امام زمان
ادعای قتل و کشتار در آخرالزمان توسط امام عصر (عج) یکی از سیاه نمایی هایی است که توسط دشمنان اهل بیت (ع) مطرح شده است. باید گفت بنای این سخن براساس روایات بی سند و نامعتبری است که به عنوان اسرائیلیات در منابع اسلامی وارد شده است. نکته مهم آنجا است که قرآن کریم به حکومت صالحان و شایستگان در آخرالزمان اشاره کرده است.
تشابه در اخلاق و نحوه خلقت میان رسول خدا (ص) و اهل بیت (ع) نکته ای است که در روایات معتبر فریقین به آن اشاره شده است. اما در قرآن کریم، خدای متعال پیامبر خود را رحمت برای عالمیان معرفی کرده و از اخلاق حضرت به نیکوترین اخلاق یاد می کند. امام زمان (ع) هم در خلقت و هم در اخلاق، شبیه به پیامبر (ص) هستند؛ در نتیجه با اتهام به امام (ع) به پیامبر (ص) نیز تهمت زده شده است.
اتباع احمدالحسن بصری به قرینه جمله «ابوه الذی یلیه» موجود در روایت سلیم بن قیس این چنین ترجمه می کنند که «پدرش که پس از اوست» و بعد چون این معنا هم نفعی به حالشان ندارد می گویند پدرش که بعد از او ظهور می کند؛ یعنی «یلی» را «ظهور کردن» معنا می کنند! که درست نیست.
مفتیان وهابی با ایجاد شبهاتی پیرامون امام زمان (عج) معتقدند دوران غیبت صغری تحریفی بوده که از جانب علمای شیعه ایجاد شده تا به وسیله آن اموال شیعیان به تاراج برده شود. در پاسخ به این شبهه باید گفت شبکه وکالت در زمان اجداد مطهر امام عصر (عج) ایجاد شده و آن انوار طیبه به وسیله عده ای از اصحاب و یاران خود به امور شیعیان می پرداختند. اما بعد از دوران غیبت صغری، حضرت مهدی (عج) دستور مراجعه به علما و فقهای شیعه داده اند.
مفتیان وهابی با ایجاد شبهانی پیرامون امام زمان (عج) معتقدند دوران غیبت صغری، تحریفی بوده که از جانب علمای شیعه ایجاد شده تا به وسیله آن اموال شیعیان به تاراج برده شود. در پاسخ باید گفت، غیبت صغری مسئله ای بود که به نقل از دیگر ائمه معصوم (ع) مطرح شده است و علمای شیعه، آن را ایجاد نکرده اند.
صوفیان قطب خود را با همه‌ی نواقص ظاهری و اعتقادی و روحی و عرفانی، مصداق معین و مشخص امام معصوم دانسته و مقامات امام را برای او قائلند. مثلأ در زمان حاضر، فرقه‌ی گنابادیه، نورعلی تابنده را که از خواندن چند سطر آیه‌ی قرآن بدون غلط عاجز است را امام وقت خود معرفی می‌کنند. از این‌گونه انحرافات در فرق مختلف صوفیه به وضوح دیده می‌شود که همگی نتیجه‌ی دوری از حقیقت دین و فاصله گرفتن از راهنمایان حقیقی معارف الهی و اسلامی که همان اهل بیت (علیهم السلام) هستند، می‌باشد.
در روایات اسلامی حضرت عیسی (ع) به امامت امام زمان(عج) نماز می خوانند و ایشان در منصب وزارت در کنار حضرت مهدی(عج) خدمت خواهند کرد.
بر خلاف ادعای بهائیان، منظور از ظهور امام زمان (عج) با امری جدید، احیاگر بودن سنت ها و زدودن بدعت ها از اسلام و نه آورنده‌ی دینی جدید می باشد.
بسیاری از عالمان اهل سنت (مورخین و نسب‌شناسان و متکلمین) اذعان نمودند که امام حسن عسکری دارای فرزندی به نام محمد بوده که شیعه به منتظر و مهدی موعود بودنِ وی معتقدند. اما برخی مهدی ستیزان مانند ابن حزم اندلسی اموی که دشمنی او با اهل بیت در کتابهایش آشکار است، بی هیچ سند و مدرکی، می‌گوید حسن عسکری بی فرزند و عقیم بوده است.
هدف انقلاب اسلامی ایران مقدمه سازی جامعه شیعی برای ظهور حضرت حجت (عج) است و فرقه هایی مانند فرقه یمانی دروغین (احمدالحسن) بدل ایجاد شده در مقابل این هدف است تا جامعه شیعی را از این هدف مقدس که بنیانگذار انقلاب اسلامی نهاده دور کنند.
غیبت مهدی موعود (عجل‌الله‌فرجه) به معنای غیبت جسمانی نیست، بلکه به معنای غیبت معرفتی است. طبق روایات شیعه، ایشان با مردم در تعامل هستند و از اوضاع و احوال امت آگاه هستند. اما از عوام مردم، کسی ایشان را نمی‌شناسد و فقط خواص از مسلمین به محضر مبارکش مشرف می‌شوند. مَثل ایشان در کلام رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به خورشید در پشت ابر، بیان شده است.
هدف اصلی استکبار، خصوصا اسرائیل از میان برداشتن کشورمان ایران است. فتنه‌ها و فعالیت‌هایی که بعد از انقلاب تا حال برای رسیدنشان به این هدف انجام داده‌اند بسیار است. یکی از این فعالیت‌ها حمایت از گروه‌های تروریستی است که توانسته‌اند تعدادی از افراد جامعه را جذب خود کنند. آن‌ها با سرمایه‌گذاری روی این گروه‌ها سعی در شورش و آشوب در جامعه دارند.
اندیشه مهدویت باور سترگی است که ریشه در اعماق تاریخ دارد. جریان خروشان این تفکر در بستر ادیان و مذاهب و فرهنگ بشری انبوهی از آگاهی‌ها، آرمان‌ها و تخیلات را فراهم کرده است. امید به ظهور منجی در باور هر شخص بدون در نظر داشتن عقیده و مذهب وجود دارد؛ در اسلام نیز از این نوع روایات در بین شیعه و اهل سنت وجود دارد.
نفی قدرت‌های فوق العاده برای حضرت مهدی (علیه‌السلام) و برجسته ساختن نیروی شگفت‌انگیز دجال از سوی عرفان حلقه، نوعی عجز و ناتوانی را برای نیروی عظیم الهی در برابر نیروی شیطانی دجال به اثبات می‌رساند. این درحالی است که طبق روایات بی‌شماری، قدرت الهی آن حضرت، با ابعاد و زوایای گوناگون به رشته تحریر در آمده است.