افکار وهابیت
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کردهاند، آنان ملاک خاصی برای فتوا دادن ندارند؛ از جمله فتاوای عجیب و غیرعقلی آنان که بدون ضابطه با استفاده از ظاهر برخی متون دینی و استحسان خود صادر شده است، حکم به گردش خورشید به دور زمین است؛ مفتیان وهابی در این فتاوای عجیب، با یکدیگر همنظر نیستند و یک مفتی با ذوق خود، چیزی را به احادیث و قرآن نسبت میدهد که باعث وهن دین میگردد.
وهابیت در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده و عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، ادعای اینکه آنان از اهل سنت هستند و این ادعا با حکم تکفیر اکثر مسلمانان، حتی حنابله از اهلسنت در تناقض است.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده و برخی عقایدشان متناقض با دین اسلام است؛ از جمله آنها، تعامل وهابیت با دیگران بوده که دستور اسلام، تعامل دوستانه با مسلمانان و تعامل سرسخت با کفار است، اما وهابیت، عکس آن عمل میکند.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کردهاند، آنان خود نیز عقاید متناقض دارند؛ از جمله آن عقاید، بحث شفاعت است؛ آنان میگویند، كسی حق ندارد از پيامبر (ص) شفاعت بطلبد؛ زيرا خداوند فرموده: هيچ كس را با خدا نخوانيد؛ اما در کلام دیگری، درخواست از پیامبر (ص) را به زمان حیاتشان محدود میکنند.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کردهاند، آنان عقاید متناقض دارند؛ از جمله آن عقاید، پذیرش عقاید مشرکانه درباره خداوند است؛ آنان گاهی خداوند را جسم میدانند، گاهی میگویند جسم نیست، غیرجسم نیز نیست؛ فوق همه چیز بوده و در همه جا نیست و به آسمان دنیا نازل میشود.
حضرت زهرا(س) مبارزات خود را برای احقاق حق امیرالمؤمنین(ع) در چند مرحله اجرا کرد؛ یاریطلبی از انصار؛ از طریق دادخواهی فدک؛ اثبات نارضایتی از غاصبان و عدم رضایت با وصیت به دفن شبانه و مخفی ماندن قبرشان. وهابیت نشانههای نارضایتی حضرت از غاصبین حق را با عقاید انحرافی خو، بیاعتبار میدانند.
گروه مرتجع وهابی در قرن 12 ایجاد شد. آنان با تعریف جدید از توحید و شرک، ایمان و کفر، سنت و بدعت، مسلمانان مخالف عقیده خود را خارج از اسلام میدانند و در دو قرن و نیمی که به وجود آمدهاند، با شمشیر و زور پیش رفته و با غارت مسلمانان تقویت شده و کشتار مسلمانان و ویرانی مناطق مسلماننشین، دستور کارشان بوده است.
وهابیت با روشی مشابه خوارج، 280 سال قبل در نجد شکل گرفت و حکومت آلسعود را به وجود آورد. این حکومت سه دوره داشت؛ یعنی دوبار منقرض شد و برای بار سوم با کمک انگلستان احیا شد. حدود یک قرن قبل بر کل عربستان مسلط شده و هرساله جشن روز ملی برپا میکنند. آنان ابتدا از شعار توحید برای توجیه جنایات خود استفاده میکردند، ولی اکنون به اهرمی برای پیشبرد اهداف انگلستان در جهان اسلام تبدیل شدهاند.
مفتیان وهابی لزوم تقلید از مراجع و تبعیت از ولایت فقیه را حرام میدانند و به آیه 31 سوره توبه استدلال میکنند. آیه و روایتی که به آن استدلال شده، مطلب صحیحی است که این دو نظریه شیعه، مصداق آن نیستند، بلکه نظریه تبعیت از حاکم در بین اهل سنت را میتوان مصداق این آیه ذکر کرد.
مفتی وهابی به علت کینه نسبت به روحانیت میگوید: «چه لزومی دارد که یک آخوند همراه کاروان حج باشد؛ آخوند به غیر از گمراهی و انحراف، چیز دیگری ندارد.» در پاسخ باید گفت که یکی از وظایف مهم روحانی کاروان، آشنا کردن مردم به مسائل حج است تا به جهت ندانستن مسئله تا مدتها گرفتار نباشند.
کارشناس وهابی میگوید: «ریشه اسلام در مکه است و ایرانیان نمیتوانند ادعا کنند اسلام آنها، اسلام اصیل است». یکی از پاسخهای این استدلال، آیاتی از قرآن کریم است که با تهدید مسلمانان صدر اسلام، خطاب میکند که اگر شما از دین برگردید و روی بگردانید، خداوند قومی غیر شما که بهتر از شمایند را به جایتان برمیگزیند.
وهابیت با برگزاری مراسم برائت از مشرکان، به بهانه بدعت و ناسازگاری با اهداف حج، مخالفت میکند. این درحالیست که برائت از مشرکین در زمان حیات پیامبر (ص) در روز عید قربان در منا اعلان شد؛ همچنین پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) در موارد متعدد، از مراسم حج و عمره بهرهگیری سیاسی میکردند که این امر، نشاندهنده عجین بودن سیاست با مراسم عبادی حج است.
اینکه وهابیون میگویند اگر شنیدن مردگان را بپذیریم، توان فهم حاجات میلیونها زائر را نمیپذیریم، همان نگاه مشرکانه وهابیت است که حاجات را به دو قسم تقسیم میکنند؛ یکی حاجاتی که توان برآوردنش برای فرد وجود دارد و دیگری توان برآوردنش را ندارد؛ شیعه چنین تقسیمی را قبول ندارد، بلکه همه چیز چه کوچک و چه بزرگ را به اذن خدا میداند.
توسل به زنده طبق آیات قرآن قطعاً مشروع است؛ حال که در زمان حیات، توسل جایز است و شرک نیست، پس از مرگ نیز اگر او بتواند کلام زائر را بشنود و توان دعا و استغفار داشته باشد، شرک نیست، همچنین اگر معتقد شویم مردگان نمیشنوند و یا نمیتوانند پس از مرگ چیزی از خداوند درخواست کنند هم توسل به آنان شرک نیست بلکه تنها ایراد به آن، بیفایده بودن آن است.