بررسی تحلیلی ادعای ملاقات با مسیح(قسمت اول)

  • 1401/09/21 - 09:58
برخی نو ایمانان مسیحی مدعی هستند وقتی مسیحی می شوند مکاشفه الهی را تجربه می کنند. این در حالی است که مکاشفات دو نوع است؛ مکاشفات الهی و مکاشفات شیطانی. هم در تعالیم اسلامی و هم تعالی مسیحی، امکان تجربه مکاشفات شیطانی وجود دارد لذا این تجربیات را نمی توان به صورت قطعی الهی دانست.
مکاشفه در مسیحیت

.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی از نو ایمانان مسیحی مدعی ملاقات با حضرت عیسی (علیه السلام) هستند و می گویند وقتی مسیحی می شویم، پرده از جلوی چشممان کنار می رود و مسیح را ملاقات می کنیم و می توانیم با دیوها و فرشته ها صحبت کنیم، ولی این تجربه در اسلام وجود ندارد؟
پاسخ
مسیحیت تبشیری تاکید زیادی بر مکاشفه شخصی به عنوان یکی از دلائل حقانیت خود بیان می کنند. ولی آیا مکاشفه شخصی و یا خواب می تواند دلیل قانع کننده ای برای شناخت حقیقت باشد؟ در ابتدا لازم است بدانیم مکاشفه یکی از منابع الهیات مسیحی قلمداد می شود. در الهیات مسیحی دو نوع مکاشفه وجود دارد؛ یکی مکاشفه همگانی(Public Revelation) که می تواند  شامل کتاب مقدس و حضور خدا در طول تاریخ باشد. در کنار مکاشفه همگانی، مکاشفه دیگری به نام مکاشفه شخصی(Private Revelation) شناخته می شود. این مکاشفه همان تجربه شخصی فرد است که شخص  یا در خواب، خلصه یا در بیداری با آن روبرو می شود. در ادامه درباره مکاشفه شخصی و حجیت آن سخن خواهیم گفت

مکاشفه الهی 
مکاشفه به مشاهداتی گفته می شود که شخص در  حال خلسه (بین خواب و بیداری) و یا بیداری مسائلی متافیزیکی و اموری که نمی توان با حواس ظاهری مشاهده کرد را مشاهده می کند. برخی از نیکان و شایستگان می توانند به این شایستگی برسند که در عالم مکاشفه محضر یکی از اولیا الهی برسند و یا حتی ممکن است صحنه ای از عالم غیب و بهشت و جهنم یا برزخ را مشاهده کنند، چنانکه در کتاب مقدس  به برخی از نمونه های این مکاشفات اشاره شده است؛ مثلاً دانیال با مردی الهی ملاقات می کند(1)، عیسای مسیح(علیه السلام) نیز به همراه پطرس، یعقوب و یوحنا بر بالای کوهی می روند و پطرس مشاهده می کند یکباره لباس عیسی سفید و درخشان شد و سپس دیدند که موسی و الیاس در دو طرف عیسی(علیه السلام) با وی مشغول گفتگو هستند(2) پس از عیسای مسیح(علیه السلام) نیز بسیاری از رسولان شروع به نوشتن مکاشفاتی می کردند که برایشان رخ داده بود، از جمله یوحنا مکاشفات آخر الزمانی اش را نوشت.(3)

مکاشفه شیطانی 
آیا هر مکاشفه ای از طرف خدا است؟ مطمئناً خیر؛ زیرا شیطان نیز می تواند مکاشفاتی را به انسان ها بدهد و آنها گمان کنند مکاشفه ای را از طرف خدا دریافت کردند. اصولا  یکی از نام های شیطان تجربه کننده است، یعنی کسی که می تواند در تجربه های عرفانی مداخله کند(4) و حتی خود شیطان بر عیسی(علیه السلام) مکاشفه کرد، اما عیسی(علیه السلام) فریب مکاشفه شیطانی را نخورد(5)، شیطان آنقدر قدرت دارد که در کتاب مقدس با عنوان خدای این جهان، که قادر است در فهم ذهن ها دخالت کند،(6) و رئیس این جهان شناخته شده است.(7) حضرت عیسی(علیه السلام) هم با این اقتدار شیطان را انکار نکرد.(8)

هدف کلی شیطان در کتاب مقدس این است که جای خدا را بگیرد(9) و در کتاب مقدس عیسی نور است(10) و حتی شیطان می تواند خودش را شبیه عیسی(علیه السلام) کند. در نامه دوم قرنتیان  تاکید شده است که «و عجب نیست، چونکه خود شیطان هم خویشتن را به فرشته نور مشابه می‌سازد.»( دوم قرنتیان 11: 13-14) و  خدام شیطان می توانند  خویشتن را به خدام عدالت مشابه سازند(11) و از همین رو عیسای مسیح همواره هشدار می داد که "مسیحان کاذب و انبیای کذبه" خواهند برخواست که حتی برگزیدگان خدا را فریب دهند.(12) در مکاشفه یوحنا اشاره شده که برخی از شیاطین در کلیسا ها ساکن هستند؛(13) از همین رو هر مکاشفه ای الهی نیست و بسیاری از مکاشفه ها که حتی شخص مشاهده کننده اطمینان به الهی بودن آن دارد می تواند شیطانی باشد.
در قرآن مجید نیز خداوند می فرماید شیطان به برخی از اولیا خود وحی می کنند(14) و هنگامی که در خدمت امام رضا (علیه السلام) شخصی ادعا کرد که یکی از غالیان به نام یونس ابن ضبیان جبرئیل را ملاقات نموده، حضرت با تندی این مکاشفه را انکار کردند و فرمودند او شیطان را ملاقات کرده و نه جبرئیل را.(15)

پی نوشت:
(1). دانیال 10: 1-12
(2). مرقس9: 1-8
(3). کتاب مکاشفه یوحنا 
(4). متی ۴: ۳، اول تسالونیکیان ۳: ۵ 
(5). متی 4: 1-11
(6). دوم قرنتیان ۴: ۴
(7). یوحنا ۱۲: ۳۱ و ۱۴: ۳۰ و ۱۶: ۱۱
(8). متی ۴: ۸ – ۹
(9). متی ۴: ۸ – ۹ و مکاشفه ۱۳: ۲
(10). یوحنا 8: 12  
(11). دوم قرنتیان 11: 15
(12). متی 24: 23-27، 2 پطرس 3: 3 و یهودا 17-18
(13). مکاشفه 2: 12-13
(14). انعام 121
(15). کشى، محمد بن عمر، رجال الکشی(اختیار معرفة الرجال)، تعلیقه، میر داماد الأسترآبادی، محقق، مصحح، رجایى، مهدى‏، ، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، 1363ش‏، ج 2، ص 658

تولیدی

دیدگاه‌ها

اول قسمت دوم رو گذاشتی و دوم قسمت اول رو گذاشتی و ناموسا برای قسمت سوم و چهارم و پنجم مراعات کن

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.