پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید پس از حمله مقتدرانه سپاه پاسداران به مواضع تروریست‌ها و گروهک جنایت‌کار جیش العدل و پاسخ کشور پاکستان، در تقبیح این عمل، هرگونه تبادل آتشی را مضر برای حکومت‌ها و ملت‌ها دانست و خواست که به شدت از این تنش‌ها اجتناب شود.[1]

در ادامه سخنانش، توصیه تکراری خود را بار دیگر مطرح کرد؛ وی بارها به مسئولین جمهوری اسلامی، نصیحت کرده که سخن مخالفین و معترضین را گوش کنند؛ او این مسئله را این گونه مطرح کرد: «توصیه دیگری که هم به دولت پاکستان و هم به مسئولان کشور خودمان دارم آن است که به نارضایتی‌هایی که در داخل این کشورها در میان مردم وجود دارد، رسیدگی کنند». سپس پا را از معترضین داخلی فراتر برده و تروریست‌ها را هم در پوشش خود گرفته و گفت: «برخی که نارضایتی دارند و مقداری تندتر هستند و نمی‌توانند تحمل کنند و به کشورهای هم‌جوار فرار می‌کنند، مسئولان این کشورها، حرف‌های این افراد را گوش کنند و نگذارند این افراد به دامان دیگران بیفتند و دشمنان از آنان سوءاستفاده کنند؛ البته نه تنها نارضایتی‌های این قسمت از کشور، بلکه ایرانی‌هایی که در غرب و اروپا و سایر نقاط دنیا زندگی می‌کنند و نارضایتی‌هایی دارند، عاقلانه آن است که با تمام این افراد گفت‌وگو کرده و ببینیم چه پیشنهادهایی دارند؛ اگر حرف‌ها و پیشنهاداتشان منطقی و عاقلانه است، اصلاحات به وجود بیاوریم و رضایت مردم خودمان را برآورده کنیم».[2]

عبدالحمید که حدود 16 ماه است، دم از اعتراضات -اغتشاشات- می‌زند و با فروکش کردن اغتشاشات سال گذشته، هنوز از اعتراضات سخن می‌گوید و با محارب خواندن جنایت‌کاران این اغتشاشات مخالفت می‌کند، اکنون فراریان از کشور را معترض خوانده و به آنان خطاب اغتشاشگر، محارب و تروریست نمی‌کند؛ با این حال به مسئولین کشور، توصیه می‌کند که سخن این افراد را بشنوند.

عبدالحمید در سخنانش به ترتیب چند گروه را نام می‌برد و برای همه گروه‌ها پیشنهاد می‌دهد که دولت سخن آنان را گوش کند و اعتراضشان را بشنود؛ ابتدا معترضین به نظام؛ سپس افرادی تندخوتر که نتوانستند به آرامی اعتراض کرده، توصیه به مقابله نظامی علیه حکومت کرده و از کشور نیز گریخته‌اند و در پایان می‌گوید حتی ایرانی‌هایی که در غرب و اروپا و سایر نقاط دنیا زندگی می‌کنند و نارضایتی‌هایی دارند، سخن آنان نیز شنیده شود. وی گروه آخر را به گونه‌ای ذکر کرده که انگار از همه گروه‌های مذکور بدتر بوده و قابل بخشش از طرف دولت نیستند؛ در حالی که این گونه نیست و می‌توان این توصیه را نسبت به آنان رعایت کرد، بلکه نظام مشکلی در این زمینه ندارد و در سفرهای خارجی مسئولین بلندپایه، با آنها نیز جلساتی برگزار می‌شود و سخن آنان شنیده می‌شود.

ایرانی‌های ساکن کشورهای اروپایی و آمریکا که غالباً ابتدای انقلاب، به این کشورها سفر کرده‌اند، چند گروه هستند؛ عده‌ای مخالفتی با انقلاب ندارند و به دلایل مختلف در آن کشورها زندگی می‌کنند. عده‌ای دیگر از ماهیت انقلاب خبر نداشته و از کشور گریخته‌اند، ولی قلبشان با میهن‌شان بوده و دوست دارند به کشور بازگشته و به پیروزی‌های کشور افتخار می‌کنند و برخی با سابقه جرم و محکومیت از کشور گریخته‌اند؛ در مورد این گروه، توصیه عبدالحمید قابل استفاده نیست، بلکه گروهی که مجرم هستند و یا علیه کشور سلاح به دست گرفته‌اند، افرادی نیستند که بتوان با آنان معامله معترض کرد.

این افراد معاند، محارب و تروریست هستند که باید مطابق قانون با آنان برخورد شود و مجازات جرم و جنایتشان را متحمل شوند؛ عبدالحمید به زیرکی در کنار این اتفاق -حمله موشکی ایران و پاسخ پاکستان- از تروریست‌ها (جیش العدل) و افراد محاربی که شمشیر از رو بسته و اعلام جهاد علیه نظام اسلامی کرده (عبدالغفار نقشبندی) و از ترس مجازات اسلامی، از کشور گریخته‌اند، حمایت کرده و می‌گوید همان گونه که ما سفارش می‌کنیم سخن معترضین را بشنوید، سخن این افراد را نیز بشنوید و با پیشنهادهای منطقی و عاقلانه آنان اصلاحات به وجود آورید.

باید گفت در هیچ جای دنیا، با این افراد مذاکره نمی‌کنند و به دنبال محو آنان هستند؛ در سیره حاکمان اسلامی نیز با چنین افرادی، مماشات نشده و حاکمان دستور مقابله با این افراد را داده‌اند. این سخن عبدالحمید، صراحت نداشته ولی چیزی جز حمایت از تروریست‌ها و معاندین نیست و فراتر از اعتراضات گذشته است.

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در ۲۹ دی ۱۴۰۲. (وی هیچ اعتباری به اطلاعات بسیار دقیق ایران و تکنولوژی نقطه زنی در پرتاب موشک توسط نیروهای مسلح ایران قائل نیست و به طور کلی هرگونه تبادل آتشی را باعث کشته شدن کودکان و زنان می‌داند، اگر نگوییم او به طور خاص، از کشته شدن تروریست‌ها در حمله موشکی ایران غضبناک است).
[2]. سخنان عبدالحمید در ۲۹ دی ۱۴۰۲.