تاریخچه وهابیت نشان می‌دهد از گذشته تا به امروز کسانی در مسند فتوا نشسته‌اند که هیچ‌گونه اطلاعات صحیحی از عقاید و عملکرد شیعیان نداشته و ندارند و از این رو شیعیان را متهم به شرک و پرستش غیر خدا کرده و نسبت به انفجار و کشتارهایی که توسط افراد ناآگاه در شهرهای مذهبی سامراء، کربلا، نجف و غیره می‌کنند واکنشی از خود نشان نمی‌دهند.

روحانیون دینی سعودی تنها با ثروت نفت است، که در خارج شأن و جایگاهی پیدا می‌کنند. زیرا گفتمان وهابی نتوانسته با مسائل فکری و سیاسی قرن بیستم ارتباط برقرار کند. این در حالی است که کشورهای جهان اسلام علمایی را تربیت کرده است، که وجهه ی بین المللی دارند. افرادی مثل شیخ قرضاوی و سید حسن نصرالله از این قسم هستند.

شیعیان حدود 15 درصد جمعیت عربستان را شامل می‌شوند و با اینکه در شهرهای شرقیِ نفت خیز عربستان زندگی می‌کنند، اما از نظر اقتصادی محروم‌ترین مردم بوده، هیچ جایگاهی در مناصب دولتی ندارند و برخی از آنان شناسنامه نداشته، امنیت جانی نیز ندارند. پلیس به محض اظهار نظر آنان، دستگیرشان کرده و به زندان می‌اندازد و یا محکوم به اعدام می‌شوند

وهابیت با بیان نظرات افراطی خود در کشور عربستان، تقریبا تمامی بناهای اسلامی و آثار مربوط به دوران صدر اسلام و حتی بعد از آن را نیز از بین بردند و می‌توان گفت تنها آثار برجای مانده از آن دوران فقط مسجدالحرام، کعبه و مسجد نبوی (ص) می‌باشد. ایشان دلیل دست نگه داشتن از این اقدام خراب‌کارانه خود را نادانی مردم و ترس از فتنه می‌دانند.

وهابیت با توجه به دشمنی که نسبت به شیعیان دارند آن را در امور مختلف بروز می‌دهند و از جمله آن اینکه شیعیان مرده پرست هستند و با ساخت بنا بر روی قبور مردگان خود آنها را می‌پرستند. ایشان دشمنی خود را نسبت به مکان مقدسی هم‌چون مسجدالنبی نیز مخفی نداشته و حکم به تخریب آن را علناً بیان داشته که هم‌اکنون نیز در سایت‌ها موجود می‌باشد.

وهابیون گمراه برای تضعیف مکتب اهل‌بیت از هر راهی استفاده می‌کنند. ترفند سالهای اخیر آنان مبارزه با حکم خمس در شیعه است تا بدین‌وسیله با مشوش کردن اذهان شیعیان، آنان را از انجام این حکم الهی منصرف سازند. خمس در شیعه به مصرف سادات فقیر و همچنین تقویت مکتب اهل‌بیت تعلق دارد. یکی از شبهات آنان انحصار حکم خمس به غنایم جنگی است.