پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به اعتراف مفسرین بزرگ اهل سنت، «وقتی آیه «في‏ بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْکَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ (نور/36) آن چراغ پرفروغ در خانه‌هایى است که خدا رخصت داده است که قدر و منزلت آنها رفعت یابد، چرا که رخصت داده است که نام خدا در آنها برده شود. در آن خانه‌ها هر بامداد و عصرگاه مردانى او را تسبیح مى‌گویند» نازل شد، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آن را در مسجد قرائت کرد. شخصی برخاست و سؤال کرد که این بیوت چه بیوتی هستند؟ حضرت فرمود: خانه پیامبران الهی. در این لحظه ابوبکر برخاست و در حالی که به خانه حضرت علی و فاطمه زهرا (علیهماالسلام) اشاره می‌کرد، گفت: آیا این خانه از همان خانه‌هاست؟ حضرت در جواب ابوبکر فرمود: بلی و بلکه از برجسته‌ترین آن‌هاست.»

پی‌نوشت:
الدرالمنثور، سیوطی، ج6، ص203. «قرأ رسول الله هذه الآية (فی بيوت أذن الله أن ترفع ...) فقام إليه رجل فقال: أی بيوت هذه يا رسول‌الله؟ قال: بيوت الأنبياء، فقام إليه أبوبكر فقال: يا رسول‌الله، هذا البيت منها، بيت علي و فاطمة؟  قال: نعم من أفاضلها.»
روح المعانی، آلوسی، ج18، ص174.