جاماسب (جانشین زرتشت)، فقط در یک مورد، 100 اسب و 1000 گاو و 10,000 گوسفند قربانی کرد، و نذر کرد که در جنگ پیروز شود. اما نکته جالب اینکه سایت زرتشتیِ همازور، در اثر بُغض و حسد و کینه، رسماً دچار جنون شد و مدتی پیش (به قصد فحاشی به اسلام) اعلام کرد که قربانی کردن حیوانات، کار بت‌پرستان است! واقعاً بت‌پرست کیست؟!

در باور زرتشتی، جهان از روح گاو (گئوش اوروان) آفریده شده، لذا گاو قداست دارد. از سویی در عصر زرتشت، برخی گاوها را شکنجه و زجرکش و اینگونه قربانی می‌کردند. پس زرتشت در دفاع از هویت گاوها، با آنان مخالفت کرد. لکن زرتشت هیچگاه با اصل قربانیِ حیوانات مخالفت نکرد. فقط در شیوه‌های آن تغییراتی صورت داد.

فقط یک لحظه تصور کنید که چهارشنبه سوری مراسمی مذهبی (اسلامی) بود که هر سال به طور میانگین بیش از 10 کشته، بیش از 500 نفر زخمی و صدها میلیون تومان خسارات ایجاد می‌کرد. به نظر شما در این صورت روشنفکرنماها چه موضعی می‌گرفتند؟ آشوب به پا نمی‌کردند؟!

شهید فرهاد خادم، شفا گرفته‌ی امام حسین (ع)، جزو آن دسته از زرتشتیانی بودند که در قبال خیانت‌های شاه سکوت نکرده، فریاد «مرگ بر شاه» سر داد. ایشان جزو نخستین زرتشتیانی بودند که با نهضت امام خمینی (ره) همراهی کرده، در راهپیمایی‌ها و تظاهرات، نقش فعالی داشتند.

طبق روایات یهودی و اسلامی، سنت ختنه، عهد خداوند با ابراهیم (علیه السلام) است، تا نشانه‌ای باشد که پیروان ادیان آسمانی از غیر آسمانی مشخص ‌شوند. تا پیروان ابراهیم (علیه السلام) از جماعت کفار و مشرکین متمایز باشند. به همین سبب، یهودیان، مسیحیان و مسلمانان، فرزندان خود را ختنه می‌کنند. اما زرتشتیان و هندوها خیر.

دین زرتشتی و هندوییسم، ریشه مشترک دارند. بسیاری از خدایانی که در اَوِستا (کتاب دینی زرتشتیان) ستایش می‌شوند، در واقع همان خدایان هندویسم است. هرچند دین زرتشتی در بسیاری از مسائل، راه خود را از هندوییسم جدا کرد، اما یکی از اشتراکات میان این دو مسلک، قداست گاو است.