وقتی تشکیلات بهائیت استراتژی خود را بر دوری گزینی از افراد مطلع و تأثیرگذاری بر کودکان بنا نهاده و سابقه سازمان بهائیت گواه بر تبلیغ تهاجمی و فریب کودکان است، چگونه این سازمان می تواند با انکار متون و سابقه خود، جمهوری اسلامی را متهم به سندسازی علیه مسلمات فرقه تبشیری بهائیت کند؟!

بهائیتی که به ظاهر مدعی است طبقه روحانی ندارد، به قلوب تعلّق دارد و احکام اسلامی را منسوخ می داند، این تصور را ایجاد می کند که خمس و زکات در فرقه اش منتفی شده است. اما همین بهائیت با عناوینی جدید، پرداختی قابل توجهی برای مرجعیت سازمانی خود بیت العدل و مبلّغ های تشکیلاتی اش که جایگزین قشر روحانی ادیان دیگر هستند را فراهم کرده است.

سابقه بهائیت در دشمنی با مظاهر اسلامی، اهمیت شهر شیراز برای بهائیت، آنتی تز سازی برای سلام فرمانده، سابقه شبکه سازی های ضد دین و ضد انقلابی بهائیت در ایران، پیوستگی دستگیری عناصر بهائی پس از تجمع شیراز در این شهر؛ از شواهدی است که احتمال نقش آفرینی تشکیلات بهائیت در تجمع هنجارشکنانه شیراز را پررنگ می سازد.

تشکیلات بهائیت در گزارشی که از تبلیغ خود در کشور مالزی به بهانه وقوع سیل ارائه داد، به استفاده از ابزار آموزش و مشاوره اشاره کرد. بهائیت که نشان داده بیش ازاستدلال، به تبلیغ با سوءاستفاده از نقطه ضعف افراد تمایل نشان می دهد و بی توجه به منع حکومت ها از تبلیغاتش، از برخورد با تبلیغ تهاجمی اش نیز به عنوان فرصت در عرصه بین الملل بهره می برد!

تشکیلات بهائیت با ارسال پیامی، بهائیان را به تبلیغ گسترده و پرهیز از نزاع در فضای مجازی فراخواند. اما البته اخلاق و رفتار مبلّغین بهائی امروزه در مواجهه با منتقدین، چندان فرقی هم با سیره پیشوایان بهائی ندارد. پیشوایانی که بدترین توهین‌ها را نثار مخالفین خود کرده‌اند!

تشکیلات بهائیت در پیام خود، بر تبلیغ بهائیت برای کودکان، به بهانه‌ی آموزش و درس اخلاق تأکید کرد. اما اگر منظور، تبلیغ کودکان بهائی و غیربهائیست که خلاف اصول اخلاقی و قانونی بین المللی است. اگر هم گروه هدف تبلیغی، تنها کودکان بهائیست که باز هم بر خلاف اصل جستجوی آزادانه‌ی حقیقت در این فرقه می‌باشد.