یکی از شیوه‌های مبارزاتی حضرت فاطمه (س) آگاهی دادن و رشد سیاسی به زنان مهاجر و انصار بود که تمام تاب و توان خود را در دفاع از حریم ولایت و امامت قرار داده بود، تا جایی که در نهایت به شهادت حضرت فاطمه (س) و فرزندش منجر شد.

فلسفه اصلی مخفی بودن قبر حضرت زهرا (س) به وقایع و جسارت‌هایی که از طرف خلفای وقت و اطرافیان خلفا، به آن بزرگوار وارد شده بود مربوط می‌شود. حضرت زهرا (س) در وصیت خود به حضرت علی (ع) تصریح کردند که نگذارید ابوبکر و عمر بر من نماز بخوانند و در تشییع جنازه من شرکت کنند.

شخصیت حضرت زهرا (س) نه تنها در بین زنان، بلکه در بین تمام انسان‌ها یک شخصیت برجسته و ممتاز است. قول، فعل و تقريرات ایشان به عنوان شخصيت بانوی نمونه اسلام، ملاک عمل و نظر محسوب شده و حجيت دينی دارد. از جمله اين اقوال، سخنان استوار و قدسی آن حضرت در دفاع از ولایت و امامت است.

حضرت زهرای اطهر (س) در مدت کوتاه زندگی خویش بعد از رحلت پیامبر (ص) برای دفاع از حق و حریم امامت و ولایت و جلوگیری از انحراف سیاسی مسلمانان، به تلاش و مبارزه خستگی ناپذیری پرداخت و در این زمینه اقدامات مختلفی داشتند و در این راه حتی فزند خویش را نیز فدا کردند.

بسیاری از مسلمانان پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) حقایق زیادی را کتمان کردند که گویا هرگز آنها را از پیامبر (ص) نشنیده‌اند؛ اما فاطمه (س) نه تنها به خود اجازه چنین کاری نداد، بلکه شجاعانه و به بهانه‌های مختلف، حقایق را پیرامون ولایت و امامت علی بن ابی‌طالب (ع) اظهار کرد و آنچه را که در این خصوص از پیامبر (ص) شنیده بود برای مردم بازگو کرد.