جایگاه و مقام علمی امام کاظم (ع) در سنین کودکی، حکایت از عظمت و برتری این خاندان دارد و لازمه آن تبعیت و اطاعت کردن است. اقیانوس بیكران علم و دانش پیشوایان معصوم برای غواصان در آن، ناشناخته نیست.

حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السلام) چنان بزرگوار و سخاوتمند بود که وقتی به وی اطلاع می‌دادند فردی در صدد اذیت شماست، کیسه زری که حاوی هزار دینار بود برایش می‌فرستاد. او همیشه زرها را در کیسه‌های سیصد و چهارصد و دویست دیناری می‌گذاشت و میان اهل مدینه تقسیم می‌کرد و کیسه‌های زر وی معروف بود.

ابن صباغ مالکی می‌گوید: «برخی اهل علم گفته‌اند کاظم، آن امام بزرگ منزلت است، که یگانه حجت و بزرگ بود. شب را به قیام و روز را به روزه سپری می‌کرد. به او کاظم گفتند، چون بسیار بردبار و برخطاکاران اهل گذشت بود. در نزد اهل عراق معروف به باب حوائج الی الله است. زیرا نیاز و درخواست نیازمندان را برآورده می‌سازد.»

وجود مقدس امام کاظم (ع) شخصیتی آسمانی است که علاوه بر شیعیان، بزرگان اهل سنت نیز به مقام شامخ آن حضرت اذعان کرده اند و کرامات فراوانی از حضرت در منابع معتبر خود ذکر کرده اند. توسل به این امام همام و زیارت قبر مطهر ایشان، یکی از اعتقاداتی است که سایر پیروان مذاهب اسلامی به این وسیله از خدای رحمان استمداد و یاری می طلبند.

امام موسی بن جعفر (ع) به عنوان باب الحوائج در میان امت اسلام شناخته شده است. علاوه بر شیعیان، حتی اهل سنت نیز به زیارت قبر مطهر حضرت مشرف می‌شوند و حوائج خود را به واسطه‌ی ایشان از خدای متعال مسئلت می‌کنند. با آنکه امام سالهای طولانی در زندان هارون الرشید ملعون به سر برده‌اند، اما همواره پناهگاه بندگان درمانده‎ خداوند متعال بوده و هستند.

هفتمین امام شیعیان جهان، حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السلام) است که مسلمانان، به ویژه شیعیان، او را به دلیل حلم و بردباری‌اش در برابر معاندان و فرو نشاندن غیظ و خشم خویش در مقابل دشمنان، لقب کاظم داده‌اند. از سجایای اخلاقی امام کاظم (علیه‌السلام) که بیش از همه قابل توجه بوده است، کرم و سخاوت آن حضرت است که ضرب‌المثل بوده است...