خواب

ابن عربی ادعا میکند که در خواب پیامبر (ص) به او کتاب فصوص الحکم را داده و مطالب این کتاب را بدون هیچ کم و زیادی از جانب خداوند متعال دریافت کرده است. اما میرزای قمی با استدلال به سخنانی این ادعای عربی را رد کرده و قائل به این است که اکثر این سخنان ابن عربی همان معنی نبوت و رسالت را میدهد.

ادعای خواب دیدن خدا یا انبیاء الهی ازجمله پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است که دست مایه نقل کرامت برای بسیاری از متصوفه است. از اینرو خواب دیدن ایشان پس از خواب دیدن حق تعالی، گرامیترین خوابها نزد صوفیه است. متصوفه برای حجت بخشی واثبات ادعای خواب دیدن پیامبر (ص) آن را به روایتی مستند میکنند و با تفسیر به رأی آن در پی اثبات ادعای خویش هستند.

احمد الخسن مدعی یمانی، در جاهای فراوانی از کتابهای خود گفته که رویا و خواب یکی از راههای شناخت حجت خداست حال آنکه این راه یقین آور نیست زیرا که برخی از خوابها دروغ هستند و در صورت پذیرش حجیت خواب، دیگر ضرورت به حجت خداوند متعال منتفی خواهد شد.

احمد بصری یا همان یمانی کذاب مدعی شده است که اگر بشارتی در خواب برای کسی صورت بگیرد به این صورت که از آنها خواسته شود به جمع احمد بصری بپیوندند، معجزهی وی بوده و باید افراد این دعوت را قبول کنند و الا کافر و از دین خدا خارج خواهند شد. و برای این ادعای خود آیه 7 سورهی قصص را شاهد میآورد.

فضیلت تراشان که برای کسب مقام و منزلت بزرگان خود از هیچ کوششی دریغ نکردند در اقدامی تعجب آور از پیامبران مایه گذاشتند و با بیان خواب و رؤیا سعی کردند مقام و منزلتی را دست و پا کنند.

پیامبر گرامی اسلام (صلیاللهعلیهوآله) بارها و در جریانات مختلف از حضرت علی (علیه السلام) تمجید کرده و وی را ولی و جانشین بعد از خود معرفی کرده است که آخرین بار آن در یک اجتماع بزرگ، حادثه غدیر خم است که همه اهل مذهب آن حادثه عظیم را در کتب خود آوردهاند.

زیارت قبور بزرگان دین، خاصه قبر شریف پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) و ائمه اطهار (علیهمالسلام) و امید به بخشش گناهان و قرار گرفتن در مسیر خیر، از اعتقادات شیعیان است و برخی جدیداً با این عمل مخالفت کرده و آن را شرک معرفی میکنند که باعث شده، مسلمانان برخی فرق اسلامی نیز تحت تأثیر واقع شوند ولی قدمای آنان اینطور نبودند.

حنابله بزرگان خود مانند عبدالله بن حفار را صاحب مقاماتی بلند میدانند تا جایی که ادعا میکنند احمد بن حنبل او را در مسیر رفتن به عرش ملاقات کرده بود.

ابو زرعه رازی را معاصر احمد بن حنبل و از علمای حنابله بر میشمرند و غالیان در مورد وی نیز غلوهای بسیاری نمودهاند که از جمله آن صحبت کردن وی با خداوند است. البته ناگفته نماند که اکثر ادعاهای غلو آمیز در مورد وی همه مربوط به عالم خواب و رؤیا است.

از جمله اشکالاتی که به مذهب شیعه و پیروان آن گرفته میشود، تهمت غلو نمودن نسبت به امامان و بزرگان ایشان است. این در حالی است که استناد شیعیان برای بزرگ خواندن امیرالمومنین (علیهالسلام) استناد به آیات قرآن مجید مانند بخشش در حال رکوع است.

خداوند بعد از ارسال رسل، در ضمن آگاه نمودن مردم به بایدها و نبایدها، به افراد صالح و نیکوکار وعده بهشت و به کافران و نافرمایان از اوامر الهی، وعده عذاب در دوزخ و آتش جهنم را داده است.

غالیان و غلو کنندگان گاه آنچنان غرق در افکار و عقاید باطل خود میشوند که از مضحکهدار بودن سخنان خود غافل میشوند. غلوّ کنندگان برای شخصیت احمد بن حنبل با همردیف قرار دادن سبک زندگی ملائکه با زندگی دنیوی، تصور کردند که ایشان در مراسمات خود اعم از عزا و یا شادی و یا تبلیغات از بنر و پلاکارد استفاده میکنند.

پس از آنکه خداوند خود را مالک روز جزا نامید، برای آگاه نمودن مردم از دقیق بودن حساب و کتاب الهی، آیات متعددی را بیان فرمود و برای رسیدن به بهشت برین خداوند عبور از روی پل صراط را شرط گذاری کرد.