اسناد
دمیری، نام اشخاصی که بعد از مرگ تکلّم کردهاند را ذکر میکند و مینویسد: چهار نفر پس از مرگ تکلّم کردهاند:
یحیی بن زکریا (علیهماالسلام) هنگامیکه ذبح شد،
و حبیب نجّار هنگامیکه گفت «يَالَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ»[يس/26] ای کاش قوم من معرفت و آگاهی داشتند.
ابنعساکر در مورد تلاوت قرآن توسط سر مقدس امام حسین (علیهالسلام) در ملأعام و جلوی انظار عمومی مردم شام مینویسد: «منهال میگوید: قسم به خدا!
ابنعساکر در مورد تلاوت قرآن توسط سر مقدس امام حسین (علیهالسلام) در ملأعام و جلوی انظار عمومی مردم شام مینویسد: سلمه بن کهیل نقل میکند: من سر حسین بن علی (علیهماالسلام) را بر بالای نیزه دیدم که این آیهی قرآن را میخواند: «فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»[بقره/137] و
بیهقی مینویسد: «ربعی بن حراش گفت: نزد من آمدند و گفتند: برادرت فوت شده است؛ من به کنار جسد برادرم آمدم، در حالیکه روی او لباسی کشیده شده بود. نزد سرش نشستم و برای بخشش او شروع به ذکر استغفار کردم. هنگامیکه لباس از صورت برادرم کنار زده شد، او گفت: السلام علیک؛ در جواب او گفتم: علیک السلام.
ابن اثیر به نقل از واقدی نقل میکند که تا قرنها بعد از شهادت جناب حمزه، مسلمانان قبل از برگزاری مراسم عزاداری برای اموات و شهدای خود، ابتدا برای مصائب جناب حمزه گریه میکردند.
احمد بن حنبل از قول عبدالله بن عمر نقل میکند: «هنگامیکه رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) از جنگ اُحد به مدینه بازگشت، زنان انصار را مشاهده کرد كه بر همسران شهید خود گريه میكنند؛ در این حال پیامبر خدا (صلیاللهعلیهوآله) فرمود: عمویم حمزه گريهكن ندارد.
از فرزندان محمد بن عبدالوهاب سوال شد: اگر کسی در حلقهی امامت شما قرار نگیرد و به دولت شما اعتقاد نداشته باشد، آیا سرزمین آنها سرزمین کفراست و آیا آنان کافر حربی محسوب میشوند؟ وارثان محمد بن عبدالوهاب در پاسخ به این سوال نوشتند: كسیكه دعوت توحیدی ما به او رسیده، ...
سوره انسان نزد جمهور مفسرین مدنی است؛ نزد ابن عباس، مکی است و یا برخی از مفسرین ابتدای سوره را تا آیه 23، مدنی و باقی سوره را مکی دانستهاند.
تفسير القرآن، عزالدين عبدالعزيز (سلطان العلماء)، ج3، ص398.
نسفی از مفسرین اهل سنت، پس از نقل آیات 8 تا 12 سوره انسان، مینویسد: «این آیات در شأن علی و فاطمه (علیهماالسلام) و خادمهی آنها فضه در جریان بیماری حسن و حسین نازل شده است.»
تفسیر نسفی، ج3، ص578.
ثعلبی میگوید: بین علما در سبب نزول آیات 7 تا 13 سوره انسان اختلاف شده است. غیر مقاتل و ابن فتجویه گفتهاند در مورد علی بن ابیطالب، فاطمه و کنیز آنها به نام فضه نازل شده است و قضیه سه روز روزه گرفتن و بخشیدن افطار به مسکین و یتیم و اسیر را نقل میکند.
الکشف و البیان، ثعلبی، ج10، ص98.
سمرقندی میگوید: مفسرین غیر از (ابن عباس، مقاتل، کلبی و یحیی بن سلام)، سوره انسان را مدنی دانسته، مگر آیه 23 تا آخر سوره.
تفسیر سمرقندی، ج3، ص161.
بغوی مینویسد: «سورهی انسان طبق نظر مجاهد و قتاده، در مدینه نازل شده است.»
او میگوید: «حسن بصری و عکرمه، به غیر از آیه 24 سوره انسان، که در مکه نازل شده، نزول تمامی آیات را در مدینه میدانند.»
معالم التنزیل، بغوی، ص1369.
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: «علی از من و من از علی هستم و او بعد از من سرپرست هر مؤمن است.»
تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج42، ص197-199.
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: «علی از من و من از علی هستم و او بعد از من سرپرست هر مؤمن است.»
مرقاة المفاتیح، ملاعلی قاری، ج11، ص247.