پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جناب آقای علوی بروجردی در مصاحبه‌ای، از لزوم تعامل با دیگر ادیان برای حفظ حقوق مسلمانان و تکریم متقابل میان تمامی ادیان ابراهیمی و غیره سخن گفتند. ایشان در بخشی از این مصاحبه که اکنون واکنش‌های زیادی را به دنبال داشته، از لزوم حفظ حقوق بهائیان در کشور سخن گفتند و در پرسشی افزودند که آیا بهائیان چون عقایدشان با ما متفاوت است را باید به قتل برسانیم؟

سخنان جناب آقای علوی بروجردی در حمایت از حقوق بهائیان، واکنش‌های تند و تیز برخی مراجع عظام و اساتید حوزه را به دنبال داشت. در واقع سخنان آقای بروجردی در لزوم حفظ حقوق تمامی شهروندان از جمله بهائیان، به حمایت از بهائیت، احکام و حامیانش تعبیر شد و همین مسئله، شکاف و چنددستگی را به دنبال داشت.

اما در پاسخ به سخنان آقای بروجردی و تحلیل موضع‌گیری‌های منتقدین نسبت به ایشان، ذکر چند نکته را لازم می‌دانیم:

اول: توصیه‌ای به آقای بروجردی: باید دقت داشته باشیم که در فضای رسانه سنجیده‌تر سخن بگوییم تا موجب نگرانی دوستان و سوءاستفاده‌ی دشمنان اسلام و ایران فراهم نگردد. لذا هرچند قصد و نیت خوبی پشت سخنان آقای علوی بروجردی نهفته باشد، ناخواسته از صحبت‌های ایشان این‌گونه برداشت می‌شود که بهائیان در ایران بخاطر عقایدشان مورد ظلم و تبعیض واقع می‌شوند.

اما اگر بخواهیم انصاف را ملاک قرار دهیم و نگاهی به تاریخ و قانون جمهوری اسلامی در مواجهه با بهائیان داشته باشیم، درمی‌یابیم که نه تنها بهائیان، بلکه تمامی پیروان ادیان غیرابراهیمی بخاطر باورشان، با برخورد نظام مواجه نشدند؛ چرا که از ابتدای تشکیل حکومت اسلامی در ایران، مبنا بر برخورد با مفسدین و مجرمین و حفظ کرامت عموم شهروندان، فارق از عقیده، نژاد و زبان ایشان بوده است.

به همین سبب در اصل چهاردهم قانون اساسی تصریح شده است: «... دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان، موظفند نسبت به افراد غیرمسلمان، با اخلاق حَسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند. این اصل در حق کسانی اعتبار دارد که بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدامی نکنند».[1]

لذا مرحوم امام خمینی (ره) در پاسخ به حامیان بهائیت در ایران و اعدام و مجازات جاسوس‌ها و مجرمین وابسته به فرقه بهائیت که موجب اعتراض آمریکایی‌ها شد، عقیده را دلیل برخورد با مجرمین بهائی‌باور یا بی‌خدا در ایران ندانستند: «... نه حزب توده را به واسطه حزب توده بودنش و نه بهایی را به واسطه بهایی بودنش این محاکم ما محاکمه کردند و حکم به حبس دادند...».[2]

مرحوم امام خمینی به خوبی از چرایی سیاه‌نمایی و مظلوم‌نمایی ابرقدرت‌ها برای بهائیان و سیاست پنهان کردن جرایم سازمانی بهائیت پشت سر بهائی‌باوری پرده برداشته و فرمودند: «آقای ریگان می‌گوید که این‌ بهایی‌ها، بیچاره‌ها مردم آرامی، ساکتی مشغول عبادت خودشان هستند... اگر این‌ها جاسوس نیستند، شما صدایتان در نمی‌آمد...».[3]

دوم: تحلیل موضع‌گیری‌های منتقدین: جدای از این موضع‌گیری، نگرش ایشان نسبت به فرقه بهائیت و امور تشکیلاتی آنان روشن است؛ تا جایی که سایت رسمی جامعه جهانی بهائیت، ایشان را بهائی‌ستیز دانسته و گفته‌های ایشان را به عنوان سند خود آورده‌اند؛ چنانکه بیان داشتند: «بهائیت همانند وهابیت و قادیانی از مذاهب ساخته و پرداخته قدرت­‌های استعماری در میان جوامع مسلمان است که بر اساس افکار باطل و منحرف در دوران اخیر شکل گرفته و هدف آن ایجاد اختلاف و چند دستگی در جامعه اسلامی بوده است و مطالب مطرح شده، در مقام تبیین کلام مبارک مولی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در عهد امیر خطاب به مالک اشتر نخعی: «مردم دو دسته‌اند، دسته‌اى برادر دينى تو و دسته ديگر همانند تو در آفرينش مى‌باشند...».[4]

این موضع‌گیری و واکنش‌های پس از آن نشان داد که اگر هوشیار نباشیم و فریب فضاسازی رسانه‌ای دشمن را بخوریم، چطور می‌تواند بر محاسبات و موضع‌گیری‌های ما تأثیر بگذارد و میان ما چنددستگی پدید آورد.

پی‌نوشت:
[1]. جهانگیر منصور، قانون اساسی، تهران: نشر دوران، 1393 ه‍.ش، ص 35.
[2]. امام خمینی، صحیفه امام، ج 17، ص 460؛ بیانیه ایشان مورخ: 07 خرداد 1362.
[3]. همان.
[4]. نهج البلاغه، نامه 53 (نامه امام علی علیه‌السلام به مالک اشتر).
[5]. خبرگزاری شفقنا، تیتر خبر: توضیح دفتر آیت الله علوی بروجردی پیرامون سخنان تولیت مسجد اعظم در دیدار با الشیخ خالد مطر التمیمی، کد خبر: 182059، زمان انتشار : 21 خرداد، 1395.