شیطان
برخی بر این باورند که شیطان همواره از عمر بن خطاب فراری بوده و روایاتی را در این زمینه بیان کرده‌اند؛ در حالیکه ساختگی و جعلی بودن این روایات بر علماء پوشیده نیست؛ چرا که، این روایات، هم با شان نبی مکرم اسلام و اوصاف نبی ناسازگار است و هم اینکه روایاتی بر خلاف این مضامین نیز نقل شده است.
یکی از جریان‌های فاسد فکری و فرهنگی و به تعبیر بهتر جریان ضد فرهنگی جریان شیطان گرایی است. شیطان پرست یا به عبارتی شیطان گرا به کسی می‌گویند که اعتقادی به خدا و دین نداشته و به جای پرستش خدا، گرایش، و پرستش شیطان را برگزیده است. شیطان پرستان کافرکیش‌اند و با انکار خدا و معاد، انسان را فقط در لذت جسمی و جنسی خلاصه می‌کنند.
گاهى مشاهدات و ادراكاتى كه در حالت معنوی براى انسان پیش مى‌آید از ناحیه خداى متعال بوده و گاهى نیز از القائات شیطان است. در مكاشفات شیطانى همانند مكاشفات رحمانی، عارف صداهایی را می‌شنود، یا چیزهایی را مى‌بیند كه دیگران نمى‌بینند و نمى‌شنوند؛ اما در حقیقت سرمنشاء آن، شیطان است. او مى‌كوشد تا به هر طریق ممكن انسان را به گمراهى کشانده و از رسیدن به سعادت حقیقی محروم کند.
از عجایب قابل تامل فرقه موسوم به عرفان کیهانی، داشتن تضاد کامل با برخی از اصول و مبانی عرفان ناب اسلامی است. جریان عرفان حلقه اگر چه در مواجهه با مخاطبان و عموم مردم وجهه اسلامی به خود گرفته است، ولی در آن سوی این چهره، با تحریف حقایق دینی، در صدد، ترویج نمادهای غیرتوحیدی و مقدس جلوه دادن آن‌هاست.
از ویژگی‌های عرفان حلقه در جهت جذب مخاطب، پرداختن به مباحث به ظاهر جذاب و بحث برانگیزی است که برای مخاطب تازگی داشته باشد. یکی از این مباحث، موضوع ملزم شدن فرشتگان و شیطان، به سجده کردن در برابر حضرت آدم (علیه‌السلام) به دستور خداوند است. متاسفانه طاهری بدون داشتن حداقل سواد در زمینه قرآن و فهم روایات، اقدام به برداشت‌های غلط و کاملاً انحرافی، در معانی و تفسیر آیات قرآن کریم کرده و مخاطبان نا آگاه خود را به کج فهمی در فهم آیات و مبانی دینی سوق داده است.
عرفان حلقه که یکی از فرقه‌های انحرافی است، توسط محمدعلی طاهری که فردی بی‌اطلاع از دین و عرفان اسلامی است بنیان گذاری شده است. یکی از موضوعات انحرافی و بحث برانگیز سخنان طاهری، موضع‌گیری او راجع به شیطان و جایگاه اوست. وحال آن‌که در نصوص دینی ما صراحتا از شیطان به عنوان فردی ملعون و مذموم یاد می‌شود.
از اعتقادات انحرافی فرقه‌ی صوفیه، قائل به خیر محض بودن عالم هستند که با این عقیده، تمام شرور عالم خصوصا ابلیس را که نهایت شر را داراست، به‌نوعی خیر دانسته‌اند. در حالی که طبق فرموده‌ی خداوند در قرآن، ابلیس از مستکبرین و دشمنان آشکار حق‌تعالی شمرده شده است.
یکی از عقاید انحرافی صوفیه که با آیات الهی کاملا در تضاد است، دفاع و حمایت از ابلیس است و توجیهاتی در این‌باره مطرح کرده‌اند که در واقع این توجیهات، برای این است که اعمال بد و گناهان خود را به اراده‌ی الهی دانسته و از مسؤلیت در برابر تکالیف الهی، شانه خالی کنند و همه را به جبر الهی و عدم اختیار از خود بدانند
حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرموند: سرزمین نجد، سرزمین زلزله‌ها (ویرانی‌ها) و فتنه‌هاست و از همان جا شاخ شیطان ظهور خواهد کرد؛ شاید منظور از ویرانی‌ها تزلزل و فروپاشی عقیده‌ها در میان مردم این سرزمین باشد.
در حالی صوفیه همواره از شیطان در برابر گناه نابخشودنی‌اش دفاع کرده‌اند و معتقدند که سجده بر آدم (علی نبینا و آله السلام) خلاف دعوی عاشقی است و آن را حتی به امر خداوند شرک می‌دانند که سجده مریدان صوفیه در برابر اقطاب خویش همچون سجده صوفیان گنابادی در برابر نورعلی تابنده موجب رسوایی آنان شده است. از این‌رو است که تضاد سخنان صوفیان با عملشان بر همگان آشکار کشت.