پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از جمله شاخصه‌هایی که در عرفان انحرافی موسوم به عرفان حلقه یا کیهانی مطرح می‌شود: «اتصال به حلقه‌های وحدت است، که این حلقه 3 عضو دارد: شعور کیهانی، فرد متصل شونده و فرد متصل کننده.
با تشکیل حلقه، بلافاصله فیض الهی در آن به جریان افتاده انجام کارهای مورد نظر در چارچوب این عرفان با تشکیل حلقه‌های مختلف تحقق می‌پذیرد. برای ورود به این حلقه، وجود سه عنصر ضروری است و عضو چهارم «الله» خواهد بود».[1] طاهری مؤسس این عرفان انحرافی ضمن بیان این جملات می‌گوید که دو راه برای اتصال به شعور کیهانی وجود دارد که یک راه آن فردی است «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ.[غافر/60] بخوانيد مرا تا شما را پاسخ گويم.» و یکی راه جمعی است «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ.[آل عمران/103] همگان دست در ريسمان خدا زنيد و پراکنده مشويد».
نقد و بررسی:
باتوجه به این‌که طاهری در سایت‌ها و وبلاگ‌های شخصی خود، رسما از اولیای الهی نام می‌برد و نقش آن‌ها را بر می‌شمارد، سوال مهم آن است که جایگاه واسطه‌های فیض در این توصیفات کجاست. از آن‌جا که حبل الله در روایات به ولایت اهل بیت توصیف شده است.[2] چگونه مصداقی برای این آیات مشخص شده است که کاملا ناشناخته است، فرد متصل کننده که در این تشکیلات عرفانی مورد توجه قرار می‌گیرد، معمولا یکی از استادان دوره‌های شبه عرفانی آن‌هاست و بر اساس برخی مستندات و اعترافات افرادی که در این حلقه‌ها و گروه‌ها بوده‌اند، آن‌ها رسما دعا و توسل و مفاتیح و... را کنار می‌گذارند و بر همین اساس ارتباط مستقیم با «شبکه شعور» را مطرح می‌کنند، پس به نظر می‌آید نوعی تفسیر به رأی و تطبیقی در این آیه انجام شده است که حتی مخالف کلیات قرآن و عترت است و علاوه بر باطل بودن خود تطبیق، نتیجه آن هم امر باطل و خلاف مسلمات دینی است.
آیه مورد استناد «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ» و آیه قبل آن، (آیه 102 و 103) آل عمران می‌باشد که در آن‌ها، تقوا و اسلام مورد تأکید قرار گرفته است. «اتَّقُواْ اللهَ حَقَّ تُقَاتِهِ.[آل عمران/102] آنچنان که شايسته ترس از خداست از او بترسيد.» «وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ.[آل عمران/102] و هرگز نميريد مگر در حالى كه مسلمان باشيد.» پس شدت تقوا و نیز تسلیم امر الهی بودن از نکاتی است که در راستای اعتصام به حبل‌الله مهم است، درحالی که در مطالب رسمی که سران عرفان حلقه مطرح می‌کنند، شرط ورود به این شبکه و جریانات تنها و تنها باور کردن مطالب آن‌ها و تسلیم محض در برابر استادان آن‌ها می‌باشد و حتی به صراحت گفته می‌شود که هیچ دین و اعتقادی شرط ورود به این دوره‌ها نمی‌باشد هرچند گاهی رعایت احکام را یکی از پایه‌های رشد و تعالی می‌دانند.[3]
باتوجه به نقش و جایگاه امام در جهان هستی و تأثیر او در امور تکوینی و تشریعی و هدایت به امر، که در زمان ما بر حضرت مهدی منطبق می‌شود. و بر اساس احادیث ایشان، در زمان غیبت نایبان عام و علما عهده‌دار هدایت مردم هستند و در این شبکه‌ها و روش‌های عرفانی نوظهور جایگاهی برای این امور مهم دیده نشده است، علاوه بر آن‌که وارد شدن در تفسیر قرآن و مباحث مهمی مثل امامت و توسل و رسیدن به فیض الهی، نیازمند طی مقدمات علمی فراوانی است که افراد باید صلاحیت‌های آن‌را داشته باشند.

پی‌نوشت:
[1]. عرفان کیهانی (حلقه)، محمد علی طاهری، انتشارات اندیشهٔ ماندگار، ص 82، 83.
[2]. تفسیر قمی، علی بن ابراهیم، تحقیق سید طیب موسوی جزایری، دارالکتاب، 1367، ج1، ص 108، تفسیر عیاشی، محمد بن مسعود، المکتبة العلمیة الاسلامیة، بی تا، ج1، ص 194.
[3]. مجموعه سخنان و گفتارهای محمد علی طاهری، جزوه نتیجه امواج تهاجم علیه هوشمند مثبت الهی، شهریور 1389؛ عرفان حلقه، ص 62.
برای اطلاع بیشتر مراجعه کنید به: اشباح انحراف، جواد اسحاقیان، بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج)، 1392، ص 92.