وهابیت در عصر حاضر
کعبه به عنوان قبله مسلمانان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و از این مکان به عنوان اولین مکان برای عبادت یاد شده است. اما وهابیون معتقدند، به دلیل حضور بتها درون کعبه، تولد امیرالمؤمنین (ع) در این مکان، مهم نیست؛ زیرا این مکان در آن زمان تنها یک بتکده بوده است. این ادعا در حالی بیان میشود که خداوند با وجود این بتها به پیامبر اکرم (ص) دستور نماز خواندن به سمت این خانه را داده است.
مسئله بعثت رسول خدا (ص) یکی از مهمترین مناسبتهای اسلامی است. آنچه در این قضیه مهم است، نحوهی ابلاغ از جانب خدای رحمان است. وهابیون با استناد به روایت صحیح بخاری، از ترس و خوف حضرت در هنگام نزول مَلک یاد میکنند ولی در حقیقت این روایت با آیات قرآن در تضاد کامل است و ریشه در تحریف دارد.
ابن تیمیه و پیروان متعصبش در راستای دشمنی خود نسبت به امیرالمومنین (ع) قائل به عدم ایمان حضرت ابوطالب به اسلام هستند. آنان با توهین به عموی بزرگوار رسول خدا (ص) معتقدند، حضرت کافر از دنیا رفت؛ در حالیکه باید گفت اولین مدافع پیامبر (ص) حضرت ابوطالب بود و در منابع معتبر اهل سنت به ایمان ایشان اشاره شده است.
یکی از توهینات بی شرمانه که از جانب ابن تیمیه بیان شده، جسارتش به جناب ابوطالب (ع) است. وی به دلیل عداوت و دشمنیش با اهل بیت (ع) یاری رساندن و دفاع همه جانبه حضرت ابوطالب (ع) را برگرفته از پیوند نسبی ایشان با رسول خدا (ص) میداند؛ در حالی که حضرت ابوطالب (ع) با ایمان به مقام رسالت و همچنین به مقام خلافت و وصایت بعد از حضرت، دین خدا یعنی اسلام را پذیرفته است.
کعبه به عنوان قبله مسلمانان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این مکان به عنوان اولین مکان برای عبادت یاد شده است. اما وهابیون معتقدند، به دلیل حضور بتها درون کعبه، تولد امیرالمومنین (ع) در این مکان مهم نیست؛ زیرا این مکان بتکده بود. این ادعا در حالی بیان میشود که قرآن کریم در سوره فیل به لشکرکشی سپاه ابرهه به جهت تخریب کعبه و نابودی آنان توسط پرندگان ابابیل اشاره می کند.
وهابیون برای اثبات دشمنی خود با مذهب اهل بیت (ع) با دروغ بستن به شیعیان معتقدند، پیروان ائمه اطهار (ع) قائل به عمل منافی عفت از سوی یکی از همسران پیامبر (ص) هستند؛ این در حالی است که شارح صحیح بخاری ابن حجر عسقلانی، در کتاب خود از اصحاب رسول خدا (ص) یاد می کند که آنان این تهمت و دروغ بزرگ را به همسر پیامبر (ص) زده اند.
یکی از تهمت هایی که به امهات مؤمنین زده شده است، تهمت عمل منافی عفت است. بعضی از وهابیون معتقدند، شیعیان به جناب عایشه تهمت آشکار می زنند، در حالی که شیعیان امهات مؤمنین را منزه از این اعمال می دانند. آلوسی عالم اهل سنت در کتاب خود این اتهام را از شیعیان رد می کند؛ اما متأسفانه در منابع روایی اهل سنت به قبول این عمل توسط پدر و مادر عایشه اشاره شده است.
وهابیون برای اثبات دشمنی خود با مذهب اهل بیت (ع) با دروغ بستن به شیعیان معتقدند، پیروان ائمه اطهار (ع) قائل به عمل منافی عفت از سوی یکی از همسران پیامبر (ص) هستند؛ این در حالی است که بخاری به شک کردن رسول خدا (ص) به این مطلب اشاره میکند.
یکی از تهمتهایی که به امهات مؤمنین زده شده است، تهمت عمل منافی عفت است. بعضی از وهابیون معتقدند، شیعیان به جناب عایشه تهمت آشکار میزنند، در حالی که شیعیان امهات مؤمنین را منزه از این اعمال میدانند؛ ولی متأسفانه بخاری محدث مشهور اهل سنت این عمل را از جانب پدر و مادر عایشه مورد تأیید میداند.
وهابیون ادعا میکنند بر اساس آیه 188 سوره اعراف، انبیاء الهی صاحب علم غیب نیستند و روافض بر خلاف این آیه مبارکه، برای انبیاء الهی و به طور ویژه برای رسول خدا (ص) فضیلت تراشی میکنند و ایشان را صاحب علم غیب میدانند. این ادعا در حالی مطرح میگردد که قرآن کریم به علم غیب بعضی از انبیاء الهی اشاره میکند و دستیابی به آن را با اذن و از جانب خدا میداند.
وهابیون ادعا میکنند بر اساس آیهی 188 سوره اعراف، انبیاء الهی صاحب علم غیب نیستند و شیعیان بر خلاف این آیه مبارکه، برای انبیاء الهی و به طور ویژه برای رسول خدا (ص) فضیلت تراشی میکنند و ایشان را صاحب علم غیب میدانند. این ادعا در حالی مطرح میگردد که قرآن کریم به علم غیب بعضی از انبیاء الهی اشاره میکند و دستیابی به آن را با اذن و از جانب خدا میداند.
وهابیون ادعا میکنند بر اساس آیه 188 سوره اعراف، انبیاء الهی صاحب علم غیب نیستند و روافض برخلاف این آیه مبارکه، برای انبیاء الهی و به طور ویژه برای رسول خدا (ص) فضیلت تراشی میکنند و ایشان را صاحب علم غیب میدانند. این ادعا در حالی مطرح میگردد که قرآن کریم به علم غیب بعضی از انبیاء الهی اشاره میکند و دستیابی به آن را با اذن و از جانب خدا میداند.
یکی از شبهاتی که از جانب مفتیهای وهابی مطرح شده، عدم نزول آیهای خاص در مورد خلافت امیرالمؤمنین (ع) است. آنان میگویند در مورد هر چیزی در قرآن آیاتی نازل شده است، اما در مورد خلافت و ولایت ایشان هیچ آیهای نازل نشده است و فقط شیعیان چنین ادعایی دارند. حلالالدین سیوطی در تفسیر خود، آیه 67 سوره مائده را در مورد خلافت امیرالمومنین (ع) میداند.
وهابیها در ادعای واهی معتقدند، قرآن کریم به تنهایی برای هدایتگری کفایت میکند و برای فهم دین، هیچ نیازی به مراجعه و رابطه با علما و دانشمندان نیست و مسلمانان نباید به ملاها و روحانیون و علمای شیعه و اهل سنت مراجعه کنند. این ادعای باطل در حالی بیان میشود که خدای رحمان در آیات قرآن، پرسیدن از اهل علم و عدم برابری عالم و جاهل را بیان کرده است.