پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بعد از اعتراض به دعوت و حضور داوود کیم جوان تازه مسلمان کره‌ای در برنامه تلویزیونی «محفل» در بین برخی فعالین فرهنگی، برخی این اعتراضات را صحیح نمی‌دانند و اینچنین استدلال می‌کنند:

«حضور داوود کیم در برنامه‌ تلوزیونی محفل و چه‌بسا برنامه‌های دیگر اشکالی ندارد و نباید از این موضوع اشکال گرفت و بیان می‌کنند با چه دلیلی ادعا می‌شود که داوود کیم در حال تبلیغ موج کره‌ای است؟ و آیا صرف اینکه وی بیاید و در یک برنامه تلوزیونی « بسم الله الرحمن الرحیم» را به کره‌ای بگوید، باید برداشت کنیم که دارد موج کره‌ای را تبلیغ می‌کند؟ نباید نگاه بدبینانه به مسأله داشت؛ چون ما شواهد و دلایل محکمی برای این حرف (تبلیغ موج کره‌ای)  نداریم. هنوز هم این برنامه کامل پخش نشده، که در رابطه با رفتار وی قضاوت درستی کرد».

 در جواب به این اشکال باید گفت که چطور می‌شود ثابت کرد یک شخص در یک کشور دیگر در حال تبلیغ زبان و فرهنگ کشور خود است؟

وقتی یک فردی وارد کشور دیگری می‌شود و در آن کشور به عنوان مهمان رسمی دعوت شده، نشان از اعتبار دادن به وی است. یک‌بار یک فردی با پای خودش وارد یک کشور دیگر می‌شود و یک‌بار از وی دعوت رسمی می‌شود، این دو رویکرد تفاوت زیادی در بازتاب خبر و فعالیت‌ها‌‌ی وی دارد. داوود کیم به دعوت رسمی وارد ایران شده است و در کلیپ کوتاهی که از استودیو ضبط برنامه تلوزیونی «محفل» برای مردم پخش شد، نشان می‌دهد که داوود کیم در حال یاد دادن کلمات کره‌ای به «حامد شاکرنژاد» و دیگران است. آیا این نشان از تبلیغ زبان و فرهنگ کره‌ای نیست؟ قطعاً هست. مخاطب این برنامه مذهبی، با دیدن این برنامه نگاه زیبا و دوستانه‌ای به زبان و فرهنگ کره‌ای پیدا خواهد کرد.

ترویج زبان و فرهنگ کره‌ای به روش‌های مختلف، راهی برای نفوذ هجمه فرهنگی موج کره‌ای است. وجه بارز حضور داوود کیم در ایران، تبلیغ اسلام نیست، بلکه تبلیغ کره است. یکی از آسیب‌های اندیشه‌ورزی در سیاست‌ورزی فرهنگی این است که به مسائل، جزیره‌ای و مجزا از یکدیگر نگاه کنیم. به‌عنوان نمونه وقتی یک کتاب از آقای «وین دایر» منتشر بشود که هیچ اشکال و آسیب محتوایی نداشته باشد، در نگاه جزیره‌ای تصمیم به نشر این کتاب گرفته می‌شود؛ اما وقتی کسی به مسائل، سیستمی و غیرجزیره‌ای نگاه کند، متوجه می‌شود که این کتاب به تنهایی آسیب ندارد، ولی این کتاب در واقع بخشی از یک سناریوی ترویج معنویت سکولار است. با این توضیح که ابتدا کتابی با محتوای روانشناسی و مثبت‌اندیشی منتشر می‌شود و مخاطبینی را جذب می‌کند و سپس این نویسنده با ایجاد پیش‌زمینه ذهنی مثبت از خود، در اذهان مخاطبین، در بین صفحات کتاب بعدی خود کمی از مباحث معنویت بدون دین را مطرح می‌کند و همچنان نکات مثبت و قابل استفاده دیگر در بین کتاب بعدی نیز آورده و به‌مرور، انحرافات خود را بر اساس اصل تدریج، وارد اذهان مخاطبین می‌کند.

در ترویج موج کره‌ای، روش این‌چنین و سیستمی است. اگر هنگام حضور افراد کره‌ای در ایران، هیچ شاهدی هم، بر ترویج موج کره‌ای نداشته باشیم، در نهایت در همین طرح پازل ترویج سیستمی، فعالیت می‌کنند، چون مطلع هستیم موج کره‌ای از روش‌های مختلف در حال جذب مخاطب است. البته بماند که در حضور امثال داوود کیم، در برنامه مذهبی محفل، مشاهده می‌شود که وی همانند یک سلبریتی کره‌ای، در حال اجرای برنامه است. داوود کیم یک نمونه است؛ امثال داوود کیم از محصولات موج کره‌ای هستند که بازار مصرفشان در جوامع اسلامی و بین مسلمین است.

خواسته یا ناخواسته او مبلغ اسلام نمی‌شود؛ اما مروج زبان و فرهنگ کره است. رفتار وی در کلیپی که در برنامه قرآنی تهیه شده است را اگر ببینید، کاملاً مشخص است که او رفتار یک مهمان قرآنی را ندارد و کاملاً همانند یک سلبریتی کره‌ای، در صحنه برنامه محفل، اجرا دارد. متأسفانه دعوت کنندگان وی به گمان خود می‌خواهند از حضور وی برای تعمیق باورهای دینی در بین نوجوانان و جوانان استفاده کنند، اما آنچه اتفاق می‌افتد این است که نوجوانان بیشتر به مردم، زبان و فرهنگ کره‌ علاقه‌مند شده‌اند و بستر گرایش به موج کره‌ای را این برنامه در قلب مخاطبان مذهبی ایجاد می‌کند.
محمد جواد نصیری