بهائیت رقص استعمار
بهائیت از یک سو خود را یگانه منادی صلح عمومی در جهان معرفی میکند و از سویی دیگر برای پیشبرد اهدافش دست به دامن جلادان تاریخ میشود. بهائیت خود را حامی صلح معرفی میکند اما در قبال جنایاتی که در دنیا، خصوصاً فلسطین رُخ میدهد، حتی خم به ابرو نمیآورد. آری؛ بهائیان صلحجویانی ظالمنوازند و صلح دوستانی که ظلمستیز نیستند.
کانالهای بهائیت به نقل از جناب «روحالله حسینیان» مدعی شدند: «هدف ما از انقلاب، آبادی ایران نبوده و اگر قرار به آبادی ایران بود، شاه بهتر میتوانست ایران را آباد کند»! اما انتشار این خبر در حالیست که از تکذیب این شایعه حدود یک سال میگذرد. بعلاوه آنکه بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی بارها بر تلاش برای آبادانی ایران تأکید فرمودهاند.
بهائیان مدعیاند بسیار پیش از آنکه اعلامیهی جهانی حقوق کودک در سازمان ملل تصویب شود، پیشوایان آنان به بیان حقوق کودکان پرداختهاند. اما لازم است بدانیم بسیار پیشتر از پیشوایان بهائی، دین مبین اسلام حقوق کودکان را در قالب: حق حیات و برابری، لزوم تأمین خوراک، تحصیل، تفریح، پرهیز از خشونت و احترام به مقام کودک؛ بیان داشته است.
کانال تبلیغی بهائی، پس از ذکر چند آیه پیرامون تحری حقیقت، مدعی شد که شیعیان، تحری حقیقت را کنار گذاشته و به پیروی از مراجع تقلید روی آوردهاند. با این سخن بهائیت، آنان پذیرفته اند که ابداع تحری حقیقت پیش از بهائیت بوده است. همچنین باید از آنان پرسید که شما چرا به عدم تحری حقیقت در اسرائیل ایرادی نمیگیرید؟!
سرکردهی بهائیان مدعی مقام علم الهی برای خود است. وی در این راستا اظهار میدارد که هر زمان بخواهم، به صورت ماوراءالطبیعه بر نظرات حکیمان و دانشمندان اطلاع مییابم. این ادعا در حالیست که حسینعلی نوری صراحتاً نسبت به محتوای کتابهای کریمخان کرمانی اعتراف به جهالت خود نموده و حتی برای فهم آنان، به دو مرتبه مطالعه نیاز دارد!
اخیراً شاهد آنیم که تشکیلات بهائیت، با دعوت از بهائیان به نامهنگاری به رئیس جمهوری ایران، از وی درخواست آزادی عمل بیشتر برای بهائیت در ایران کرده است. گویا بهائیت با توجه به آزادی بیحد و حصری که در دولت اصلاحات خاتمی داشت، اکنون خیال خام تکرار همان روزهای طلایی را در دولت اصلاحطلب دکتر روحانی در سر میپروراند.
در سال 1362، دادستان کشور با انتشار نامهای، هرگونه فعالیت بهائیت در ایران را ممنوع اعلام کرد. محفل بهائیان ایران نیز در پاسخ اعلام داشت که بهائیان در ایران مظلوم هستند و صرفاً به دلیل اعتقاداتشان بازداشت شدهاند. اما به راستی عجیب است؛ بهائیت با وجود تمامی عملکردهای خائنانهاش در عصر پهلوی، تنها پس از گذر 5 سال، خود را مظلوم و مردم را ظالم معرفی میکند!
امام خمینی (ره) پیش از انقلاب اسلامی، جبههگیریهای روشنی نسبت به جریان صهیونیستی بهائیت در ایران داشته است. اما پس از انقلاب اسلامی در ایران و افشای خیانتهای تشکیلات بهائیت به اسلام و ایران در اسناد ساواک؛ معلوم شد که واکنشهای امام خمینی (ره) نسبت به جریان خائن بهائیت، کاملاً صحیح و به موقع بوده است.
پس از حمایت بهائیت از استعمار انگلیس برای اشغال فلسطین، سرکردگان این فرقه تمامی حمایت خود را برای فراموشی قبلهی اول مسلمین و آرمان فلسطین نمودند. در اینراستا، سایر بهائیان نیز همین مسیر را پیموده، تا جایی که در شرح حال وزیر بهائی پهلوی میخوانیم: وی توانست از تقدّم مسئلهی فلسطین در سیاست خارجهی ایران، به نحو چشمگیری بکاهد.