پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در بخشی از پیام نوروز 1402 بیت العدل، تشکیلات بهائیت خود را خدمتگذار و بهائیان را میهن دوست و ارائه دهنده خدمات بسیاری به مردم ایران معرفی کرد. پس از آن بهائیت تلاش کرد تا خود را همسو و هم‌درد با مردم و حکومت را ظالم معرفی کند.

چنانکه در پیام بیت العدل می‌خوانیم: «در این ایّام که هم‌میهنان شریف شما نه تنها در آرمان‌ها بلکه در رویارویی با مشقّات نیز بیش از هر زمان شریک شما شده‌اند و در معرض صدمات بی‌شمار قرار گرفته‌اند و زخم‌های عدیده و شگفت‌آوری را متحمّل‌اند که از دردش هر ضمیر آگاهی جریحه‌دار است و هر قلب صافی شکسته و دردناک، سزاوار است که شما دلاوران دوران چون شمع تابان نور امید بیفشانید و بسان شعلۀ فروزان گرمی محبّت بخشید. هر بیمار را پرستار گردید و هر زخم‌دار را مرهم‌ گذار. هر مبتلا را غم‌خوار شوید و هر بی‌نصیب را معین و حبیب خدمت‌گزار. تجارب گران‌مایۀ خویش را بر هم‌وطنان ارزان نمایید و ایمان و اطمینان به آیندۀ درخشان ایران و جمیع عالم انسان را در قلوب همگان زنده کنید.»[1]

اما در بررسی این بخش از پیام بیت العدل باید گفت که اگر منظور سازمان بهائیت از همدردی با رنج‌های وارده به مردم ایران، جلوگیری از ولنگاری فرهنگی و پیشگیری از بی‌بند و باری توسط حکومت است که صحت آن قابل تأیید است. لذا همدردی بهائیت با عده‌ای که آزادی را در آزادی حیوانی می‌دانند و خود سردمدار آنان است، امری بعید نیست.[2]

اگر هم منظور بهائیت از همدردی با مشقّات مردم ایران، مشکلات مالی و اقتصادی است، بهتر است نام ببرد که با داشتن کرسی در سازمان ملل، چند بار تا کنون به صورت عملی همدردی خود با مردم ایران را نشان داده؟! برای رفع چند تحریم اقدام کرده؟! یا بالعکس، خود بانی تحریم و فشار علیه مردم ایران است؟! در واقع تظاهر بهائیت به همدردی با مردم ایران، به مثابه گریه گرگ برای گله است!

آیا تشکیلات بهائیت در طول این سال‌ها که مردم ایران را در فشار می‌دانست، با ارتباطاتی که در سطح دنیا داشت، برای برداشتن تحریم و برداشتن بخشی از مشقات مردم ایران گامی برداشت؟! آیا در تهیه یکی از داروهایی که به واسطه تحریم، تهیه آن برای بیماران ایرانی مشکل شد، کمکی کرد؟! یا بالعکس، خود همواره دست نیازش به سوی مردم ایران (بهائیان فریب‌خورده) دراز بود؟! و در ازای گدایی از بهائیان ایران، حتی آنان را از سفر برای زیارت اماکن مقدسشان در سرزمین‌های اشغالی نهی می‌کند تا مبادا ذره‌ای لک به خوش‌خدمتی آن برای صهیونیست‌ها، وارد آید؟![3]

اما تشکیلات بهائیت که آمارهای غیرواقعی از خدماتش به ایران ارائه می‌دهد و خود را همسو و همدرد با مردم معرفی می‌کند، چرا نمی‌گوید بیشترین آمار دزدی، اختلاس و رانت خواری هم در تاریخ ایران به نام خود ثبت کرده است؟![4] چرا فقط با دروغ یا مبالغه خود را خادم ایران جا می‌زند و حقایق تاریخی از خیانت به ایران یا وطن فروشی‌هایش دم نمی‌زند؟!

آری؛ وقتی وطن و هموطن جایگاهی در بهائیت ندارد،[5] پس دلسوزی و همدردی بهائیت و بهائیان با مردم ایران بی‌معناست. اگر هم روزی بهائیت خرده خدمتی به مردم داشته باشد، نه برای کمک، انسان‌دوستی و یا همدردی، بلکه در راستای منافع فرقه‌ای خود و برای تبلیغ بهائیت است.[6]

پی‌نوشت:
[1]. پیام سازمان بهائیت بیت العدل، نوروز 1402.
[2]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: قره العین الگوی بی بند و باری بهائیت
[3]. بیت العدل در پیامی، بهائیان ایرانی و غیرایرانی که به ایران سفر کرده‌اند را از سفر به اسرائیل نهی کرد: پيام بيت العدل خطاب به محافل روحانى ملّى، مورخ 1 ژانويه 2023 م.
[4]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: اموالی که بهائیت از ایران به جیب زد
[5]. ر.ک: عباس افندی، خطابات، لانگنهاین: لجنه ملّی نشر آثار امری، بی‌تا، ج 3، ص 147.
[6]. «(بهائیان) با کلّ (همه) به کمال رفق (نرمی) و مدارا و محبّت ملاقات کنند و کلمه را القا نمایند (تبلیغ بهائیت کنند)...» حسینعلی نوری، مجموعه آیات الهی، لانگنهاین آلمان: مؤسسه مطبوعات امری، 1996 م، ج 2، ص 37.