایی متهم می‌کند که خارج از ساحت پیامبران الهی است.
اگر به مجموعه افراد مدعی مقامات دروغین دقت کنیم و مطالب آن‌ها را مورد بحث و مطالعه قرار دهیم می‌بینیم که احمد بن اسماعیل (مدعی یمانی که خود را از نسل پیامبر می‌داند) اشتراکات فراوانی با سایر دروغگویان، دارد از جمله عجز از خرق معجزه و فرار از مباهله و مناظره و پوچی ادلات اولیه، دروغ‌گویی و جوسازی و ذکر مقامات متعدد و...
محمد علی طاهری و بنیان‌گذاران فرقه حلقه درباره وحی و ماهیت و همچنین منحصر بودن یا نبودن وحی نظراتی قابل تأمل و تعجب برانگیز ارائه داده‌اند. در باور عرفان کیهانی، هر چیزی اعم از انسان، حیوان و نبات و جماد که به نحوی در راستای شناسایی و درک قوانین حاکم بر جهان هستی انسان را یاری کند، «واسطه هدایت» است.
نام مبارک حضرت آدم (علیه السلام) که نخستین پیامبر است، شانزده بار به نام آدم (علیه السلام) و هشت بار به عنوان بنی آدم و یک بار به عنوان ذُریّه آدم در نه سوره و در بیست و پنج آیه، در قرآن مجید آمده است. محمد علی طاهری سرکرده فرقه حلقه، مطالب عجیبی درباره نبوت آدم (علیه السلام) ابراز کرده است. اومی گوید: حضرت آدم (علیه السلام) را انسان‌های نئوآندرتال (نخستین) به پیامبری انتخاب کرده‌اند.
او فرزند سید محمدعلی است، که در سال ۱۳۳۷ در بروجرد متولد شد. سال ۱۳۵۰ پس از اتمام تحصیلات متوسطه وارد حوزه علمیه شد، ولی جدیتی در کار نداشت. در سال ۱۳۵۸ فعالیّت‌های شبه عرفانی خود را آغاز کرد، در سال ۱۳۷۴ دادسرا با گرفتن تعهد، او را از امامت جماعت منع کرد، ولی وی دیگر بار از سال ۱۳۷۸ در مسجد نور، نائب امام جماعت شد.
یکی از افرادی که در سال‌های اخیر ادعای خاصّ رابطه با امام زمان را داشته، آقای علی یعقوبی است. وی متولد ۱۳۴۴ تهران است. او به ادله‌ای از دانشگاه اخراج می‌شود؛ البته خود او معتقد است برای یافتن حقیقت و رسیدن به آنچه او را راضی می‌کند، تصمیم به ترک تحصیل می‌گیرد و پدرش در سال ۱۳۶۱ توسط گروهک منافقین به شهادت می‌رسد.
قرآن کریم معجزه جاودان پیامبر (صلی الله علیه و آله) است که در آن هیچگونه کژی و دگرگونی روی نداده ودستخوش تحریف نشده است. در آیات و عبارت آن هیچگونه اختلاف و تناقضی دیده نمی‌شود از این روست که هدایتگر جهانیان خوانده شده است. یکی از افرادی که قرآن را داری تناقض معرفی می‌کند طاهری رئیس فرقه حلقه است.
خداوند در قرآن کریم به صورت موجز و مجمل و در برخی موارد تا اندازه‌ای با تفصیل، شرح ماجرای پیامبران خویش همانند: آدم، نوح، ابراهیم، لوط، موسی، شعیب، زکریا، عیسی (علیهم السلام) و محمد (صلی الله علیه و آله) را آورده است. محمد علی طاهری رئیس فرقه حلقه، ضمن صحبت‌هایی درباره خلقت حضرت آدم (علیه السلام) به نوعی فرضیه تکامل را تأیید می‌کند.
در بررسی و تحلیل آموزه‌های هر دین یا فرقه باید ابتدا به بررسی مبانی و پیش فرض‌های آن بپردازیم، باید گفت که، انحراف بزرگ محمد علی طاهری و وهابیان این است که آن‌ها توسل با کسی را که به تمام هویت خود به اراده حق وابسته است و از خود هیچ استقلالی ندارد و فقط مجرایی برای جریان فیض الهی به اشیا و افراد است، شرک می‌دانند.
احمد الحسن در یکی از مشهورترین بیانیه‌های خود به اسم «قصۀ اللقاء» دلیل اینکه وی مدعی امامت و یمانیت گشته است را خوابی می داند که در آن امام زمان علیه السلام را دیده است. وی در آن خواب از امام زمان (علیه‌السلام) دستور می گیرد که با وی دیدار کند و در اثر آن خواب برخواسته ومشغول به زیارت مقابر ائمه (علیهم‌السلام) در عراق می‌گردد.
عرفان حلقه، جریانی که فردی به نام طاهری بنیان‌گذار آن است و جلسات و فعالیت‌های شبه عرفانی دارد و بسیاری از آموزه‌های آن‌ها التقاطی از عرفان‌های هندی و برداشت‌های سطحی و انحرافی از آیات و روایات می‌باشد. در این جریان، برخی روش‌ها و ادعاهای خاص مطرح شده و سران آن ادعای شفاگری بی‌نهایت و بدون محدودیت دارند!
احمد بن الحسن یکی از مدعیانی است که در سال‌های اخیر فعالیت‌های متعدد در مباحث مهدویت داشته و خصوصا در فضای مجازی و در قالب سایت و اعلامیه و... ادعاهایی را مطرح نموده است، براساس مطالبی دروغین که توسط طرفدارانش در مورد خصوصیات او آمده است، نام او احمد فرزند اسماعیل فرزند حسین فرزند سلمان فرزند امام مهدی (عج) است!
اعتقاد به حلولِ خداوند در هستی، مسلماً با اصل توحید در تضاد و تنافی است. حلول‌گرایی، ایمان به خدایی نهفته در طبیعت، انسان و تاریخ است. او مرکز هستی است و با حلول خود در جزء جزء هستی، هرگونه قلمرویی را از میان برمی‌دارد. لذا توحید در تنافی جدی با حلول گرایی می‌باشد. همان گونه که متون کلامی ادیان توحیدی حلول، اعتقاد به حلول را مردود شمرده اند.
در میان انسان‌ها افرادی هستند که خداوند در خلقت ایشان امتیازی قائل شده، و ایشان را با فطرتی مستقیم و خلقتی معتدل ایجاد کرده، و این عده از همان ابتدای امر با «اذهانی وَقّاد (روشن و زیرک) و ادراکاتی صحیح و نفوسی طاهر و دل‌هایی سالم» نَشو و نما نموده‌اند، و با همان صفای فطرت و سلامت نفس، و بدون اینکه عمل و مجاهدتی انجام داده باشند به نعمت...