پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جریان باستان‌گرای آریایی خود را میهن‌پرست می‌نامد و ایران را مسئله اول خود می‌خواند؛ اما تجربه نشان داده که این جریان، اساساً یک جریان ایران‌ستیز است.

یک تجربه تاریخی؛

مصر به عنوان یک کشور مسلمان، قدرت اول سیاسی، نظامی، فرهنگی و دینی جهان اهل‌سنت محسوب می‌شد، اما غارتگران انگلیسی و یهودی، بیش از یک قرن، ذهن مردم مصر را با ابزار رسانه بمباران کردند و به آنان گفتند: شما مصری‌ها فراعنه را داشتید. نیاکان شما در دوران باستان، باشکوه‌ترین تمدن جهان را ساختند، لیکن اسلام شما را نابود کرد! پس باید دست از اسلام بردارید و به فرهنگ و تمدن باستانی خود بازگردید. خاورشناسان و استعمارگران ضدفرهنگی، با همین تبلیغات آلوده، ملی‌گرایی و باستان‌گرایی را در مصر ترویج و این ایدئولوژی را در آنجا حاکم کردند، اما چه بلایی بر سر مصر آمد؟ اکنون بیشتر جوانان مصری، به تاریخ باستان و فراعنه افتخار کرده؛ با توهمات و تخیلات باستانی سرگرم‌اند، لذا مرجعیت دینی، فرهنگی، سیاسی، نظامی و خلاصه همه چیز مصر، از دست رفت.

امروز، مصر حیات‌ خلوت رژیم صهیونیستی است، چنانکه دولت مصر بدون هماهنگی با صهیونیست‌ها، جرئت بازگشایی مرز غزه را ندارد.[1] اقتصاد مصر ورشکسته و ارتش آن به نهادی ذلیل و بی‌خاصیت دگرگون شده است. غارتگران انگلیسی و یهودی، مصر را گرفتار هویتی برساخته و خیال‌ انگیز کردند و این‌گونه یک ملت بزرگ مقتدر، به ذلت و حقارت افتاد.

شیاطین خواستند که عیناً همین نقشه را در ایران نیز پیاده و مردم ما را با ابزار رسانه فریب دهند و آنان را گرفتار هویتی خیال‌انگیز کنند. به جوان ما می‌گویند: شما هخامنشیان را داشتید، تخت جمشید را دارید، اسلام را کنار بگذارید و به هویت باستانی خود بازگردید تا سعادتمند شوید! غافل از اینکه کوروش پرستی، قرار است دقیقاً همان بلایی را بر سر ما بیاورد که فرعون پرستی بر سر مردم مصر آورد. شکوه و عظمت اهرام مصر، ده برابر و بلکه صد برابر آثار هخامنشی است، وقتی فرعون نتوانست مصر را نجات دهد، کوروش هم نمی‌تواند ایران را نجات دهد. بلکه ما باید برای نجات به ریسمان الهی چنگ بیاندازیم.

ما ایرانی‌ها باید بدانیم که کوروش پرستی و هخامنشی بازی ما را قدرتمند نمی‌کند. بلکه قطعه‌ای از پازل نابودی ماست. همین‌ که انگلیس و یهود، باستان‌گرایی آریایی را در ایران ترویج می‌کنند، نشان می‌دهد که این تاکتیکی برای به ذلت کشاندن ما است. عین همان بلایی که بر سر مصر آوردند. به عبارتی واضح تر: محبت کوروش اگر موجب تقویت ایران می‌شد، انگلیسی‌ها و یهودیان هیچ گاه دست به ترویج آن در ایران عزیز ما نمی‌زدند.

هشت سال دفاع مقدس، به خوبی نشان داد که محبت کوروش ما را نجات نمی‌دهد. توضیح اینکه در دوران پهلوی، کتاب‌ها و مقالات بسیاری در ترویج باستان‌گرایی و کوروش‌دوستی نوشته شد، اما نتیجه آن چه شد؟

در 1320، هنگامی که روس از شمال و انگلیس از جنوب به ایران تاختند، ارتش ملی‌گرای رضاشاه، ظرف کمتر از یک روز متلاشی و شوربختانه نظامیان گریختند.[2] سال‌ها بعد، وقتی انقلاب اسلامی در ایران به رهبری امام خمینی (ره) پیروز شد و پس از آنکه صدام با حمایت ابرقدرت‌ها به ایران تاخت، جوانان ایران ایستادند، جنگیدند، جان خود را فدا کردند و از آرمان‌های خود پا پس نکشیدند. در شب‌های عملیات چه خبر بود؟ قرآن بود، نماز بود، دعای توسل و زیارت عاشورا بود، دعوا سرِ سربند یا فاطمه بود. آیا در سنگرها نامی از کوروش به میان بود؟ خیر. حرفی از شکوه هخامنشیان گفته و شنیده می‌شد؟ نه... وقتی مادران، پاره‌های تن خود را به جبهه می‌فرستادند، به مادر کوروش و همسر خشایارشا اقتدا می‌کردند؟ نه... وقتی پیکر پاره پاره شهدا را برای مادران می‌آوردند، آنان چه میگفتند؟ نام فاطمه زهرا و زینب کبری (سلام‌الله‌علیهما) بر لب‌ها جاری می‌شد. اکنون، قرآن و اهل بیت علیهم السلام، مؤلفه‌های قدرت ما هستند. شرف ما امروز در گرو پیروی از کتاب خدا و امامان هدایتگر است. وقتی به وصیت‌نامه‌های شهدای دفاع مقدس می‌نگریم، واژگانی چون قرآن، امام حسین (علیه‌السلام) و امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه)، بیشترین بسامد را دارد که این به روشنی، نشانگر آن است که مکتب سیدالشهداء نجات‌بخش ما بوده و در آینده نیز چنین خواهد بود. فردا روزی اگر جنگی رخ دهد، باز هم خواهیم دید که نام کوروش محو می‌شود. چنان‌که در این 2 هزار سال اخیر، نام و یاد کوروش هیچ گاه در سختی‌ها با مردم ایران نبوده است.

اکنون می‌بینیم که اگر برای ایران‌ زمین، حادثه‌ای رخ دهد، باستان‌گرایان نخستین کسانی خواهند بود، که به ایران پُشت می‌کنند، همانگونه که امروز، حاضر نیستند از یهودیان و اسرائیل (با وجود رفتارهای ضد ایرانی‌شان) ابراز بیزاری کنند.[3]

پی‌نوشت:
[1]. بنگرید به apnews، October 19, 2023:
Israel will let Egypt deliver some aid to Gaza, as doctors struggle to treat hospital blast victims
[2]. حمید هاشمی، تاریخ پهلوی، تهران: انتشارات فرهنگ و قلم، 1392، ص 68-69.
[3]. بنگرید به: «یهودیان صهیونیست، تشنه به خون ایرانی، قسمت 1: شواهدی از تاریخ باستان» و «یهودیان صهیونیست، تشنه به خون ایرانی - قسمت 2: شواهدی از تاریخ معاصر»